Hasta la vista,babies!
Επιτέλους!Ήρθε η ώρα να φύγω...
Πέρασα δύσκολα μέχρι να έρθει αυτή η ώρα.Αλλοπρόσαλλες συναισθηματικές καταστάσεις.Περίεργες και πρωτόγνωρες σωματικές εκδηλώσεις.Καθημερινό ξύπνημα με μια παράξενα άσχημη αίσθηση εκεί κάπου στο στομάχι,άγχος,σκέψεις επερχόμενου κακού.Σαν πρωταγωνίστρια στο πρώτο δεκάλεπτο της"Ζώνης του λυκόφωτος"-που υποψιάζεται πως κάτι δεν πάει καλά,αλλά δεν ξέρει ακόμα ΤΙ...
(Εδώ θα χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου σημείο στίξης-την παρένθεση.Τι κρίμα να μην υπάρχουν παρενθέσεις στον προφορικό λόγο!Θα έκλεινα εκεί όλες τις άσχετες σκέψεις που μου έρχονται συνέχεια στο μυαλό,αντί να τις πετάω όποτε νά'ναι για να μην τις ξεχάσω,με αποτέλεσμα να αποσυντονίζω τους συνομιλητές μου...
Τι λέγαμε;Α,ναι,η παρένθεση.Την άνοιξα για να αναλύσω εκείνο το «περίεργες και πρωτόγνωρες σωματικές εκδηλώσεις»...Λοιπόν,τα τελευταία χρόνια παρατηρώ το σώμα μου και τα συμπτώματά του και προσπαθώ να τα αποκωδικοποιήσω,μήπως και καταφέρω να κατανοήσω τι αισθάνομαι.Αυτό ακούγεται λίγο κουφό,αλλά όταν έχεις δυσκολία να έρθεις σε επαφή με τα συναισθήματά σου όπως εγώ,πιάνεσαι από τα μαλλιά σου για να σε καταλάβεις...
Τώρα που το ξανασκέφτομαι όμως,είναι αρκετά σημαντικό ζήτημα για να υποβαθμιστεί σε περιεχόμενο παρένθεσης.Του αξίζει να είναι το κυρίως θέμα.Άσε που δεν έχω και πολύ χρόνο γιατί πρέπει να δοκιμάσω όλη τη ντουλάπα για να δω τι θα βάλω στη βαλίτσα.Κλείσιμο παρένθεσης)
Έχω απορρυθμιστεί σήμερα.Πού μείναμε;Α ναι,που ξυπνούσα σαν ανάποδο γαμώτο.Το χειρότερο ήταν πως ενώ είχα μια τεράστια ανάγκη να εντοπίσω πού ακριβώς οφειλόταν,δεν ήξερα από πού να αρχίσω.Προσπάθησα να το βρω με τις μέρες.Πότε ξεκίνησε;Χμμμ,ναι.Θυμάμαι ποιά μέρα ήταν.Όχι,δεν ήταν τότε που ήθελα να καπνίσω,ήταν λίγο μετά.What took place on that day?Τίποτα τόσο συνταρακτικό που να βγάζει μάτι ότι αυτό είναι η πηγή του κακού.Άντε να αρχίσω να ξεψαχνίζω τα μικρά λοιπόν:είδα αρκετό κόσμο...ανασκαλεύτηκε σε κάποια συζήτηση ένα θέμα που μου είναι στενάχωρο...αποχαιρέτησα μια συνεργάτιδα(έφυγε για μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό)που ήταν πολύ συμπαθητικό κορίτσι κι έκανε το περιβάλλον εργασίας πιο ανεκτό...πήγα να συλληπηθώ έναν άλλο συνάδελφο που έχασε το γονιό του ξαφνικά...έγιναν διάφορες μαλακίες με τις διακοπές μας που μας δημιούργησαν ανασφάλεια και φόβο πως θα ακυρωθούν όλα τελευταία στιγμή...
Δεν τo εντόπισα τελικά.Πέρασε χωρίς να μάθω ποτέ τι συνέβαινε.Χθες,ξύπνησα ΟΚ.Ούτε στομάχι με φτερά,ούτε ξύπνημα από τα χαράματα.Νάδα.Σα να ήταν μια συνηθισμένη μέρα του πριν.
Ίσως να έφταιγε κάτι από τα παραπάνω ή όλα μαζί τα παραπάνω ή κάτι άλλο που μου έχει ξεφύγει...Αλλά δε με νοιάζει πια.Γιατί ήρθε επιτέλους το σήμερα.Γιατί ο Πανόπουλος μου τα γράφει όπως τα ήθελα κι ακόμα καλύτερα:).Γιατί Πρώτη φορά θα φύγω με το σπίτι να είναι καθαρό(είχαν έρθει επισκέψεις και ξεπατώθηκα).Γιατί θα πάω κάπου που δεν έχω ξαναπάει ποτέ και είναι μακρυά από τη βρωμοελλάδα και τις βρωμοφωτιές και τη βρωμοδουλειά μου και τη βρωμοσταματημένη ζωή μου.
