Απεραντο γαλαζιο

Friday, October 12, 2007

Πίνου(για να ξιχνώ τουν πόνου)

Ήταν που παραήμουν κεφάτη τις προηγούμενες μέρες..Τόσο χάλια μέρα σαν τη σημερινή στη δουλειά,είχα χρόνια να περάσω-μπορεί και να ήταν η χειρότερη ever.Η ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΗ,(ίσως γράψω μια μέρα γι'αυτήν)τα κατάφερε τελικά:μ'έβγαλε εκτός εαυτού.Και εγώ θέλω να βγαίνω από τον εαυτό μου μόνο κατά βούληση δική μου...Το μεσημέρι έκλαιγα,μετά μίλησα στο τηλέφωνο αλλά δεν ανακουφίστηκα,μετά απέρριψα μια πρόταση για έξοδο για να μην καταθλίψω όλη την πόλη,και τώρα κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι μ'ένα μπουκάλι στο χέρι,σαν τον Ορέστη Μακρή με φόρμες.

Φτηνιάρικο ημιξυνισμένο ημίγλυκο κόκκινο κρασί.
Και να σκεφτείς πως ήμουν έτοιμη να το πετάξω χθες...

Έφαγα κι ένα μήλο πίνοντας,κι έγινε μέσα στο στομάχι μου σα σανγκρία κακής ποιότητος.


Κατά διαστήματα,μια απότομη βαθιά αναπνοή συνοδευόμενη από τρεις μικρούς λυγμούς μου θυμίζει πως μέσα μου ακόμη κάτι κλαίει...


Το ευτύχημα είναι πως...ΔΕ θέλω να καπνίσω!Σκέτη αλκοολική;Όχι κι άσχημα...


(τι αλκοολική ρε ρεζίλι της μεθυστακοκοινωνίας;Ζήτημα είναι να κατέβηκε δύο πόντους το κρασί τόσες ώρες,μας κοροϊδεύεις;Η αλκοολοποσία θέλει σεβασμό-ή μέθα και πέσε λιπόθυμη,ή ασ'το μπουκάλι και πιάσε το κουτάκι με την Αμίτα και μη μας ζαλίζεις,you pretentious bitch..)


Update

Ενώ το πάλευα με το μπουκάλι ελέγχοντας κατά διαστήματα πόσο απέχω ακόμα από τον πάτο(πολύ),προέκυψε καινούρια πρόταση:Η κοιλάδα του Ηλά.Ταμάμ για να μου φτιάξει τη διάθεση-σκέφτηκα όμως πως ίσως μια ταινία θα μπορούσε να πάρει το μυαλό μου από τη συνεχή και επίμονη ανακύκλωση των πρωινών γεγονότων(μερικές φορές ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγεις από την κατάθλιψή σου,είναι να ασχοληθείς με την κατάθλιψη των άλλων..).Ήξερα πως αν το σκεφτόμουν έστω και ένα δευτερόλεπτο,δε θα πήγαινα.Οπότε δεν το σκέφτηκα καθόλου.Έβαλα ένα παντελόνι,πήρα τα κλειδιά κι έφυγα.Από πάνω,παρέμεινα με το ξεχειλωμένο μπλουζάκι που φοράω στον ύπνο,μια ζακέτα φόρμας που φοράω στο σπίτι και το μαλλί φορμαρισμένο στο σχήμα του μπράτσου του καναπέ.Και ω,τι χαρά!Στο σινεμά συναντήσαμε δύο ξεχωριστές παρέες από συναδέλφους...

Μιλάμε το σύμπαν έχει γαμηθεί στη μαλακία τελευταία...

Labels:

10 Comments:

  • Αγαπητή Αουυυυυυρέλια,
    Διανύεις δύσκολη περίοδο, είναι προφανές. Συμπάσχω καθότι και εγώ την περίοδο αυτή θα έλεγα ευγενικά οτι κολυμπάω σε ό,τι σκατό απεφάσισε να μου πετάξει το σύμπαν.Μην ανησυχείς όμως, ο ήλιος θα ξαναβγεί (για σας, εγώ δεν έχω ελπίδες πλέον).
    Όσον αφορά καταγωγή κλπ, δεν έχει σχέση με το λεξιλόγιό μου. Χαμουτζής είμαι με μια ιδέα από Κυκλάδες (Νάξο). Απλά διάβαζα πολύ μικρός (ακόμα μικρός είμαι) και ανάλογα με το τι θέλω να γράψω, προσαρμόζω και το λεξιλόγιο :) . Ήμουν και καλός στην έκθεση. (Πρωτοδεσμίτης να γράψει 142 με τη μία, ήταν λίγο σπάνιο τότενες :P)
    χαιρετίσματα και κουράγιο.
    Και όταν ανέβω Πάνω (αμήν και ποτε.. σύντομα) θα σέ πάρω να πάμε να γίνουμε λιάρδα! :P

    By Blogger Stefanos, at 1:09 PM  

  • Καλέ μου estarian:)
    Θέλω και να σ'ευχαριστήσω για τη συμπαράσταση,και να σε μαλώσω για την απαισιοδοξία,και να σε συγχαρώ για την ευελιξία στη γραφή,και να αλαφρύνω την ατμόσφαιρα με κάτι κεφάτο,αλλά..
    είμαι κομμάτια από την αϋπνία,όλο το ΠΣΚ παίζω στο μυαλό μου καυγάδες και μπουνίδια,νυστάζω σαν τρελλή αλλά δεν πάω για ύπνο γιατί δε θέλω να έρθει το αύριο,οπότε,προς το παρόν θα σου πω μόνο πως...πίστεψέ με:ΔΕΝ θέλεις να με δεις μεθυσμένη!:))

    φιλιά!

