Το παρον κατεδαφιζεται...

Σημερα ειναι η τελευταια μερα του χρονου.Οχι οτι μου λενε πια κατι ιδιαιτερο τα οροσημα-κατασκευες ειναι ολες του φοβισμενου ανθρωπου,που εχει αναγκη να δημιουργησει πλασματικες γιορτες και επετειους μπας και ξεγελασει το χρονο που περναει...
Για να'χουμε κατι να περιμενουμε.
(Και για να εχουμε λογους να ψωνιζουμε)

[Ετσι πως τα κανανε βεβαια,για πολυ κοσμο δημιουργησαν λογους να καταθλιβεται,τελος παντων,μεγαλο θεμα αυτο...]

Παρα λοιπον το γεγονος οτι ξερω την ουσια των πραγματων,ανθρωπος ειμαι κιεγω.Και ενιοτε,θελω να ξεχναω οτι εμαθα.
Και θελω να μασησω οτι κατι τελειωνει σημερα,και να ελπισω οτι κατι καινουριο θα ξημερωσει αυριο.
Επειδη ομως εχω ψυλλιαστει οτι συν Αθηνα(οχι του Τζελιαλ,την αλλη)και χειρα κινει,λεω να κανω και κατι συμβολικο του τελους σημερα:να κλεισω το μπλογκ μου.

Το σκεφτομουν εδω και λιγο καιρο να το κανω,σημερα φαινεται να ειναι η σωστη μερα..