Το μπλογκοπαιχνιδάκι του st με τα αποφθέγματα μου είχε φανεί δύσκολο κι έλεγα να μην το παίξω-είναι τόσα πολλά τα ρητά που μ'έχουν εκφράσει ή μου φαίνονται πνευματώδη κατά διαστήματα,που δεν μπορούσα να διαλέξω.Συν το ότι δεν μπορώ να πω πως κάποιο απ'αυτά μ'έχει σημαδέψει...Τα διαβάζω,λέω"αααα,καταπληκτικό,πού το σκέφτηκε ο πούστης",ενίοτε τα κόβω ή τα αντιγράφω και τα κολλάω με πινέζα στο φελλό και μετά τα ξεχνάω.Αλλά τις προάλλες έπεσα πάνω σε ένα που το είχε ως διαφημιστική καταχώρηση μια τράπεζα(!) και νομίζω πως μια συγκεκριμένη στιγμή του περασμένου Σαββάτου,κατάλαβα ΑΚΡΙΒΩΣ τι θέλει να πει ο ποιητής...
"Το αληθινό ταξίδι της ανακάλυψης δε βρίσκεται στην εξερεύνηση νέων περιοχών αλλά στην αναζήτηση μιας νέας ματιάς"-Μαρσέλ Προυστ
Perspective,people.Αλλαγή οπτικής.Ο ελέφαντας από μια άλλη γωνία.Είναι λυτρωτικό όταν το καταφέρνεις...
Σας αφήνω
με την ευχή να προσπαθούμε να κάνουμε το παραπάνω πράξη όταν τα πράγματα φαίνεται να μην πηγαίνουν πουθενά με τον τρόπο που μέχρι τώρα ξέραμε...
και
μ'αυτό το τραγουδάκι,που μπορεί να μην είναι απολύτως τελευταίας εσοδείας,αλλά είναι διακοπικό,κολληματικό και χαρούμενο!
Πολλά φιλιά,να περάσετε καλά ότι και να κάνετε!
:):):)
Πέρασα δύσκολα μέχρι να έρθει αυτή η ώρα.Αλλοπρόσαλλες συναισθηματικές καταστάσεις.Περίεργες και πρωτόγνωρες σωματικές εκδηλώσεις.Καθημερινό ξύπνημα με μια παράξενα άσχημη αίσθηση εκεί κάπου στο στομάχι,άγχος,σκέψεις επερχόμενου κακού.Σαν πρωταγωνίστρια στο πρώτο δεκάλεπτο της"Ζώνης του λυκόφωτος"-που υποψιάζεται πως κάτι δεν πάει καλά,αλλά δεν ξέρει ακόμα ΤΙ...
(Εδώ θα χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου σημείο στίξης-την παρένθεση.Τι κρίμα να μην υπάρχουν παρενθέσεις στον προφορικό λόγο!Θα έκλεινα εκεί όλες τις άσχετες σκέψεις που μου έρχονται συνέχεια στο μυαλό,αντί να τις πετάω όποτε νά'ναι για να μην τις ξεχάσω,με αποτέλεσμα να αποσυντονίζω τους συνομιλητές μου...
Τι λέγαμε;Α,ναι,η παρένθεση.Την άνοιξα για να αναλύσω εκείνο το «περίεργες και πρωτόγνωρες σωματικές εκδηλώσεις»...Λοιπόν,τα τελευταία χρόνια παρατηρώ το σώμα μου και τα συμπτώματά του και προσπαθώ να τα αποκωδικοποιήσω,μήπως και καταφέρω να κατανοήσω τι αισθάνομαι.Αυτό ακούγεται λίγο κουφό,αλλά όταν έχεις δυσκολία να έρθεις σε επαφή με τα συναισθήματά σου όπως εγώ,πιάνεσαι από τα μαλλιά σου για να σε καταλάβεις...
Τώρα που το ξανασκέφτομαι όμως,είναι αρκετά σημαντικό ζήτημα για να υποβαθμιστεί σε περιεχόμενο παρένθεσης.Του αξίζει να είναι το κυρίως θέμα.Άσε που δεν έχω και πολύ χρόνο γιατί πρέπει να δοκιμάσω όλη τη ντουλάπα για να δω τι θα βάλω στη βαλίτσα.Κλείσιμο παρένθεσης)
Έχω απορρυθμιστεί σήμερα.Πού μείναμε;Α ναι,που ξυπνούσα σαν ανάποδο γαμώτο.Το χειρότερο ήταν πως ενώ είχα μια τεράστια ανάγκη να εντοπίσω πού ακριβώς οφειλόταν,δεν ήξερα από πού να αρχίσω.Προσπάθησα να το βρω με τις μέρες.Πότε ξεκίνησε;Χμμμ,ναι.Θυμάμαι ποιά μέρα ήταν.Όχι,δεν ήταν τότε που ήθελα να καπνίσω,ήταν λίγο μετά.What took place on that day?Τίποτα τόσο συνταρακτικό που να βγάζει μάτι ότι αυτό είναι η πηγή του κακού.Άντε να αρχίσω να ξεψαχνίζω τα μικρά λοιπόν:είδα αρκετό κόσμο...ανασκαλεύτηκε σε κάποια συζήτηση ένα θέμα που μου είναι στενάχωρο...αποχαιρέτησα μια συνεργάτιδα(έφυγε για μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό)που ήταν πολύ συμπαθητικό κορίτσι κι έκανε το περιβάλλον εργασίας πιο ανεκτό...πήγα να συλληπηθώ έναν άλλο συνάδελφο που έχασε το γονιό του ξαφνικά...έγιναν διάφορες μαλακίες με τις διακοπές μας που μας δημιούργησαν ανασφάλεια και φόβο πως θα ακυρωθούν όλα τελευταία στιγμή...
