ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:Του αγοριου απεναντι(πειτε του πως το κοψα...μαλλον)

Με τον ψιλικατζη απεναντι απ'το σπιτι μου ειχαμε σιωπηρη συννενοηση:εμπαινα στο μαγαζι και κατευθειαν απλωνε χερι προς τα πακετα-μια φορα ψωνισα κατι αλλο και αποσυντονιστηκε...Θα πρεπει να τον ενημερωσω οτι δεν εχω τιποτα προσωπικο μαζι του,γιατι τον βλεπω που με κοιταζει ανησυχος τα τελευταια πρωινα........
Η μηπως να μην πω τιποτα;Περσι τοχα ξανακοψει,το ανακοινωσα ολο χαρα στον αλλο ψιλικατζη λιγο παραπερα,τον κυρ-Μενιο ο οποιος με θαυμασε για το καλο που κανω στην υγεια μου και τη δυναμη του χαρακτηρα μου,και μετα που το ξαναρχισα ντρεπομουν να του το πω,οποτε επαιρνα απ'αυτον τα πατατακια μου και για τα τσιγαρα πηγαινα στο περιπτερο στου διαολου τη μανα-μεχρι που ανοιξε ο απεναντι...
Μη βιαστω να πω τιποτα λοιπον μεχρι να σιγουρευτω.
Αλλιως θα καταντησω να τρεχω για τα τσιγαρα μου στην αλλη ακρη της πολης.
Ειναι και περιεργη μαρκα,και με σταμπαρουν απ'αυτα.Ο ενας περιπτερας που μου κραταει τις κυριακατικες εφημεριδες,με σημειωνει με τη μαρκα των τσιγαρων σαν επωνυμο,π.χ.Μαρια Μαλμπορο λαιτς...
Τωρα;
Σκετη"Μαρια";Πρεπει να βρω κατι αλλο να με χαρακτηριζει...