Απεραντο γαλαζιο

Wednesday, November 21, 2007

Αναδρομή

Οι σκέψεις μου μεταλλαγμένες σε κείμενο είναι τόσο διαφορετικές απ'ότι μέσα στο κεφάλι μου,που ενίοτε,δεν τις αναγνωρίζω:

-Χρυσή μου,εσύ είσαι;Πώς είσαι έτσι;Μαλλί κομμωτηρίου,μεταφορές,παρομοιώσεις,παράγραφοι,τρόμαξα να σε γνωρίσω!

-Ναι,είδες πώς με κατάντησες ηλίθια;Εκεί που έτρεχα ανέμελη με τη συνήθη μου ιλιγγιώδη ταχύτητα,με βούτηξες από τις πλεξούδες με το έτσι θέλω και με πέταξες στην οθόνη...Και μετά,άρχισες να με τραβάς από δω,να με μακραίνεις από κει,να με σβήνεις,να με καλουπώνεις...Εσύ δεν είσαι γυναίκα,είσαι η μετενσάρκωση του Προκρούστη!Τι κι αν φώναξα,τι κι αν κάλεσα για βοήθεια;In blogspace,noone can hear you scream...

-In σκέτο space noone can hear you scream,ήταν το διαφημιστικό για το Alien

-Ουουουφ,λεπτομέρειες,όλα τα spaces την ίδια δομή έχουν!Πάλι χάνεις τη μεγάλη εικόνα...


(Άσχετο-έχω δύο ποτήρια δίπλα μου,και για έκτη φορά σήκωσα να πιω απ'το λάθος-με τα υπολείμματα του προχθεσινού καφέ...Ελπίζω να τη γλυτώσω και να μη μάθω ΠΟΤΕ τι γεύση έχει)


Το μπλογκ μου είναι κομμάτι μου.Από τότε που το ξεκίνησα,εδώ και πάνω από ένα χρόνο(τι είπες τώρα!),έπαιξε διάφορους ρόλους,που θα τους ζήλευαν φτασμένοι ηθοποιοί:ξέσπασμα,πειραματισμός,αναπόληση χαμένων νιάτων-ερώτων-κορμιών,ψευδαίσθηση"λογοτεχνικής και ποιητικής δημιουργίας"(τρέμε Δημουλά!),ανάλαφρη διάθεση σάτιρας,βαριά διάθεση κλάψας,απύθμενη διάθεση χωσίματος...

Μερικές φορές ξαναδιάβαζα αυτά που έγραψα και αναρωτιόμουν:πού τις βρίσκω τόσες μαλακίες;Άλλες φορές,θαύμαζα:μα τι δημιούργημα είναι αυτό,χαραμίζεσαι κορίτσι μου!Τόσο ταλέντο και να μην το έχεις ανακαλύψει πιο νωρίς;Πιο συχνά,απορούσα:έχεις ξεβρακωθεί τελείως-εδώ μέσα είχες μια ευκαιρία να παρουσιάσεις ένα καλό πρόσωπο στην κοινωνία,την πέταξες απ'το παράθυρο.Ενώ θα μπορούσες να γίνεις ότι είχες ονειρευτεί,ή τουλάχιστον μια βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού σου,διάλεξες να παραμείνεις εσύ!Άλλοτε πάλι,με έζωναν τα φίδια:μήπως και σε καταλάβει κανείς;Τι τό'θελες και το έγραψες αυτό,ΕΝΑΣ να μπει από κείνους που θα αναγνωρίσουν τις λεπτομέρειες και κλάφτα Χαράλαμπε-και κατέβαζα το ποστ.

Τώρα τελευτάια,όλο και πιο συχνά,αγανακτώ:τι σκατά ημερολόγιο είναι αυτό που δεν μπορείς να γράψεις ό,τι θέλεις;
(αλλά αυτή η σκέψη ανήκει σε άλλο ποστ..)

Όπως και να έχει,το πονάω το ρημάδι.Κι αυτό,και τους λίγους αναγνώστες του.Κι αν το ξεκίνησα τυχαία,τώρα έγινε μέρος μου-μικρό,αλλά ζουμερό...Είχα ανησυχήσει τότε στις αρχές,πως θα έκλεβε τη ζωή μου.Πολύ γρήγορα κατάλαβα,πως όλα εξαρτώνται από σένα:αν θες να την αφήσεις να στην κλέψουν,θα στην κλέψουν-η μιζέρια,η αυτολύπηση,ο εγωκεντρισμός,ο φόβος,ο φθόνος..όχι το μπλογκ ή η τηλεόραση ή το ίντερνετ ή τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.Αυτά είναι μόνο το ΜΕΣΟΝ της αποφυγής της ζωής,όχι η ΑΙΤΙΑ...

Το μπλογκ μου αλλάζει.Εγώ αλλάζω.Δεν ξέρω τι θα απογίνει στο μέλλον,και δε θα προσπαθήσω να προβλέψω-μη φάω και το ψωμί της Άσης Μπήλιου...Προς το παρόν πάντως,είμ'ακόμα εδώ

κι αυτό το χειμώνα:)


(Το κείμενο καταφανώς είναι επετειακό.15 μήνες,121 ποστ.Τι άσχετη επέτειος είναι αυτή;ούτε ένα σημαδιακό νούμερο- αλλά τι να κάνουμε,αφού τώρα μου βγήκε..... :)

8 Comments:

  • Αχ δεν τα μπορώ τα επετειακά ποστ, οι σχέσεις μου με το παρελθόν είναι όπως οι δικές σου με τον κιμά.Όταν ασχολούμαι μ'αυτό ακούγεται από πίσω το τραγούδι του Εξορκιστή. Να είσαι πολύ πολύ καλά και να γράφεις ποστ!!
    ¨)))))

    By Blogger wahia, at 9:19 PM  

  • οχι..
    εγώ έχω καλή σχέση με το παρελθόν μου!
    νομίζω οτι εκείνο μου δίνει ώθηση! ίσως όχι! ίσως ναι!.. απλώς τώρα τελευταία έχω αποφασίσει να δώσω σημασία στο μέλλον μου! το "όποιο" μέλλον μου!

