Τσακ!

Φυσικά και για ακόμη μία χρονιά το αυγό μου στέφθηκε νικητής.Ξέρω να τα διαλέγω η πουτάνα,τα κοιτάω από δω,τα κοιτάω από κει,ψάχνω τα πιο αεροδυναμικά σε σχήμα,τα δοκιμάζω στα μπροστινά δόντια να δω αν είναι χοντρό το τσόφλι
(βασικά ψεύδομαι ασυστόλως-έτσι έκανα παλιά.Φέτος ΕΝΑ είχα όλο κιόλο,αυτό που ήταν στο μέσον από το τσουρέκι που μου έκαναν δώρο οι κουμπάροι,αυτό πήρα).
-Τι λε ρε,το απολιθωμένο έφερες εξυπνάκια;φυσικά και θα τα σπάσει όλα,ποιός ξέρει πόσο καιρό ήταν στο τσουρέκι!είπε ένας φίλος που χρόνια είχα να δω και τον πετύχαμε στον πηγαιμό.
Χεχε.Έτσι κιέγινε.Τριγύρω μου διάφοροι χαμένοι τρώγανε τα δικά τους,ανάλατα, αφού τα καθαρίσανε από τα συντρίμμια που είχαμε αφήσει εγώ και το στάλιον,και στη μέση εγώ,νηστική και περήφανη με το άθικτο πέτρινο καμάρι μου.Μουτς μουτς καλό μου αυγουλάκι,θα το πάρω μαζί μου και σήμερα να συνεχίσει τη νικητήρια πορεία του.
(Μη με παρεξηγείτε-καταβάλω προσπάθειες να βρω κάτι να με χαροποιήσει σ’αυτό το cholesterol fest)

Άντε τώρα,πάω για τη σημερινή μάχη.Χθες τους κοιτούσα να τρων μαγειρίτσα,σήμερα θα τους κοιτάω να τρων αρνί.Πάλι καλά,πάντα έχει και τηγανιτές πατάτες....:)


Και σήμερα δε θα ακούω Έφη Θώδη,αλλά Kaizer chiefs,που μου πήρε δώρο ο Τ.

:)