Καιρός να σας χαλάσω πάλι τα σπιτάκια σας,καλές μου αραχνούλες
Μόλις χθες έμαθα ότι ένας παλιός μου συμφοιτητής,ο Τ.,θα κάνει ένα πέρασμα από την πόλη μου λίγο πριν το Πάσχα και θα τον φιλοξενήσω για λίγες μέρες.
Πολύ χάρηκα!Τον αγαπάω πολύ τον Τ. και τον θεωρώ από τους καλύτερούς μου φίλους-ξέρετε,αυτούς που σε ξέρουν από την καλή και από την ανάποδη,που έχετε φάει ψωμί κι αλάτι και τα πρώτα απ'τα χεράκια σου(λασπωμένα)μακαρόνια μαζί.....Είναι αυτός που σας έχει ρίξει το μοναδικό χαστούκι της ζωής σας και δε θυμώσατε(γιατί ΞΕΡΕΤΕ ότι το έκανε από αγάπη:),που οι μόνες φορές που θύμωσε μαζί σας ήταν επειδή κάνατε χοντρές μαλακίες που σας έκαναν κακό,που δε μολογούσε σε κανέναν τη μεγάλη του καψούρα για τη φίλη σας-αλλά εσείς το καταλάβατε και του το είπατε,και μετά,αφού πέρασε ο θυμός του που ανακαλύψατε το μυστικό του,γίνατε φίλοι για πάντα...
Την πρώτη φορά που τον πήγα σπίτι να γνωρίσει τους δικούς μου,η μαμά μου με το που τον είδε, έβγαλε μια μικρή αυθόρμητη κραυγούλα έκπληξης και κοκκάλωσε με το χέρι κατά το ήμισυ απλωμένο για χειραψία,σαν τον Χατζηαβάτη(εγώ πάλι,δεν ήξερα πού να κρυφτώ με το ρεζιλίκι).Η δε αδερφή της που ήταν κιεκείνη εκεί,έκατσε στη γωνία και τον παρατηρούσε με γουρλωμένα μάτια.Είναι γεγονός ότι ο Τ. στα 18 του αντιπροσώπευε εμφανισιακώς τον αρχέγονο φόβο του έλληνα γονιού:Μακρυά μαλλιά,αρβύλες,τριμμένα τζην,φουλάρια,πέτσινο,λουριά και δαχτυλίδια με νεκροκεφαλές στα χέρια και τσιγάρο(στριφτό)να κρέμεται απ'την άκρη των χειλιών.Τα ανωτέρω για την οικογένειά μου(που το παίζει προοδευτική αλλά κατά βάθος κουβαλάει μια γερή δόση παλαιολιθικής σκέψης τίγκα στο κλισέ),=ΑΛΗΤΗΣ.Που έμπλεξε το παιδί μου;έλεγε το βλέμμα της μάνας μου.Ποιός είναι αυτός ο αναρχικός;Τό'στειλα να σπουδάσει και το παρασύρανε οι κακές παρέες,αα αχχ τι θα κάνουμε τώρα;;;
Αν η μάνα μου ήταν ακόμα στην αναρώτηση,η θεία,που είναι μεγαλύτερη και φαντασιοπληκτότερη,όπως καταλάβαινα από το ύφος της είχε σιγουρευτεί:με έβλεπε ήδη καβάλα στη 18.000 κυβικών μηχανή του Τ.,με τη σύριγγα καρφωμένη στο χέρι και το περιπολικό με τη σειρήνα να ουρλιάζει από πίσω,αφού είχαμε ληστέψει και την Τράπεζα της Ελλάδος πιο πριν για νά'χουμε να πάρουμε τη δόση μας
Κάποια στιγμή που ο Τ. μιλούσε με τη μαμά,η οποία ευτυχώς είχε ανακτήσει τη λαλιά της και προσπαθούσε να κάνει συζήτηση,η θεία άδραξε την ευκαιρία,με πήρε παράμερα,και μου ψιθύρισε έντρομη:-έχετε σχέση;Πες μου την ΑΛΗΘΕΙΑ(στο σύμπαν της αν δεν ήταν γκόμενός μου,είχα μια ελπίδα σωτηρίας).-Όχι ρε θεία!Φίλος μου είναι!Αμάν πια!-Σίγουρα;Αλήθεια λες;(με κρυφή ελπίδα,αλλά αδυνατώντας να βγάλει απ'το μυαλό της τη σύριγγα και τα Τσακάλια του Δαλιανίδη)-ΑΜΑΑΑΝ!