Ξεκινησα το μπλογκιν για ενα λογο που δεν ειχε να κανει με το αντικειμενο το ιδιο.Ηθελα να εχω ενα προφιλ για να μπορω να σχολιαζω σ'ενα φιλο που δεν επετρεπε ανωνυμα σχολια.Φυσικα δεν ηταν αυτο το μπλογκ-εχω αλλαξει τουλαχιστον 5 τιτλους και ψευδωνυμα,μεχρι να φτασω στη μικρη μεδουσα...
Η σχεση μου με τους υπολογιστες δεν ειναι και η καλυτερη.Αγνοω βασικα πραγματα,οπως λ.χ. πως ποσταρουν φωτογραφιες(μια βδομαδα εψαχνα για να μπορεσω να βαλω τη ρημαδα στο προφιλ μου).Ουτε φυσικα εχω την παραμικρη ιδεα πως αλλαζεις χρωματα και σχεδια στη σελιδα σου,μεχρι λινκ εμαθα να βαζω και that's it.Πραγματικα τους θαυμαζω αυτους που το εχουν κανει ενα χωρο με το προσωπικο τους στιγμα-φανταζομαι εχει να κανει και με το βαθμο δεσιματος του καθενος με αυτο το παραξενο κατασκευασμα που λεγεται μπλογκ...Αν ισχυει αυτο,εγω μαλλον δεν το εχω εκτιμησει και πολυ...
Δεν εχω ποτε μπει σε τσατ ρουμς,φορουμ και πως τα λενε-για τα πρωτα ειχα ακουσει αρκετα πραγματα,για τα δευτερα τιποτα-μολις χθες ρωτουσα μια φιλη τι ειναι αυτα.Ουτε εκεινη μπορεσε να με διαφωτισει ιδιαιτερα.Και αυτο το γραφω,γιατι διαβαζοντας τοσο καιρο καταλαβα οτι οι περισσοτεροι,αν οχι η συντριπτικη πλειοψηφια των μπλογκερς συχναζουν η εχουν περασει και απο τετοιες τοποθεσιες,οποτε ειναι περισσοτερο εξοικειωμενοι με αυτο τον τροπο επικοινωνιας,που εχει δικους του κωδικες.Εγω μιλουσα οπως εξω στον κοσμο,ειδα κιεπαθα για να παψω να το παρεξηγω οταν εβλεπα μπαρμπαδακι με γλωσσα εξω(:Ρ),νομιζα οτι ειναι προσβλητικο,οπως οταν βγαζουμε τη γλωσσα να κοροιδεψουμε...
Αρχισα να γραφω λοιπον,προσπαθωντας συγχρονως να καταλαβω τι ειναι αυτα τα lol που γραφαν κατι αλλοι...
Στην αρχη αναρωτιομουν τι να γραψω.Δεν ηθελα να αποκαλυψω οτιδηποτε ειχε να κανει με το επαγγελμα μου,το οποιο ειναι πολυ ιδιαιτερο οποτε δεν θα μπορουσα να γραφω απλα"ιστοριες γραφειου" οπως καποιοι αλλοι.Παει αυτο.
Τα γκομενικα;Πολυ προσωπικα,δεν ηθελα να το προχωρησω τοσο.Εμεινα σε απλες αναφορες.
Τι εμεινε;Αποψεις περι γενικων θεματων,ιστοριες οδηγησης(τελικα μαλλον επρεπε να κανω ενα μπλογκ μονο με αυτες,φτανουν για 10 τομους),συμβαντα της καθημερινοτητας και προσωπικες εσωτερικες αναζητησεις που με πιανουν κατα διαστηματα-συνεχεια δηλαδη,αλλα εδω επεσε ισχυρη αυτολογοκρισια..
Και παντα αληθειες,οφ κορς.Εκτος που δεν ειμαι καλη στη μυθοπλασια,η αληθεια δε θελει ιδιαιτερη προσπαθεια,ειναι εκει και απλα την καταγραφεις.Ειμαι και ολιγον τεμπελουλα...:)
Το ερωτημα ομως με βασανιζε κατα καιρους.
Ηθελα στ'αληθεια να τα γραφω ολα αυτα;
Χμμμμμ....δεν ξερω,για να πω την αληθεια.Ποτε το γραψιμο δεν ηταν μια απ'τις αναγκες μου,προτιμουσα να τα λεω με τις φιλες μου απ'το τηλεφωνο παρα να τα κραταω για τον εαυτο μου γραφοντας τα σ'ενα χαρτι.Το πολυ πολυ να τα κρατουσα βαθια κρυμμενα στο μυαλο...
Οποτε τι εκανα εδω;
Ποιος ξερει...ακομα δεν ειμαι σιγουρη.Μαλλον να τα πω παλι ηθελα...Αλλα μονο ως εκει που με επαιρνε-αν και δεν ειχα θεσπισει που ακριβως ηταν αυτο το"ως εκει".
Καποιες φορες μου'βγαιναν αυθορμητα και πολλα ποστ μαζι.Αλλοτε παλι τιποτα,το ατελειωτο κενο.Στην αρχη ετρεμα μη μπει καποιος και διαβασει τα γραπτα μου.Μετα,τρεμαμενα και διστακτικα εκανα το πρωτο μου"επωνυμο"σχολιο,γνωριζοντας οτι ετσι ανοιγα μια πορτα στο να με διαβασει καποιο ξενο ματι...
Ποτε δεν θα εμπαινα στο μονιτορ-στο πισω μερος του μυαλου παραμενει καποιος φοβος οτι θα με ανακαλυψει(η το εχει ηδη κανει)καποιος που με γνωριζει και στην πραγματικη ζωη.Και παρα το γεγονος οτι δεν αποκαλυπτω ποιος ξερει ποια μυστικα μου,δε θα ηθελα με ΤΙΠΟΤΑ να γινει κατι τετοιο.Ακομα ανησυχω,και ειναι εν μερει και ενας λογος αυτος που το κλεινω... (Μαλλον δεν τα καταφερα και πολυ καλα με το"ως εκει"τελικα...)
Ξερω οτι δεν εχω κανενος ειδους συγγραφικο ταλεντο η ιδιαιτερο χιουμορ η κατι ξεχωριστο στη γραφη μου τελος παντων-οποτε και δεν περιμενα κανεναν ογκο σχολιων.Χαρηκα που εστω δυο τρια ατομα βρηκαν κοινα με μενα,οπως κιεγω με αυτους,και ειναι ενας λογος αυτος που θα λυπηθω που θα το κλεισω,αν και σκεφτομαι οτι μαλλον δε θα σταματησω να τους διαβαζω και να σχολιαζω σ'αυτους οταν θα εχω κατι να πω...

Λιγα πραγματα θελω να γραψω για αυτα που παρατηρησα ως αναγνωστρια και εχουσα μπλογκ,για τους αλλους εδω περα.