    (κι ας είναι αύριο μια καλή-ή έστω,καλύτερη-μέρα για όλους...άντε,την είπα την ευχή μου,δεν άντεξα:)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 10:46 PM  

  • Σίγουρα ζούμε σε ένα κακογαμημένο σύμπαν αλλά τουλάχιστον ζούμε στο ίδιο. Αν σε βοηθάει να νιώσεις καλύτερα σκέψου ότι κάποια σε άλλη πόλη υπάρχει μία που περπατά περπατά εις το δάσος ενώ ο λύκος έχει καλέσει και τους φίλους του για φαί. Το καλό με τις γκαντεμοεποχές είναι ότι πλέον τα περιμένεις όλα. Αντέ καλό κουράγιο και καλή τσαγκαροδευτέρα.

    ¨)))

    By Blogger wahia, at 10:55 PM  

  • Wahia μου,να μετακομίσουμε βρε παιδί μου!Ένα σύμπαν ευχαριστημένο από την ερωτική του ζωή,που δε θα βγάζει το άχτι του στους αθώους κατοίκους του,δεν υπάρχει;να πάρουμε μια οδοντόβουρτσα,μια αλλαξιά,τον εστάριαν που επίσης τον κόβω για άμεση μετακόμιση και όποιον άλλο δυσαρεστημένο,και δρόμοοοο!
    Καλή σου βδομάδα,φιλιά,πάω,τέτοιο άγχος έχω να νιώσω από τότε που έδινα εξετάσεις γμτ...

    By Blogger Aurelia Aurita, at 8:58 AM  

  • Που να με δείς εμένα μεθυσμένο.. χαχαχαχα..
    Εχω σχεδόν ανέβει σε δέντρο στη στάση μπροστά στη Μητρόπολη και διαλαλούσα την καψούρα μου.
    Σάββατο βράδυ..
    Και αυτό δεν είναι από τα χειρότερα. Απλά το πιο δημόσιο :p

    By Blogger Stefanos, at 12:28 PM  

  • Βασικά ρε συ όταν κόβεις το τσιγάρο συνήθως αυξάνεις την ποσοτητα καφέ και αλκοολ που καταναλώνεις! Εγώ πλέον μετα απο 9 μηνες ακαπνός πίνω φραπέ σαν νέρο...

    Η φάση πάντως με το μπλουζάκι-πιτζάμα, την φορμα και την φορμίτσα στα μαλλιά και την συνάντηση με τις παρέες παρέες των συναδέρφων θα είχε γέλιο! Πάλι καλά που θυμήθηκες το παντελόνι!

    By Blogger Παρατηρήτηριο Πυλαίας, at 2:11 PM  

  • estarian@

    Χμμ,η λεγάμενη το έμαθε;Ή ακόμα χειρότερα,ήταν εκεί;;χαχαχα!
    Εγώ σε κεντρική πλατεία μόνο εμετό έχω κάνει!(10 η ώρα το βράδυ,με γαμώ την κίνηση)..Μ'έφαγες λάχανο:)))

    st@

    δεν ξέρω τι έγινε ρε συ st με μένα,και μείωσα και το αλκοόλ!Να είσαι δηλαδή χάλια και να θες κάπου να ξεδώσεις,κι ούτε μια εξάρτηση να μη σου έχει μείνει!Ζητείται επειγόντως εξάρτηση!

    Τη φάση με τα ρούχα κτλ θα τη διασκέδαζα αν ήμουν σε καλή διάθεση(εδώ που τα λέμε,αν ήμουν σε καλή διάθεση,δε θα έβγαινα έτσι λετσαριό!)Το ακόμα καλύτερο,είναι πως μετά το σινέ,με την παραπάνω αμφίεση,πήγαμε και για ποτό...!
    :)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 11:33 PM  

  • Η τότε λεγάμενη ευτυχώς δεν το έμαθε(μάλλον). Και να το μάθαινε δεν θα άλλαζε τίποτα. Το φτύσιμο ήταν τελειωτικό και άνευ επιστροφής. Το έμαθε όμως η μισή Θεσσαλονίκη :P

    Και που να σε είχα χτες βράδυ.. Ρόμπα στην Πάτρα. Καταραμένη κίτρινη τεκίλα. Και του πα του Zaphod,οχι κίτρινη μαλάκα... :)

    By Blogger Stefanos, at 6:11 PM  

  • estarian@

    Έτσι μπράβο-η φτώχεια θέλει καλοπέραση,και η αναπηρία μεθύσι!
    (και καλά φιλαράκια;)
    Σιδερένιος!
    :)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 11:17 PM  

  • Τι σιδερένιος, που σε λίγο θα αρχίσουν να πέφτουν μέλη απο δω και απο κεί. Καταρρέω. Ένας τρόπος σίγουρος υπάρχει να επανέλθω αλλά είναι και ο λιγότερο πιθανός!!
    Εδώ μέχρι και ο Zaphod γέρασε και αρχίζει και ψοφάει κατά τόπους !

    By Blogger Stefanos, at 11:09 AM  

Post a Comment

<< Home


 
eXTReMe Tracker