A very merry

Τι ανωμαλία κι αυτή...Ακόμα κι αν δεν έχω τον σούπερ τέλειο γκόμενο ή σχέδια για εκδρομή στο Άσπεν ή πρόσκληση για ρεβεγιόν στο Χίλτον,τα Χριστούγεννα πάντα μου αρέσουν!Ανεξήγητο;Ίσως και να υπάρχει εξήγηση αλλά δεν σκοπεύω να την ψάξω τώρα,διότι πρέπει να τρέξω να βρω ένα παιχνίδι με ένα γουρούνι λέει που κάτι τρώει,και επίσης ένα αρμόνιο γουινξ.Δε θα πάω στα Μάμπο Τζάμπο-μετά την α-πα-ρά-δε-κτη διαφήμιση με τη "Μπάρμπι,λαϊκή επανάσταση-δώστε τη Μπάρμπι στο λαό",η συγκεκριμένη αλυσίδα καταστημάτων διεγράφη από το χάρτη μου.Είναι όπως μετά από τις πυρκαγιές στα δάση-ξέρετε,που στα καμμένα φυτώνουν μανιτάρια;Ε,εδώ,μετά τα καψίματα,ξεφύτρωσαν οι μαλάκες.Για τους οποίους όλα,μα ΟΛΑ,μπορούν να γίνουν σλόγκαν.Καταστροφείς και ισοπεδωτές των πάντων.Να μην το πολυσκεφτώ γιατί θα με πιάσει κατάθλιψη.


Δε θα πάω στο πολυκατάστημα λοιπόν,κι ας είναι δίπλα στο σπίτι μου.Θα κατέβω στο κέντρο.Που δεν θα ξαναείναι ποτέ το ίδιο στην ψυχή μου μετά τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου,αλλά και πάλι,είναι η πόλη μου αυτή και την πονάω...



ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ :)))



(εφόσον φέτος αποφάσισα να μη βάλω στο σπίτι λαμπάκια και δέντρο,είπα να στολίσω εδώ:)