Μαζικοποίηση
Γαμώτο....
δε σου τη δίνει όταν πράγματα που αγαπάς γίνονται ΣΟΥΠΕΣ;
τιγκάρει το μπαράκι ΣΟΥ
γεμίζει ξαπλώστρες κι αποτσίγαρα την παραλία ΣΟΥ
(η ακόμα χειρότερα,το ξερονήσι ΣΟΥ)
ανακαλύπτει την άγνωστη-νόμιζες-γαμάτη ροκ μάρκα ρούχων ΣΟΥ και τα κορδώνεται χωρίς να ακούει καν ροκ
...
Πουτάνα διαφημιση...
(Την ίδια στιγμή βέβαια,βλέπεις κάτι καλό-φερειπείν τα βίντεο της κωλόγριας-και θέλεις να κάνει εκπομπή στην τηλεόραση για να τη δουν κι άλλοι!
Σχι-ζο-φρένεια,να μην ξέρω που πατάω κλπ)
Update:Μάπα το Γκοτζίλλα...
δε σου τη δίνει όταν πράγματα που αγαπάς γίνονται ΣΟΥΠΕΣ;
Κοινώς,όταν εκεί που νόμιζες πως εσύ και λίγοι εκλεκτοί ήσασταν οι μόνοι που καταλαβαίνατε την αξία τους ενώ η πλέμπα ασχολούνταν με τις πλεμπιές της,έρχεται η στιγμή 0.Θα ήθελα να την ονομάσω κάπως αλλιώς αυτή τη στιγμή,αλλά δεν έχω έμπνευση και βιάζομαι να τελειώσω για να δω το Γκοτζίλλα.Μετά από τη στιγμή λοιπόν,βλέπεις κάθε καρυδιάς καρύδι να
]
βάζει ρινγκ τόουν στο κινητό το τραγούδι ΣΟΥτιγκάρει το μπαράκι ΣΟΥ
γεμίζει ξαπλώστρες κι αποτσίγαρα την παραλία ΣΟΥ
(η ακόμα χειρότερα,το ξερονήσι ΣΟΥ)
ανακαλύπτει την άγνωστη-νόμιζες-γαμάτη ροκ μάρκα ρούχων ΣΟΥ και τα κορδώνεται χωρίς να ακούει καν ροκ
...
Πουτάνα διαφημιση...
(Την ίδια στιγμή βέβαια,βλέπεις κάτι καλό-φερειπείν τα βίντεο της κωλόγριας-και θέλεις να κάνει εκπομπή στην τηλεόραση για να τη δουν κι άλλοι!
Σχι-ζο-φρένεια,να μην ξέρω που πατάω κλπ)
Update:Μάπα το Γκοτζίλλα...
Labels: Κρίση μεγαλείου
posted by Aurelia Aurita at
21:09
9 Comments:
Ρε πόσο σε νιώθω!!! Μα πόσο!!Αλλά ξέρεις, υπάρχει και άλλος τρόπος να το δεις: φοράς π.χ. κάτι εσύ και βλέπεις μια πλέμπα να φοράει το ίδιο. Και θες να σκοτωθείς. Σε καταλαβαίνω αλλά πρόσεξέ με: κοίτα προσεκτικά την πλέμπα. Μήπως μαζί με το ρούχο σου, έχει ξεβαμμένα νύχια; Μήπως είναι χοντρή και το ρούχο small; Μήπως έχει βαφτεί σαν καρνάβαλος; Μήπως μιλάει δυνατά στο μετρό; Μήπως έχει τη ραφή πάνω στα βυζιά;; Δε μπορεί!!! Για να είναι πλέμπα, θα είναι χάλια, κάποια μαλακία ή και πολλές, θα έχει κάνει. Και τότε γυρίζεις στον εαυτό σου. Και βλέπεις πόσο σου πάει το ρούχο που φοράς. Και πόσο σε κολακεύει. Και τότε αισθάνεσαι καλά που η πλέμπα φοράει το ίδιο με σένα γιατί αισθάνεσαι ακόμα καλύτερη! Και στην τελική ρε κοριτσάκι, όλα πια τα βρίσκεις παντού, δεν πειράζει να έχουν κι άλλοι αυτό που έχεις εσύ. Άσε που όταν διαπιστώνεις κάτι τέτοιο, είναι λόγος για εσωτερική αναζήτηση τύπου: μήπως για να έχει βάλει αυτό το πράμα με τις χρυσές καδένες το ρινγκτόουν που αγαπώ, είναι κακό; Μήπως πρέπει να βγάλω αυτό το ρινγκτόουν από το κινητό μου γιατί είναι σκυλάδικο και δεν το κατάλαβα ή αυτό το πράμα με τις χρυσές καδένες έχει γούστο και σε κάτι, κοίτα να δεις!! (Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αγαπημένη:))))))))))))))))))))
