Ο απο πανω

Καιρο τωρα θελω να αφιερωσω ενα ποστ σ'εναν ανθρωπο που εδω και 3 περιπου χρονια εχει διανθισει με νευρα και γαμοσταυριδια την καθημερινοτητα μου.
Τον γειτονα του απο πανω διαμερισματος.
Η προηγουμενη ενοικος μου'χε δωσει καποιες πληροφοριες:
"Ο κυρΒασιλης;Ειναι λιγο παραξενος,αλλα καλος ανθρωπος...Εμενε με τη γυναικα του,μετα αυτη πεθανε και απο τοτε παραξενεψε παραπανω"
Δε μου διευκρινισε ομως τι εννοουσε "παραξενος".Κι εγω δε ρωτησα περισσοτερα,τι μ'ενοιαζε-νομιζα...
Μια πρωτη δοση παραξενιας πηρα την τριτη μερα παραμονης στο σπιτι.Ηταν 4 το μεσημερι και καθομουν καπνιζοντας(αααχ περασμενα μεγαλεια)και χαλαρωνοντας στη μια εκ των δυο καρεκλων του σαλονιου οταν
ΝΤΑΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝΝΝΝ

ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;ΜΑΣ ΠΙΑΣΑΝΕ;;;ΕΧΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΟΡΟΦΟ ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΤΟ'ΠΕ ΚΑΝΕΙΣ;;;;ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΟ ΤΟ ΝΟΙΚΙ,ΓΑΜ...;;;;

Οχι,οχι,για κατσε...Απ'εξω ερχεται,απ'το μπαλκονι...Ναι,δεν ειναι καμπανα.......ειναι ...........................τιναχτηρι που κοπαναει με μανια στο χοντρο κυλινδρικο καγκελο
Ο απο πανω τιναζε τα χαλια του μεσα στο καταμεσημερο.
Συνεχισε ακαθεκτος για κανα διωρο ακομα.Μετα εκανε διαλειμμα,και ξαναρχισε στις 11 το βραδυ μεχρι τις 12.
Την επομενη,ακριβως την ιδια ωρα,ΝΤΑΝΝΤΑΝΝΤΑΝ
Και το βραδυ παλι στις 11μιση..
Αντιπαρηλθα τις σκεψεις"καινουρια εισαι μην αρχισεις να γκρινιαζεις απο τωρα"και βγηκα στο μπαλκονι:
-Σας παρακαλω!(δυοτρεις φορες μεχρι να με παρει χαμπαρι).-Ε;Ποιος ειναι;-Εγω,απο κατω!Κανετε πολυ θορυβο και ειναι αργα!
-Δεν ειναι ωρα κοινης ησυχιας!
Το ρολοι εδειχνε 12 παρα 20.
-Ε πως δεν ειναι,σοβαρολογειτε;
Σιγη.Σταματησε.
Για εκεινο το βραδυ.
Τις επομενες μερες καθημερινα γυρω στις 3μιση με 4 ξεκινουσε το τουλαχιστον διωρο τιναγμα...Σκεφτομουν"καποτε θα τιναξει ολα του τα χαλια,υπομονη,ποσα θα ειναι πια;"
Μεχρι που μια μερα γυριζοντας απο αλλο δρομο που βλεπει την πολυκατοικια απο μακρυα,τα ειδα!ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΥΨΕΙ ΑΠ'ΑΚΡΗ Σ'ΑΚΡΗ ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΗΚΟΣ ΜΙΣΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ....
Καποτε,τα χαλια τιναχτηκαν.
Και στη μεσημεριανη τους βαρδια,μπηκε κατι αλλο.Συρσιμο βαριων επιπλων,περα δωθε...

(Αυτο δε σταματησε ποτε.Απλα,πολλα μεσημερια λειπω...)

Μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν τον ειχα συναντησει απο κοντα.Δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα.



