Ολυμπιακοι

Τρεχει τρεχει τρεχει-κατοσταρι
................................................
Δεν ουρλιαξε καν το φρενο
Δεν προλαβε να τη δει
Κανει κυκλους στον αερα
Ιδια αθλητρια της ενοργανης
Μμμμ....η προσγειωση
δεν ηταν καλη
Δε θα παρει το χρυσο
Ουτε το αργυρο
Ουτε το χαλκινο
Μα κατσε,εχει αλλη μια ευκαιρια
Τωρα κανει καταδυση
σε μια κοκκινη πισινα
Που μεγαλωνει,μεγαλωνει
Η μηπως αυτη μικραινει μεσα της
Σαν την Αλικη
στη χωρα του ποτέ-ποτέ

Μοντερνο τριαθλο

Τα καταφερε
Μια και μονη αθλητρια
Στο πιο ψηλο σκαλι του βαθρου
Χαμογελαει
Σα να κοιταει τη σημαια της χωρας της
Με βλεμμα συνεπαρμενο
Ενα δακρυ κυλα
Ενω ακουγεται ο υμνος
(λιγο μονοτονος,αληθεια)
Και γυρω αναβοσβηνουν φωτα
Μπλε και κοκκινα-τα φλας θα'ναι

Θα μεινει στη μνημη ολων
Παγκοσμιο ρεκορ
Με ψηλοτακουνα στην ασφαλτο