By
Kwlogria, at 10:27 PM
Δες το αλλιώς: Απλά η πλέμπα καταλαβαίνει πόσο γαμάτο είναι το ρούχο/τραγούδι κλπ και θέλει να σε αντιγράψει :-Ρ
Σοβαρά τώρα, αυτό με το μαγαζί-στέκι και την παραλία μου τη δίνει αφάνταστα. Και μετά άντε να βρεις καινούριο μέρος, που σε λίγο καιρό θα κάνουν κι εκεί ντου από παντού!
By
γυάλινο δάκρυ, at 12:39 AM
Ναι αλλά έχεις την ηθική ικανοποίηση ότι όλα αυτά τα έκανες όχι επειδή είναι τρέντι τώρα, αλλά επειδή τα γούσταρες ιδεολογικά από την αρχή!
Άκουγες Guns n Roses ας πούμε από την εποχή του Lies και όχι με το που βγήκε το Dont Cry.
Πήγαινες στον Αρμενιστή πρίν γίνει της μόδας. (Χλωμό βέβαια, εγώ απο το 95 που ανέβηκα πάνω, τίγκα ήταν)
Και έπινες ξύδια στο αγαπημένο μπαράκι όταν ήσουν η μόνη πελάτισσα πέραν των ιδιοκτητών και των φίλων τους.
Γενικώς οι πρωτοπόροι άνθρωποι σαν και εμάς αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Αλλά δες το από την άλλη μεριά :
Είναι ένα καλό κίνητρο για να ξεκινήσεις να αναζητάς νέες παραλίες, νέα μπαράκια, νέα συγκροτηματάκια, ίσως και νέα ρούχα :p
Η μαζικοποίηση για τους τρέντουλες είναι κίνητρο εξέλιξης και αλλαγής για μας τους υπεργαμάτους τύπους, τους αβυσσαλέους, τους τρισυπόστατους, τους άρχοντες των 5 ηπείρων και 7 θαλασσών.
Όβερ.
By
Stefanos, at 11:23 AM
kwlogria@
χαχαχαχαααχαχα,λες να ακούω σκυλάδικα και να μην τό'χω καταλάβει ρε γμτ;;:)))Σωστά τα λες και η λογική αυτό λέει,αλλά η αλήθεια είναι πως όταν γίνεται αυτό,μου συμβαίνει μια απομυθοποίηση να την πω;να μωρέ,την ψευδαίσθηση ότι είσαι μοναδικός,σου τη χαλάει λίγο η μαλακία αυτή...
(μη μ'ευχαριστείς,παρά κινητοποιήσου!Δε θα με πειράζει να γίνεις διάσημη και να σε μοιραστώ με την πλέμπα-ποιός ξέρει,μετά από τα μαθήματά σου ίσως πάψει να είναι πλέμπα!χεχε:)))
γυάλινο δάκρυ@
Κοίτα καλό μου-άμα ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ πόσο γαμάτα είναι,τότε δεν είναι πλέμπα αλλά ανήκει στην παρέα των ξεχωριστών(όπου είμαι η αρχηγός:Ρ)
Όχι,το ζήτημά μου είναι όταν η πλέμπα φοράει-ακούει-κάνει-πηγαίνει σε-κτλ.,χωρίς κριτήριο,επειδή έχει ακούσει ότι πρέπει να πάει-ακούσει-φορέσει κτλ για να ανήκει στο κουλ κοινό.