Τώρα που είπα"Τσακάλια":κάποια φορά που το έβαλε στην τηλεόραση,θεώρησαν καλή ιδέα οι δύο αδερφές να το δούμε όλοι μαζί με την ξαδέρφη μου για να μάθουμε τους κινδύνους των ναρκωτικών...Πού νά'ξεραν ότι ο Δαλιανίδης,εκτός από το διδακτικό περιεχόμενο,είχε και την καταπληκτική φαεινή να ζουμάρει στον κώλο του αρχιτσάκαλου Πάνου Μιχαλόπουλου ενώ τον έπλενε ηδυπαθώς στο ντουζ..!Έτρεχε η έρμη θεία να μας κλείσει τα μάτια,εμείς ξεγλυστρούσαμε γελώντας με το βλέμμα καρφωμένο στο επίμαχο σημείο-πρέπει να ήταν ο πρώτος γυμνός αντρικός κώλος που έχω δει στη ζωή μου...Λίγο τριχωτός μου είχε φανεί τότε,αλλά...Not bad at all!
Ωπ!Ξέφυγα,για τον Τ.λέγαμε
Εκείνη η πρώτη φορά της επίσκεψης του Τ.(για 2 ώρες θα έμενε μέχρι ναρχόταν η ώρα να πάρει το τρένο του),εξελίχθηκε ακόμα πιο επεισοδιακά.Μετά τις συστάσεις και μόλις κάτσαμε να φαρμακώσουμε μια μπουκιά πίτσα(η σπεσιαλιτέ της μαμάς μου όταν είχα φιλοξενούμενους ήταν παραγγελία απ'έξω)έγινε διακοπή ρεύματος...Kαι μέσα στη γενική συσκότιση,εκεί που ο Τ.αναρωτιόταν αν είναι γκαντέμης,κατάφερε το ακατόρθωτο:έκατσε φαρδύς πλατύς πάνω στην πίτσα που την είχαμε ακουμπήσει στον καναπέ με ανοιχτό το κουτί!Ακόμα το θυμάται και γελάει:)
Όσο περνούσαν τα χρόνια και το όνομα "Τ." συνέχιζε να αναφέρεται από τα χείλη μου ενώ παράλληλα έβλεπαν ότι περνούσα τα μαθήματα και δεν είχα τρύπες στα χέρια,πείστηκαν ότι δεν επρόκειτο για βαποράκι-σατανιστή-χούλιγκαν-νταβατζή.Βέβαια έχω την υποψία ότι η αρχική τους ανησυχία δεν έφυγε ποτέ εντελώς-ο μόνος που τον κατασυμπάθησε ήταν ο παππούς,που τα είχαν βρεί και στις πολιτικές πεποιθήσεις(αριστερά στα FM...)Ήταν διαφορετικά τα κριτήρια αξιολόγησης.Πρέπει να κοιτάξεις πίσω από τη μπαντάνα για να δεις την ψυχή-διαμάντι...
Ο Τ.είναι χρυσό παιδί,και για μένα η παρουσία του στη ζωή μου στην πρώτη περίοδο μακρυά από το σπίτι μου,ήταν πολύ σημαντική.Ήταν φίλος μου,πατέρας μου,προστάτης μου,μέντοράς μου σε βιβλία και μουσικές,παρέα μου σε ταινίες και παραστάσεις,συνεργός σε ατελείωτες παρτίδες τάβλι και σε νυχτερινές βόλτες με ένα μπουκάλι στο χέρι να ρίχνουμε το γέλιο της ζωής μας...Υπήρχαν καιροί που χανόταν ο καθένας με τις παρέες του και τους έρωτές του,πάντα όμως ξέραμε ότι ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον,σταθερές αξίες,άνθρωποι εμπιστοσύνης.Είναι ξεροκέφαλος μέχρι αηδίας,και μερικές φορές κλειστός σα στρείδι.Το ξέρω και δεν πάω ποτέ πιο μέσα,μόνο όσο μ'αφήνει...
Ο Τ.μού'χει στείλει το πιο αστείο γράμμα που έχω λάβει ποτέ στη ζωή μου.Προς τα τελευταία χρόνια των σπουδών,μετακόμισε στην άλλη άκρη της πόλης σε ένα σπίτι χωρίς τηλέφωνο(το ούφο!),και οι συναντήσεις μας μειώθηκαν ραγδαία.Εκείνος είχε λόγους να μην έρχεται(ο ανομολόγητος έρωτας με τη συγκάτοικό μου...),εγώ,αφ'ενός από τεμπελιά και αφ'ετέρου από φόβο γιατί η συνοικία του ήταν λίγο κακόφημη,δεν ξεκουνιόμουν να τον επισκεφτώ.Οπότε,μετά από κάτι μήνες που είχα να τον δω,ήρθε ένα γράμμα.Απ'έξω έγραφε"προς/ΓΑΪΔΟΥΡΙ",και μέσα με μπινελίκωνε επί τρεις σελίδες στην καθαρεύουσα!
