Inferno

Το ήξερα πως η ανακύκλωση και τις προάλλες που βοήθησα μια γιαγιά να πάει σπίτι της,δε φτάνουν για τον Παράδεισο και πως μια μέρα θα γνωρίσω από κοντά τι σημαίνει βράζω μαζί με άλλους αμαρτωλούς μέσα σ'ένα τεράστιο καζάνι,ενώ γύρω μας θα κοχλάζει ένα υγρό που δε θα είναι νερό με πελτέ ντομάτας,αλλά το ζουμί μας-ελαφρώς αλατισμένο.Αλλά νόμιζα πως αυτό θα γίνει μετά θάνατον,και όχι σήμερα.Λάθεψα-δεν είναι κι η πρώτη φορά άλλωστε.

Η κόλαση ήρθε για μένα-και άλλους πολλούς κακούς χριστιανούς που δεν κάνουν το σταυρό τους και βρίζουν τα θεία-με την εξής μορφή:μποτιλιαρισμένη(λόγω διακοπής της λειτουργίας των φαναριών κατά μήκος τεράστιας και κομβικής λεωφόρου της πόλης),μέσα σ'ένα αυτοκίνητο που δε διαθέτει κανένα δροσιστικό σώμα,ντάλα μεσημέρι 60 βαθμοί υπό τένταν περιπτέρου,σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι όπου συναντιούνται δύο δρόμοι διπλής κατεύθυνσης με νησίδες(δηλαδή 3 λωρίδες πήγαινε και 3 έλα ο ένας δρόμος και το ίδιο και ο κάθετος)και ένα παραδρομάκι-σύνολο=13 λωρίδες.

[Είχε προηγηθεί μακρά πορεία με ταχύτητα 0.5 εκατοστά το 5λεπτο,με γκεστ σταρς τις φαγάνες που δούλευαν στη νησίδα και γέμιζαν χώμα τις τρύπες-και την ατμόσφαιρα.Όπου μπήκα στο δίλημμα:να κλείσω το παράθυρο και να πεθάνω από θερμοπληξία,ή να αφήσω ανοιχτά και να πεθάνω από εισπνοή χώματος που θα οδηγήσει πιο γρήγορα στην ασφυξία;Διάλεξα το πρώτο.Λίγο πριν με εγκαταλείψει και το τελευταίο 10 από το 70% του νερού του σώματός μου,η ουρά προχώρησε πέρα από τις φαγάνες και κατάφερα ξέπνοη να γυρίσω τη μανιβέλα.Όχι το κουμπί,τη μανιβέλα.Είναι σαράβαλο είπαμε.]
Μετά έφτασα στο σταυροδρόμι.
Και μετά σταμάτησα να κινούμαι.

Φυσικά ούτε μυρωδιά τροχαίας δεν υπήρχε.Τα πράγματα είχαν αφεθεί να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας οι κολασμένοι,όπως μπορούσε ο καθένας.Και φυσικά ο καθένας προσπαθούσε να γλυτώσει τον κώλο του ασχέτως αν έβλεπε ότι μόνο αν είχε το αυτοκίνητο του αστυνόμου Σαΐνη θα κατόρθωνε να βγει από κει.Το αποτέλεσμα,το αναμενόμενο-κάποια στιγμή η κατάσταση μπλόκαρε τελείως και χάθηκε κάθε έννοια δρόμου,φοράς,λωρίδας,πορείας.Ακινησία,κόρνες και βρισίδια.Αν μπορούσε να δει κάποιος τα πράγματα από ψηλά,θα έμοιαζαν σαν ένα παιδάκι να άδειασε τη σακκούλα με τα εκατοντάδες αυτοκινητάκια του και είναι όλα μια στοίβα στο πάτωμα,λεωφορειάκια,νταλίκες,επιβατικά και φορτηγάκια.
Έριξα μια γρήγορη ματιά στα γύρω αυτοκίνητα.Τα περισσότερα ήταν με τα παράθυρα κλειστά-κι από μέσα νευριασμένοι αλλά χτενισμένοι τύποι με το πουκάμισο με ομοιόμορφο χρώμα.Το καταλάβαινες με τη μία ότι ανέπνεαν τον άρρωστο αλλά δροσερό αέρα του αιρκοντίσιον τους.Ενδιαμέσως όμως,εντόπισα και μερικούς συναδέλφους μου 15ετίας και άνω-με ορθάνοιχτα καί τα τέσσερα παράθυρα(αν ήταν δυνατόν και το πορτμπαγκάζ),κι από μέσα μέτωπα ιδρωμένα με το μαλλί πατίκα και ψυχεδελικά σχέδια στις μπλούζες από τα ζουμιά που τρέχαν.Αυτοί ήταν και οι πιο απεγνωσμένοι,βλέμμα απελπισίας,σχεδόν τρέλλας.