Δεν τo εντόπισα τελικά.Πέρασε χωρίς να μάθω ποτέ τι συνέβαινε.Χθες,ξύπνησα ΟΚ.Ούτε στομάχι με φτερά,ούτε ξύπνημα από τα χαράματα.Νάδα.Σα να ήταν μια συνηθισμένη μέρα του πριν.
Ίσως να έφταιγε κάτι από τα παραπάνω ή όλα μαζί τα παραπάνω ή κάτι άλλο που μου έχει ξεφύγει...Αλλά δε με νοιάζει πια.Γιατί ήρθε επιτέλους το σήμερα.Γιατί ο Πανόπουλος μου τα γράφει όπως τα ήθελα κι ακόμα καλύτερα:).Γιατί Πρώτη φορά θα φύγω με το σπίτι να είναι καθαρό(είχαν έρθει επισκέψεις και ξεπατώθηκα).Γιατί θα πάω κάπου που δεν έχω ξαναπάει ποτέ και είναι μακρυά από τη βρωμοελλάδα και τις βρωμοφωτιές και τη βρωμοδουλειά μου και τη βρωμοσταματημένη ζωή μου.
Το μπλογκοπαιχνιδάκι του st με τα αποφθέγματα μου είχε φανεί δύσκολο κι έλεγα να μην το παίξω-είναι τόσα πολλά τα ρητά που μ'έχουν εκφράσει ή μου φαίνονται πνευματώδη κατά διαστήματα,που δεν μπορούσα να διαλέξω.Συν το ότι δεν μπορώ να πω πως κάποιο απ'αυτά μ'έχει σημαδέψει...Τα διαβάζω,λέω"αααα,καταπληκτικό,πού το σκέφτηκε ο πούστης",ενίοτε τα κόβω ή τα αντιγράφω και τα κολλάω με πινέζα στο φελλό και μετά τα ξεχνάω.Αλλά τις προάλλες έπεσα πάνω σε ένα που το είχε ως διαφημιστική καταχώρηση μια τράπεζα(!) και νομίζω πως μια συγκεκριμένη στιγμή του περασμένου Σαββάτου,κατάλαβα ΑΚΡΙΒΩΣ τι θέλει να πει ο ποιητής...
"Το αληθινό ταξίδι της ανακάλυψης δε βρίσκεται στην εξερεύνηση νέων περιοχών αλλά στην αναζήτηση μιας νέας ματιάς"-Μαρσέλ Προυστ
Perspective,people.Αλλαγή οπτικής.Ο ελέφαντας από μια άλλη γωνία.Είναι λυτρωτικό όταν το καταφέρνεις...
Σας αφήνω
με την ευχή να προσπαθούμε να κάνουμε το παραπάνω πράξη όταν τα πράγματα φαίνεται να μην πηγαίνουν πουθενά με τον τρόπο που μέχρι τώρα ξέραμε...
και
μ'αυτό το τραγουδάκι,που μπορεί να μην είναι απολύτως τελευταίας εσοδείας,αλλά είναι διακοπικό,κολληματικό και χαρούμενο!
Πολλά φιλιά,να περάσετε καλά ότι και να κάνετε!
:):):)
Labels: Meta σκέτα, Κρίση ειλικρίνειας, Λόλα να μία μπάλα
3 Comments:
Μην ανησυχείς η πανσέληνος έφταιγε, φταίει και πάντα θα φταίει για τα περιεργα συναισθήματα.
Σε ευχαριστώ για την φράση! Η άλλη προοπτική μας διαφεύγει συνεχως..
Καλα να περάσεις!
Που θα πας?
By Παρατηρήτηριο Πυλαίας, at 5:31 PM
Καλά να περάσεις Aurelia :)
Γύρισα και εγώ και... φρίκη Αθήνα :S
By FuSmOKer, at 2:50 AM
St,δεν μπορώ να ομολογήσω δια λόγους ευνόητους...Ήταν πάντως υπέροχα,και εντός και εκτός συνόρων!
Fu μου πέρασα πολύ όμορφα,ελπίζω κι εσύ το ίδιο.Φαντάζομαι αν η Αθήνα ήταν μια φορά φρίκη,τώρα με την καημένη την Πάρνηθα καμμένη θα είναι τρις χειρότερη...Πονάει η ψυχή μου...
:((((
By Aurelia Aurita, at 12:48 AM
Post a Comment
<< Home