Ενα βραδυ μετα απο λιγους μηνες,κατα τις 12μιση,πολυ κουρασμενη συρθηκα στο κρεβατι κανονιζοντας να κοιμηθω μολις ακουμπησω το στρωμα.Κατα τη διαρκεια της προσγειωσης,συνειδητοποιησα οτι ακουγα παρα πολυ καθαρα,καθαροτερα κιαπο το να κοιμομουν μαζι με το Βασιλη Μαυροματη,την περιγραφη ενος ποδοσφαιρικου αγωνα
"η σεντρα απο τον Γιαννακοπουλο,φαουλ απο το Ζαγορακη,καρτα βγαζει ο διαιτ"

τι καρτα,ρε χασαπη;τι εγινε;
τωρα τοκσοου με το Χατζηνικολαου.Δεν μπορω να καταλαβω ποιον εχει καλεσμενο,εμ δεν τον αφηνει και να μιλησει..
Καταλαβα ομως πολυ καλα κατι αλλο:ο απο πανω εβαλε τηλεοραση στην κρεβατοκαμαρα του...
Σηκωθηκα,πηγα σαλονι,καπνισα,γυρισα,εβαλα βαμβακια στ'αυτια και μαξιλαρι στο κεφαλι,τιποτα.Ο Χατζηνικολαου απλα ακουγοταν σα να μιλουσε μεσα απο χαρτοσακκουλα.Κοιμηθηκα οταν την εκλεισε στις 2μιση.
Την επομενη,το ιδιο(με την προσθηκη στα παραπανω μισου ποτηριου βοτκας)
Τη μεθεπομενη,πραγματικα κομματιασμενη απο την κουραση,πεφτω στις 12(πραγμα ανηκουστο για ενα πρωην ενδοξο νυχτοπουλι σαν εμενα).Απο πανω,ησυχια."Ευτυχως..."προλαβαινω να σκεφτω πριν γλυστρησω στην αγκαλη του Μορφεα...ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ

ΤΟΝ Κ.ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ,ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ-ΜΑ ΚΥΡΙΕ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ

Σας εχουν ξυπνησει ποτε ξαφνικα,ουρλιαζοντας πανω απ'το κεφαλι σας λιγο μετα που κοιμηθηκατε,που ο υπνος ειναι ακομα ελαφρυς;Αν οχι,μη σας τυχει ευχομαι...Πεταγεσαι τρομαγμενος και τρεμεις συγκορμος και καθιδρος απο το σοκ.Εγω μαζι μ'αυτα πατησα κιενα κλαμα ολιγολεπτο για εκτονωση,κατεβασα καντηλια για κανενα διλεπτο και μετα εβαλα παντοφλα και μπλουζα πανω απο τη νυχτικια κιανεβηκα οπλισμενη με θαρρος και οργη να διεκδικησω το δικαιωμα μου στην ηρεμια...
Μιση ωρα μετα ημουν ακομη εξω απο την πορτα και διεκδικουσα εστω να μου ανοιξει,αλλα ανεπιτυχως.Το δαχτυλο μου ηταν κολλημενο στο κουδουνι και η γροθια μου εριχνε μπουνιες στην πορτα,αλλα μονο η τηλεοραση ακουγοταν απο μεσα στη διαπασων να με περιγελα κοροιδευτικα...
Κατεβηκα και κοιμηθηκα στο σαλονι.
Την αλλη μερα πηγα αιφνιδιως το απογευμα.
-Ποιος ειναι;(καχυποπτο και επιφυλακτικο,ενιωθα το ματι του κολλημενο στο ματακι)
-Η απο κατω ειμαι
-Ποια;
-Η κοπελα που μενει απο κατω!
Ανοιγει.Παππους,με γυαλακια,ξερακιανος με στεγνο προσωπο.
-Μπορω να σας πω λιγο;
Με κοιτουσε δυσπιστα,ξαφνου ελαμψε
-Α,ναι η απο κατω,σας θυμηθηκα,ναι
"Φοβαται ο ερμος,μονος του ειναι"ξεστομισε η πονετικη μου καρδια κιαμεσως την εστειλα στη γωνια της δινοντας της μια στον ποπο με την εφημεριδα:δεν ειμαστε για τετοια τωρα,ηρθαμε για καυγα!
-Μπορω να σας μιλησω λιγο;
-Οριστε;Τι ειπατε;
-ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΛΙΓΟ ααα,ειναι και κουφος...
Ειναι κουφος!Τωρα καταλαβα!
-Περαστε,περαστε,συγγνωμη,δεν ακουω και καλα...
Λυθηκε το μυστηριο της διαπασων και του γιατι δε μου ανοιγε χθες!
Του εξηγησα,φωναζοντας για να ακουσει.Αρχισε τα "συγγνωμη"και τα "ξερετε,δεν ακουω καλα και τελευταια χειροτερεψε η κατασταση"και πηγαμε και σε πιο προσωπικα"τωρα τελευταια δυσκολευομαι να κοιμηθω γι'αυτο εχω την τηλεοραση μεχρι αργα".
Τον πληροφορησα απ'εξω απ'εξω οτι υπαρχουν και ακουστικα για τηλεοραση με μακρυ καλωδιο.
Εκανε πως δεν τ'ακουσε-η στ'αληθεια δεν τ'ακουσε.
Παντως υποσχεθηκε να την εχει χαμηλοτερα.
Μαλλον η παρεμβαση μου τα χειροτερεψε τα πραγματα,διοτι το σκηνικο εξελιχθηκε ως εξης:την ειχε χαμηλα,δεν ακουγε ομως,οποτε σιγα σιγα την ανεβαζε.Μετα θυμοταν μαλλον οτι ενοχλουσε και την ξαναχαμηλωνε,ωσπου παλι σταδιακα να δυναμωσει...
Τωρα ηταν πιο απροβλεπτη ακομα η κατασταση!
Εκεινο τον καιρο εμενε μαζι μου ο πρωην.Τον πετυχε ο παππους στο ασανσερ μια μερα και τον ρωτησε αν μας ενοχλει.Τι να πει κιεκεινος,κολωσε,δεν ηταν και επισημως κατοικος,τα μπουρδουκλωσε και ηρθε κατευθειαν και μου το ειπε.
Πηγα κατευθειαν στον Κωτσοβολο και πηρα ακουστικα με μακρυ καλωδιο.
-Καλα σοβαρολογεις που θα του τα δωσεις;Θα θυμωσει!πηγε να με αποθαρρυνει ο Μ.
-Δεν καταλαβες καλα,αυτη η κατασταση πρεπει να ληξει και ειναι ο μονος τροπος.
Ανεβηκα,του τα'δωσα,καταχαρηκε!Δεν ηξερε πως να τα βαλει στην τηλεοραση,του τα περασα εγω.
(παρεμπιπτοντως,το σπιτι του ετριζε απο καθαριοτητα,ολη μερα καθαριζει φαινεται εξ'ου και το σουρσιμο...)
Επι ενα μηνα καθε φορα που μ'εβλεπε"αλλα αυτο που εκανες με τα ακουστικα,τι να σου πω πώς σ'ευχαριστω,τωρα τη βαζω οσο δυνατα θελω!"

Εγω να δεις ευχαριστηση,κυρ Βασιλη!10 ευρω για την ησυχια μου,ειναι πολυ φτηνα!

Η τηλεοραση επαψε να μ'ενοχλει,ομως καθως φαινεται σταδιακα οι ωρες υπνου του μειωθηκαν κιαλλο,και το τελικο χτυπημα ηταν η αλλαγη ωρας...Τωρα με ξυπναει την ωρα που σηκωνεται το πρωι,δηλαδη 6μιση....
Τι να του παρω πια,ιπταμενο χαλι για το σπιτι για να μην περπαταει γνταπα γκντουπα με τα ξυλινα τσοκαρα;Τι να του πω πια για να καταλαβει οτι 4 η ωρα το μεσημερι δεν ειναι η ωρα για να καρφωνει καρφια στους τοιχους;Αφου δεν ακουει,δεν καταλαβαινει και ποσο θορυβο κανει,προφανως...
Μου πηρα κατι εμενα:
Ωτοασπιδες...
Κοιμαμαι με το κινητο κατω απο το μαξιλαρι να ξυπναω το πρωι με τη δονηση...