    By Blogger kat., at 7:55 PM  

  • Στα επόμενα 121 ποστ λοιπόν. Φιλιά

    By Blogger Παρατηρήτηριο Πυλαίας, at 11:12 AM  

  • Μιας και είναι η επέτειος σου, θα θελα να σε ευχαριστήσω για έκεινο το post στο οποίο αναφερόσουν στα οικιακά σημάδια της κατάθλιψης. Το βρήκα τυχαία ( δλδ έβαλα στο google "κατάθλιψη" να δω τι παραπάνω θα με μάθει) και από τότε το blog σου έχει μπει στα Αγαπημένα μου.
    Καλή συνέχεια&να θυμάσαι όταν τα πράγματα ζορίζουν και αναρωτιέσαι αν έχεις κάνει κάτι λάθος-->"...Me neither! I mean, you had a skecth!"
    ( http://www.youtube.com/watch?v=yJYH4lO6Bug ) ;-))

    By Anonymous Anonymous, at 3:31 PM  

  • Τα αναδρομικά είναι τα καλύτερα.Βλέπεις και δεν βλέπεις τις διαφορές,ακούς και δεν ακούς τις αλλαγές.Ότι ακριβώς κάνεις κάθε μέρα.
    Τα σέβη μου στον όμοφό σου χώρο.

    Συνέχισε

    By Blogger island, at 2:03 PM  

  • Να πω να τα 1000σεις?? :))

    By Blogger Roadartist, at 2:38 PM  

  • wahia@
    Χμ,η αλήθεια είναι πως το ποστ αυτό δεν ξεκίνησε ως κλασικό επετειακό με την έννοια"έκλεισε ένας χρόνος ή 100 ποστ και ΠΡΕΠΕΙ να κάνω μια ανακεφαλαίωση".Νομίζω πως είμαι σε μία καμπή(ουάου)της σχέσης μου με το μπλογκ,κι αναρωτιόμουν τι σημαίνει για μένα,εξού και προέκυψε τούτο το κείμενο σε άσχετο παντελώς χρόνο...Κατά τα άλλα,το παρελθόν δεν κάνει να το φτύνουμε,γιατί θα γυρίσει να μας στοιχειώσει!Καλό παρελθόν,καλόοοοο

    (τώρα που είπες κιμά...πέτυχαν τα μακαρόνια σου;γιαμ γιαμ,τα ζήλεψα-εγώ μέχρι μακαρόνια με κέτσαπ φτάνω:)

    kat.@
    είναι περίεργη η αίσθηση του χρόνου,αν σκεφτούμε ότι το μόνο που πραγματικά υπάρχει είναι το παρόν,και τα άλλα δυο είναι μέσα στο μυαλό μας,είτε ως ανάμνηση,είτε ως φαντασίωση.Όπως και νάχει,ακούγεσαι να είσαι σε δημιουργική φάση-δώσε γκάζια!:)

    st@
    Σ'ευχαριστώ st μου,δεν ξέρω βέβαια αν θα τα καταφέρω να τα φτάσω τόσα!Περνάω φάση αγραφίας...Ίδωμεν!φιλιά:)


    cartmankicksass@
    Τι περίεργο που μου φαίνεται να έχει πέσει πάνω μου ένας άνθρωπος που έψαχνε κάτι σοβαρό και πέτυχε τις ασυναρτησίες μου!!!Χαίρομαι πάντως αν μπόρεσα να σου προσφέρω το οτιδήποτε,και σ'ευχαριστώ πολύ πολύ για το σχόλιο,φίλε,φίλη,"φιλαράκι"(αχρείαστο το λινκ,με το που το διάβασα ήρθε στο μυαλό μου ο Ρος και η σκηνή-είμαι άρρωστη,τελείωσε:)))))

    island@
    Για το λινκ-άκουσα στις ειδήσεις πως παραδόθηκε ο ένοχος..τι να πω,κρίμα στον αδικοχαμένο άνθρωπο και αυτούς που άφησε πίσω...:(

    Για το δεύτερο-σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια:)πιστεύω πλέον πως μόνο κοιτώντας πίσω μπορούμε να καταλάβουμε το παρόν-και να ορίσουμε όσο περνάει από το χέρι μας το μέλλον(κι ας ήταν η ιστορία το πιο μισητό μου μάθημα-μαζί με τη χημεία..:)

    roadartist@

    Πω,πω,μου παραακούγεται φιλόδοξο το 1000!Θα ασπρίσουν τα μαλλιά μου(από μέσα,διότι από πάνω θα είναι βαμμένα καροτί)κι ακόμα θα γράφω;πες να τα 300στιάσω καλύτερα(και μετά θα τα κάνω ταινία:)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 8:19 PM  

  • Εμένα πάντως μπορώ να πώ οτι με έκανες να θέλω να διαβάζω το μπλόγκ σου και σε αυτο βρίσκω πολλά απο εμένα και άλλους.
    Να συνεχίσεις και να χιλιάσεις τις αναρτήσεις.
    Καλημερα :)

    By Blogger tzonakos, at 11:57 AM  

Post a Comment

<< Home


 
eXTReMe Tracker