Επίσης,έχει πει το αμίμητο(κατά τη διάρκεια ενός πάρτυ που έκανε για τη γιορτή του):"Το πάρτυ μου έχει 100% επιτυχία!ΚΑΙ οι τρεις που έχουν έρθει, χορεύουν!"
(μετά από καμμιά ώρα οι 3 έγιναν 103,αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...:)
Α ρε Τ....Μου λείπεις κωλόπαιδο
Τελευταία φορά τον είδα πέρισυ,στην πόλη του,εκείνος έχει χρόνια να περάσει από τα μέρη μου-και είναι η πρώτη φορά που δε θα τον φιλοξενήσω στης μαμάς αλλά στο δικό μου σπίτι.Cool!
Ευτυχώς που έχω πυρετό ΤΩΡΑ,και μέχρι την άλλη εβδομάδα που θα έρθει θα έχω γίνει καλά-ελπίζω..
Ένα μόνο μελανό σημείο υπάρχει στη χαρούμενη εικόνα:
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΑΣΙΝΑ...
:Ρ
Πολύ χάρηκα!Τον αγαπάω πολύ τον Τ. και τον θεωρώ από τους καλύτερούς μου φίλους-ξέρετε,αυτούς που σε ξέρουν από την καλή και από την ανάποδη,που έχετε φάει ψωμί κι αλάτι και τα πρώτα απ'τα χεράκια σου(λασπωμένα)μακαρόνια μαζί.....Είναι αυτός που σας έχει ρίξει το μοναδικό χαστούκι της ζωής σας και δε θυμώσατε(γιατί ΞΕΡΕΤΕ ότι το έκανε από αγάπη:),που οι μόνες φορές που θύμωσε μαζί σας ήταν επειδή κάνατε χοντρές μαλακίες που σας έκαναν κακό,που δε μολογούσε σε κανέναν τη μεγάλη του καψούρα για τη φίλη σας-αλλά εσείς το καταλάβατε και του το είπατε,και μετά,αφού πέρασε ο θυμός του που ανακαλύψατε το μυστικό του,γίνατε φίλοι για πάντα...
Την πρώτη φορά που τον πήγα σπίτι να γνωρίσει τους δικούς μου,η μαμά μου με το που τον είδε, έβγαλε μια μικρή αυθόρμητη κραυγούλα έκπληξης και κοκκάλωσε με το χέρι κατά το ήμισυ απλωμένο για χειραψία,σαν τον Χατζηαβάτη(εγώ πάλι,δεν ήξερα πού να κρυφτώ με το ρεζιλίκι).Η δε αδερφή της που ήταν κιεκείνη εκεί,έκατσε στη γωνία και τον παρατηρούσε με γουρλωμένα μάτια.Είναι γεγονός ότι ο Τ. στα 18 του αντιπροσώπευε εμφανισιακώς τον αρχέγονο φόβο του έλληνα γονιού:Μακρυά μαλλιά,αρβύλες,τριμμένα τζην,φουλάρια,πέτσινο,λουριά και δαχτυλίδια με νεκροκεφαλές στα χέρια και τσιγάρο(στριφτό)να κρέμεται απ'την άκρη των χειλιών.Τα ανωτέρω για την οικογένειά μου(που το παίζει προοδευτική αλλά κατά βάθος κουβαλάει μια γερή δόση παλαιολιθικής σκέψης τίγκα στο κλισέ),=ΑΛΗΤΗΣ.Που έμπλεξε το παιδί μου;έλεγε το βλέμμα της μάνας μου.Ποιός είναι αυτός ο αναρχικός;Τό'στειλα να σπουδάσει και το παρασύρανε οι κακές παρέες,αα αχχ τι θα κάνουμε τώρα;;;
Αν η μάνα μου ήταν ακόμα στην αναρώτηση,η θεία,που είναι μεγαλύτερη και φαντασιοπληκτότερη,όπως καταλάβαινα από το ύφος της είχε σιγουρευτεί:με έβλεπε ήδη καβάλα στη 18.000 κυβικών μηχανή του Τ.,με τη σύριγγα καρφωμένη στο χέρι και το περιπολικό με τη σειρήνα να ουρλιάζει από πίσω,αφού είχαμε ληστέψει και την Τράπεζα της Ελλάδος πιο πριν για νά'χουμε να πάρουμε τη δόση μας
Κάποια στιγμή που ο Τ. μιλούσε με τη μαμά,η οποία ευτυχώς είχε ανακτήσει τη λαλιά της και προσπαθούσε να κάνει συζήτηση,η θεία άδραξε την ευκαιρία,με πήρε παράμερα,και μου ψιθύρισε έντρομη:-έχετε σχέση;Πες μου την ΑΛΗΘΕΙΑ(στο σύμπαν της αν δεν ήταν γκόμενός μου,είχα μια ελπίδα σωτηρίας).-Όχι ρε θεία!Φίλος μου είναι!Αμάν πια!-Σίγουρα;Αλήθεια λες;(με κρυφή ελπίδα,αλλά αδυνατώντας να βγάλει απ'το μυαλό της τη σύριγγα και τα Τσακάλια του Δαλιανίδη)-ΑΜΑΑΑΝ!