Ειδα ατομα χαρισματικα,με λογο περιτεχνο,με λογο ποιητικο,πρωτοτυπο.Αλλοι ειναι εξαιρετικα αστειοι,ειναι και αυτοι με το περισσοτερο κοινο.Το γελιο φαινεται λειπει απ'τη ζωη μας...
(Παρενθεση μεγαλη:πως εκνευριζομαι ομως οταν βλεπω σχολια του τυπου"νασαι καλα και να μας κανεις παντα να γελαμε"η κατι παρομοιο απο το"κοινο"τους.Φανταζομαι οτι δεν το εννοουν για κακο,οτι ισα ισα θελουν να κολακεψουν τον/τη δυσμοιρη κατοχο,αλλα για μισο λεπτο βρε παιδια:βρηκατε τον προσωπικο σας Τσαρλι Τσαπλιν δηλαδη;πως την ειδατε;Ειναι βαρυ να ριχνεις στην πλατη του αλλου την προσδοκια του να σε διασκεδασει-αλλωστε δεν ειναι κωμικος που στο κατω κατω το κανει για επαγγελμα και πληρωνεται-ενας ανθρωπος ειναι σαν εμας που εχει το χαρισμα να γραφει με ιδιαιτερο,αστειο τροπο.Οταν συνεχως τονιζεις και ξανατονιζεις αυτο,ειναι σα να του αφαιρεις το δικαιωμα να γραψει οτιδηποτε μελαγχολικο,σα να ειναι καταναγκαστικο εργο το να γραψει κατι αστειο...
Ετσι το βλεπω εγω τουλαχιστον)
Ειδα και καποιους/ες που στοχος και σημαια τους ειναι η προκληση.Με διαφορους τροπους:"κακες λεξεις",σεξουαλικες εμπειριες,εμπειριες περιεργες γενικως...Φαινεται τοσο εντονα ποσο εχουν την αναγκη να ειναι τα"κακα παιδια",αυτα που βριζουν,που σοκαρουν,που δε μασανε,που τα λενε χυμα "κιοποιος γουσταρει..."....Χμμμμμ.....Εχω να πω οτι τα αυθεντικα κακα παιδια κατα τη γνωμη μου δεν εχουν και τοση αναγκη να αναγνωριστουν ως τετοια,και μαλιστα σε εναν τετοιο χωρο....
Ηταν καποια μπλογκς(μετρημενα στα δαχτυλα του ενος χεριου)που με κρατησαν ξυπνια ολο το βραδυ σχεδον για να τα διαβασω απ'αρχη μεχρι τελους.
Με το μπλογκ της Κουρουνας δε,που ηταν και το πρωτο που διαβασα ever,εκανα το αντιθετο:διαβαζα λιγο λιγο καθε μερα τα παλια της,για να μην τελειωσει!
Ειναι κιενα μπλογκ με μεγαλη αναγνωσιμοτητα.Του κ.Νικου Δημου.Μου το πρωτοπε ο φιλος που ηταν η αιτια να ανοιξω το ρημαδι(:).Μπηκα κιεγω μια μερα να δω.
Τι το'θελα;
(Βεβαια διατρεχω τον κινδυνο τωρα να με γραψουν στα μαυρα καταστιχα ο κ.Σαιρους και η παρεα του που ειναι φαν του κ.Δημου,αλλα I'll take my chances θεωρωντας οτι φτανει που εχουμε αλλα κοινα ενδιαφεροντα:)...)
Τι ειδα εκει μεσα;Του Αβρααμ και του Ισαακ τα καλα και τα κακα.Αλλα ποστς ηταν ομορφα,κυριως τα παλαιοτερα(γελασα πολυ μαλιστα με το"κιεχουμε και το καθημερινο ξυρισμα"),αλλα ομως ειχαν υφος ομιλουντος επι παντος του επιστητου ως ειδημων.Δεν αμφισβητω οτι ο κ.Δημου ειναι ενας μορφωμενος ανθρωπος,δεν εχω λογο να το κανω.Αλλα οχι επι των παντων.
Και φυσικα δεν ηταν αυτο που με χαλασε περισσοτερο,αλλωστε κατα κορον αυτο γινεται γυρω μας.Αυτο ομως που με εκανε να μην ξαναπερασω ουτε απ'εξω απο το εν λογω μπλογκ,ηταν αυτο που επαθα μετα.
Κανω λοιπον μια ετσι και μπαινω τυχαια καπου να δω τι εισι 348 comments.
Σχολια,σχολια,εκατονταδες σχολια.Καποια ονοματα επαναλαμβανονταν και καταλαβαινες με τη μια οτι ηταν μονιμοι θαμωνες.Φιλοσοφικες αναλυσεις,βιβλιογραφιες,επιστημολογικοφανης λογος,κατι αλλους που τον εβριζαν,φιλοφρονησεις μεταξυ τους,απ'ολα ειχε ο μπαχτσες.Καλα μεχρι εδω,ετσι τη βρισκουν οι ανθρωποι,τι με νοιαζει εμενα;Καποια αλλωστε γραφομενα ειναι και ενδιαφεροντα.
Τη νιλα την επαθα οταν αποφασισα να κανω ενα σχολιο-ουτε που θυμαμαι τι,η που.
Θυμαμαι ομως καλα την αντιδραση:ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!Ποιος ειδε το θεο-κ.Δημου και δεν τον φοβηθηκε.Αυτος ο ανθρωπος ειναι αδυνατον να δεχτει(οχι σωνει και καλα να την υιοθετησει,να την ακουσει η να τη συζητησει εννοω) γνωμη αντιθετη απο τη δικη του,εξ'ου και κατακεραυνωνει με τη μια οποιον τολμησει να αντιτεθει σε καποια του αποψη.Γι' αυτο και τα σχολια ειναι γεματα η απο λακεδες που βρισκουν το οτι λεει θεικο,η απο κατι αχρειους που βριζουν γιατι μαλλον καποτε την εφαγαν την κουτουλια απ'τον ιδιοκτητη και τους εχει μεινει τραυμα,η απο αλλους,μασκαρεμενους οπαδους,που ταχα τον μαλωνουν,μετα τους μαλωνει κιαυτος,και μετα ξανααγαπιουνται μεχρι το επομενο καυγαδακι-γιατι τους εχει αναγκη κιαυτος,χωρις κοινο τι να κανει εκει μεσα;

