"Βρε ειμαστε καλοι ανθρωποι κατα βαθος..."

Παλι ιστορια με παρκαρισμα.
Εχω αραξει το αμαξι σε γωνια πανω σε διαβαση-το εχω κολλησει στο πεζοδρομιο για να χωρανε τα διερχομενα αυτοκινητα.Ειναι ωρα που η αγορα ειναι ανοιχτη,και ευχαριστω το Θεο ακομα και για αυτη την οχι και τοσο καταλληλη θεση,Αλλωστε δε θ'αργησω πολυ,εχω παρατηρησει οτι δε γραφουνε αυτη την ωρα,ειναι και μικρο το στενακι...
Καθομαι μεσα στο αυτοκινητο και κοιταω καποια μηνυματα στο κινητο πριν παω στη δουλεια μου
ΤΑΚ ΤΑΚ!
Τρομαξα!Ημουν αφοσιωμενη φαινεται
Καποιος μου χτυπουσε το τζαμι μεσα απο ενα αμαξι που περιμενε διπλα μου στο κοκκινο.
"Ωχ,τι θελει τωρα,να με κραξει που ειμαι πανω στη γωνια και δε χωραει καλα,εχει και τεραστιο τζιπ..."σκεφτομαι,καθως ανοιγω μαγκωμενα το παραθυρο του συνοδηγου.
Νεαρος,καλοφτιαγμενος,με λιγο απολογητικο υφος γιατι καταλαβε οτι με τρομαξε..
-Θελεις να παρκαρεις;Εγω μολις τωρα βγηκα,50 μετρα πιο πισω ημουν παρκαρισμενος.
.......What?Τι εγινε ρε παιδια;
Τι καλωσυνες ειναι αυτες;Τι πολιτισμος;Τι αλληλεγγυη;
Χαμογελαω
-Ευχαριστω,αλλα μεχρι να κανω τον κυκλο και να παω θα εχουν πιασει τη θεση 15 φορες
-Οχι,δε θα την πιασουν,ειναι πολυ κοντα!
επιμενει
-Δεν μπορω να το ρισκαρω,αλλωστε δε θα κατσω πολυ εδω,σ'ευχαριστω πολυ παντως!
Ετοιμαζεται να πει κατι αλλα εχει αναψει το πρασινο και τον κορναρουν.

Να κατι τετοια γινονται κιαρχιζω να επανεκτιμω το ελληνικο φιλοτιμο...
Μεχρι να μου κανει προσπεραση απο δεξια χωρις φλας ο επομενος μαλακοκαυλης(η και μαλακοκαυλιτσα,δεν τις βγαζω απ'εξω τις εκπροσωπους του φυλου μου,ισα ισα ορισμενες φορες ειναι και πιο μαλακισμενες οδηγοι) και να θυμηθω σε ποια χωρα ζω...

[Ασχετο:ποιο να'ναι το αντιστοιχο του "μαλακοκαυλης"για τις γυναικες;
Υποθετω"κρυομουνα";]