Τώρα που είπα"Τσακάλια":κάποια φορά που το έβαλε στην τηλεόραση,θεώρησαν καλή ιδέα οι δύο αδερφές να το δούμε όλοι μαζί με την ξαδέρφη μου για να μάθουμε τους κινδύνους των ναρκωτικών...Πού νά'ξεραν ότι ο Δαλιανίδης,εκτός από το διδακτικό περιεχόμενο,είχε και την καταπληκτική φαεινή να ζουμάρει στον κώλο του αρχιτσάκαλου Πάνου Μιχαλόπουλου ενώ τον έπλενε ηδυπαθώς στο ντουζ..!Έτρεχε η έρμη θεία να μας κλείσει τα μάτια,εμείς ξεγλυστρούσαμε γελώντας με το βλέμμα καρφωμένο στο επίμαχο σημείο-πρέπει να ήταν ο πρώτος γυμνός αντρικός κώλος που έχω δει στη ζωή μου...Λίγο τριχωτός μου είχε φανεί τότε,αλλά...Not bad at all!
Ωπ!Ξέφυγα,για τον Τ.λέγαμε
Εκείνη η πρώτη φορά της επίσκεψης του Τ.(για 2 ώρες θα έμενε μέχρι ναρχόταν η ώρα να πάρει το τρένο του),εξελίχθηκε ακόμα πιο επεισοδιακά.Μετά τις συστάσεις και μόλις κάτσαμε να φαρμακώσουμε μια μπουκιά πίτσα(η σπεσιαλιτέ της μαμάς μου όταν είχα φιλοξενούμενους ήταν παραγγελία απ'έξω)έγινε διακοπή ρεύματος...Kαι μέσα στη γενική συσκότιση,εκεί που ο Τ.αναρωτιόταν αν είναι γκαντέμης,κατάφερε το ακατόρθωτο:έκατσε φαρδύς πλατύς πάνω στην πίτσα που την είχαμε ακουμπήσει στον καναπέ με ανοιχτό το κουτί!Ακόμα το θυμάται και γελάει:)
Όσο περνούσαν τα χρόνια και το όνομα "Τ." συνέχιζε να αναφέρεται από τα χείλη μου ενώ παράλληλα έβλεπαν ότι περνούσα τα μαθήματα και δεν είχα τρύπες στα χέρια,πείστηκαν ότι δεν επρόκειτο για βαποράκι-σατανιστή-χούλιγκαν-νταβατζή.Βέβαια έχω την υποψία ότι η αρχική τους ανησυχία δεν έφυγε ποτέ εντελώς-ο μόνος που τον κατασυμπάθησε ήταν ο παππούς,που τα είχαν βρεί και στις πολιτικές πεποιθήσεις(αριστερά στα FM...)Ήταν διαφορετικά τα κριτήρια αξιολόγησης.Πρέπει να κοιτάξεις πίσω από τη μπαντάνα για να δεις την ψυχή-διαμάντι...