Ένιωσα ότι σε λίγο θα έφτανα στα όριά μου.Σκέφτηκα τις εναλλακτικές λύσεις:κλάμα-όχι,δε μού'βγαινε.Ουρλιαχτό-ούτε,ούτε.Άρχισα να παίρνω βαθιές αναπνοές πηχτού καυτού αέρα.Η αποπληξία πλησίαζε.


Εδώ τελειώνει η πραγματικότητα και αρχίζει η ονειροφαντασία:

Η Αουρέλια πετιέται από το αυτοκίνητο με μιά σφυρίχτρα στο στόμα,πάει στο κέντρο της οχλοβοής και αρχίζει να σφυράει μέχρι να αποκτήσει την προσοχή όλων.Αφού έχει σιγουρευτεί ότι την κοιτάζουν(ψωνάρα),βουτάει ένα καπέλο από έναν μηχανάκια για να μην την κάψει ο ήλιος,ανεβαίνει πάνω σε ένα τζιπ και αρχίζει να τακτοποιεί την κίνηση:"ΦΡΡΡΡ!Εσύ!Ακίνητος-άσε να φύγει αυτός εδώ ο μαλάκας που απ'τη φούρια του κοντεύει να γρατζουνίσει τρία αυτοκίνητα.Εσύ ο διαγώνιος!Πώς σκατά κατάφερες να βρεθείς στο αντίθετο ρεύμα και να μπλοκάρεις όλη την ουρά;Πόσο μαλάκας είσαι;Δε θα πας πουθενά,εσένα θα σε απελευθερώσω τελευταίο μήπως και μετανιώσεις για την πράξη σου.Φρρτ!Το Χιουντάι εκεί στο βάθος!Κλείσε τη μουσική που μας τρύπησε τα τύμπανα γιατί θα σου περάσω τα ηχεία κολάρο.Δε μας φτάνει ο πόνος μας,έχουμε και το ντάπα ντούπα!Εδώ,το άσπρο φίατ,ναι,εσάς λέω κυρία κλώσσα.Καλησπέρα σας.Παρακαλώ,πόσο καιρό οδηγείτε;Τρία χρόνια;Κάθε μέρα ή μία φορά το χρόνο το παίρνετε;Τι γιατί ρωτάω,καταλαβαίνετε τι κάνατε;Έχετε αφήσει τους πλαϊνούς σας να σας εκτοπίσουν στο αντίθετο ρεύμα και πήρατε στο λαιμό σας και μια ολόκληρη σειρά κακομοίρηδες από πίσω.Α,δεν ξέρετε να υπολογίσετε την απόσταση από τα δεξιά και νομίζατε ότι θα σας τρακάρουν,μάλιστα,συγγνώμη τότε...ΑΝΑΨΕ ΦΛΑΣ ΚΑΙ ΧΩΣΟΥ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΔΕΞΙΑ ΚΥΡΑ ΜΟΥ!Μέχρι μεθαύριο εδώ θα είσαι αν περιμένεις κάποιον να σ'αφήσει από μόνος του!ΕΕΕΕ!ΦΡΡΡΡΤ!!!ΠΟΥ ΠΑΣ ΕΣΥ;Το φορτηγό λέω,ΠΟΥ πας;Εκτός κι αν θέλεις να σχηματίσεις το γράμμα Λ με το λεωφορείο,αλλιώς αυτό που κάνεις δεν έχει νόημα.Μην κουνιέσαι,να φύγει το λεωφορείο πρώτα!Α,έχουμε κι άλλο ανεγκέφαλο εδώ,νομίζω πως έληξε ο διαγωνισμός μαλακίας-βρήκαμε το νικητή.Λοιπόν,την προσοχή σας οι υπόλοιποι,να σας εξηγήσω αναλυτικά με ποιά ακριβώς κίνηση κέρδισε το βραβείο για να ξέρετε τι να αποφεύγετε αν βγείτε ζωντανοί από δω πέρα.Λοιπόν,όπως βλέπετε,ο κύριος από δω πήρε μία εμπνευσμένη στροφή και βρέθηκε ανάμεσα σε δύο αντιμέτωπα αυτοκίνητα.Ο από πίσω κόλλησε από πίσω του,και τώρα δεν μπορεί να πάει πίσω για να ξεκολλήσουν οι μπροστινοί του,ούτε μπροστά αφού αυτός που κλείνει δεν μπορεί να κάνει όπισθεν.Θα μείνει εδώ για πάντα λοιπόν.Και τώρα με συγχωρείτε,βλέπω ένα χρυσό παιδί που ναι,μου αφήνει κενό για να χωθώ και να φύγω!Ευχαριστώ!Ευχαριστώ!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ.....