Άσε το άλλο,το χειρότερο:όταν τα ξεχωριστά πράγματα που τα ονειρευόσουν μια ζωή,τα κάνουν πρώτοι αυτοί!π.χ.έχω όνειρο ζωής να πάω στη γη του πυρός.Ε λοιπόν,τουλάχιστον τρεις που ξέρω(και θεωρώ μαλάκες)έχουν πάει ή πρόκειται να πάνε σύντομα.ΣΤΗ ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ!Ε ΌΧΙ ρε συ!...Άντε τώρα να ψάχνω άλλη χώρα...
:)
prophet@
Πώς με πιάνεις!Τι θα κάνουμε ρε γαμώτο;Θα τρέχουμε συνέχεια;Δεν υπάρχει ένα νησί,μια πατρίδα και για μας τους ξεχωριστούς;Μια πίστα σκι όπου θα είμαστε 10 άτομα και όχι μια ουρά 1 χιλιόμετρο με κάθε γύφτουλα που θέλει να γίνει της μόδας;Ένα μπαράκι με πόρτα για τους άσχετους;ένας οίκος μόδας που θα ράβει μόνο για μας;μια-
Όπα,συγγνώμη,αλλά θα πρέπει να διακόψω για λίγο-έρχεται ο κύριος με την άσπρη μπλούζα και τη σύριγγ
By
Aurelia Aurita, at 11:39 AM
η πλέμπα μιμείται. Εξακολουθητικά.
:b
By
Live!News, at 12:00 PM
αυτό το κείμενο πότε έγινε; γιατί δεν ενημερώθηκα; γκρρρ δηλαδή! συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με την κωλόγρια. εφ όσον δεν μπορούμε να γλυτώσουμε από το να μας μιμούνται- γιατί είμαστε γαμάτοι εμείς οι εμείς- τουλάχιστον ας απολαύσουμε ότι είμαστε γαμάτοι και διαφέρουμε λόγω αυτού. κατάλαβες τίποτα; :))))
By
Flonsavardu, at 2:27 AM
luccia@
Δεν έχω ακριβώς την αίσθηση της μίμησης,όσο της"κατανάλωσης χωρίς κριτήριο".Και τελικά καταλήγουμέ όλοι να ψάχνουμε τη χαμένη μας μοναδικότητα.Αρχίζω και κατανοώ λίγο το Λάκη Γαβαλά...(ωχ)
:)
flonsavardu@
Το κείμενο τό'γραψα άλλη μέρα και το δημοσίευσα άλλη,ίσως αυτό να φταίει κι όχι το σύστημα..!:)
Να σου πω...δε νιώθω ακριβώς ότι με μιμούνται ΕΜΕΝΑ συγκεκριμένα-αυτό όταν συμβαίνει είναι και λίγο ανεβαστικό(εκτός αν αυτή που σε μιμείται γίνει η σούπερ καραγκομενάρα με τις δικές σου ιδέες,τότε το συζητάμε!)
Και ναι,εννοείται,η αυθεντική γαματοσύνη δεν αντιγράφεται.Δεν κινδυνεύουμε!χεχε:)))))
By
Aurelia Aurita, at 1:21 AM
Το αυξημένο αίσθημα ιδιοκτησίας είναι .... να δεις τι είναι; ....
Α! Το βρήκα!
Σιγά μη σας το πω. Δικό μου είναι, ότι είναι και δεν το λέω σε κανέναν.
By
0comments, at 7:41 PM
0comments@
Χμμμ...υποψιάζομαι ότι μας την είπες τώρα εσύ,αλλά θα σου δώσω το πλεονέκτημα της αμφιβολίας.Για να μη λες τι βρήκες,μάλλον ανήκεις στους υπεργαμάτους λίγους ε;χεχε
(καλωσόρισες)
:)
By
Aurelia Aurita, at 9:35 PM
Post a Comment
<< Home