Ο Τ.είναι χρυσό παιδί,και για μένα η παρουσία του στη ζωή μου στην πρώτη περίοδο μακρυά από το σπίτι μου,ήταν πολύ σημαντική.Ήταν φίλος μου,πατέρας μου,προστάτης μου,μέντοράς μου σε βιβλία και μουσικές,παρέα μου σε ταινίες και παραστάσεις,συνεργός σε ατελείωτες παρτίδες τάβλι και σε νυχτερινές βόλτες με ένα μπουκάλι στο χέρι να ρίχνουμε το γέλιο της ζωής μας...Υπήρχαν καιροί που χανόταν ο καθένας με τις παρέες του και τους έρωτές του,πάντα όμως ξέραμε ότι ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον,σταθερές αξίες,άνθρωποι εμπιστοσύνης.Είναι ξεροκέφαλος μέχρι αηδίας,και μερικές φορές κλειστός σα στρείδι.Το ξέρω και δεν πάω ποτέ πιο μέσα,μόνο όσο μ'αφήνει...
Ο Τ.μού'χει στείλει το πιο αστείο γράμμα που έχω λάβει ποτέ στη ζωή μου.Προς τα τελευταία χρόνια των σπουδών,μετακόμισε στην άλλη άκρη της πόλης σε ένα σπίτι χωρίς τηλέφωνο(το ούφο!),και οι συναντήσεις μας μειώθηκαν ραγδαία.Εκείνος είχε λόγους να μην έρχεται(ο ανομολόγητος έρωτας με τη συγκάτοικό μου...),εγώ,αφ'ενός από τεμπελιά και αφ'ετέρου από φόβο γιατί η συνοικία του ήταν λίγο κακόφημη,δεν ξεκουνιόμουν να τον επισκεφτώ.Οπότε,μετά από κάτι μήνες που είχα να τον δω,ήρθε ένα γράμμα.Απ'έξω έγραφε"προς/ΓΑΪΔΟΥΡΙ",και μέσα με μπινελίκωνε επί τρεις σελίδες στην καθαρεύουσα!
Επίσης,έχει πει το αμίμητο(κατά τη διάρκεια ενός πάρτυ που έκανε για τη γιορτή του):"Το πάρτυ μου έχει 100% επιτυχία!ΚΑΙ οι τρεις που έχουν έρθει, χορεύουν!"
(μετά από καμμιά ώρα οι 3 έγιναν 103,αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...:)
Α ρε Τ....Μου λείπεις κωλόπαιδο
Τελευταία φορά τον είδα πέρισυ,στην πόλη του,εκείνος έχει χρόνια να περάσει από τα μέρη μου-και είναι η πρώτη φορά που δε θα τον φιλοξενήσω στης μαμάς αλλά στο δικό μου σπίτι.Cool!
Ευτυχώς που έχω πυρετό ΤΩΡΑ,και μέχρι την άλλη εβδομάδα που θα έρθει θα έχω γίνει καλά-ελπίζω..
Ένα μόνο μελανό σημείο υπάρχει στη χαρούμενη εικόνα:
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΑΣΙΝΑ...
:Ρ
5 Comments:
Και εγω μονο οταν με επισκεπτονται κανω φασίνα. Οχι δεν κρατησα μονο αυτο απο το ωραιο σου ποστ. Απλα αυτο βρηκα για να σχολιασω.
Καλως να δεχτεις τον T παντως :)
By B, at 5:43 PM
"...και τα πρώτα απ'τα χεράκια σου(λασπωμένα)μακαρόνια μαζί..."
Πολύ ωραίο μου ακούγεται.
Είναι μερικές περιπτώσεις φίλων που όσο καιρό και να κάνεις να τους δείς νιώθετε πολύ κοντά, σα να τα έχετε πεί μόλις χθές και η οικειότητα παραμένει αμείωτη.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Τ. ε; Καλώς να τον δεχτείς!
By Live!News, at 5:44 PM
Σας ευχαριστώ παιδιά!
Β μου,καταλαβαινόμαστε εμείς;)
(πως γίνεται να σέεερνεσαι κατάκοπος και μόνο που ΒΛΕΠΕΙΣ το ξεσκονόπανο,και με το που σε παίρνουν τηλέφωνο ότι έρχονται απρόβλεπτα γίνεσαι ο Σούπερ Αμονιαζόλ κιαστράφτουν όλα στο 10λεπτο,ε;)
Ναι Λουτσία μου..:)είναι από αυτές τις περιπτώσεις ακριβώς,που δεν μπορούν να τις διαλύσουν λίγα(ή πολλά)χιλιόμετρα γιατί έχουν και μόνιμη κατοικία κάπου μέσα σου..:)
By Aurelia Aurita, at 11:13 PM
Περαστικά, καυτή aurelia!
By Lost, at 1:06 AM
Ευχαριστώ my dear(δεν το κατάφερα το"καυτή"-μ'ένα ψωρο38.2 την έβγαλα...:Ρ)
By Aurelia Aurita, at 9:45 AM
Post a Comment
<< Home