Ειδα κιαλλα,που ολοι τα ειδαμε:κατι καυγαδες μεταξυ φατριων μαγισσων και αλλων που αλλο λεει δηλωναν κιαλλο ηταν που καλα κρατει μεχρι σημερα,κατι καταγγελιες και κατι συλληψεις...
Γελοιοτητες.

Απο καποιους περασα κιουτε σταματησα.

Σε καποιους εκανα μια σταση για λιγο,μετα τους ξεχασα.

Και ειναι και αυτοι στους οποιους εμεινα.
Γιατι κατι ακουμπησε το μεσα μου.
Γιατι ηταν σα να διαβαζα για μενα.
Γιατι τους πονεσα.
Γιατι τους θαυμασα.
Γιατι γελασα.
Γιατι προβληματιστηκα.
Γιατι περασα ευχαριστα την ωρα μου με λινκς που εβαζαν η ιδεες που ειχαν.

Αυτους ολους,τους ευχαριστω για οτι μου προσφεραν,μικρο η πιο μεγαλο.Και τους ευχομαι την πιο καλη χρονια της ζωης τους!
Lost(take care,soulmate,και μη μου στεναχωριεσαι,ολα θα φτιαξουν),Gelial(να εισαι καλα και να μας κανεις...ουπς!:) ),Brokenlink(να προσεχεις τον εαυτο σου boy,αυτο και μετα ολα τ'αλλα),Kotosalata(να'σαι παντα καλοδιαθετη και παιχνιδιαρα,κοριτσακι),Luccia(να κανεις ολα οσα ονειρευεσαι,χρονος απλετος υπαρχει),Lili(να βρεις οοοτι ειναι αυτο που ψαχνεις),Σαιρους(πολυ το χαρηκα,τελεια φαση-να περνας καλα)Kourouna(σ'ευχαριστω),Λιτσα(κιεσενα,κιας σε βρηκα αφου ειχες ηδη φυγει) και last but not least,Missing mind(αγνωστη Χ,σ'ευχαριστω για ολα τα ομορφα σχολια,να εισαι καλα)...μακαρι οι ευχες μου να φτασουν μεχρι τ'αυτια της μοιρας και να στειλει σε ολους ομορφο μελλον...

Αντιο σας!
Και ΚΑΛΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ :)


Ο fellow blogger φιλος μου-αιτια των παντων- που διαβασε αυτο το τελευταιο μου ποστ πρωτος,μου λεει οτι θα ενοχληθουν ισως καποιοι μ'αυτα που γραφω.Εγω ελπιζω να μη γινει αυτο,αλλα κιαν γινει,τι να κανουμε...Ελπιζω μονο να μη γινει επειδη κατι απο αυτα που εγραψα δεν κατανοηθηκε σωστα και παρεξηγηθηκε,γιατι ο χωρος βριθει απο παρεξηγησεις-γραπτος λογος αλλωστε,χωρις προσωπα και εκφρασεις,υποκειται σε πολλους περιορισμους...