Απεραντο γαλαζιο

Monday, November 12, 2007

Cook-oo

Εδώ και πολλές μέρες είχα αποφασίσει να φτιάξω ρεβύθια.Κι αυτό όχι γιατί μ'έπιασε ο καημός για μαγείρεμα ξανά μανά,αλλά γιατί φοβάμαι πως αν συνεχίσω να διατρέφομαι με ψωμιά και κασέρια,θα πεθάνω από αβιταμίνωση.Πέρασε και καιρός απ'το μπιφτέκι.
Επειδή γενικά έχω παράδοση στο να παίρνω αποφάσεις και να μην τις πραγματοποιώ,έκανα κάτι δραστικό για να μην το ξεχάσω:έβγαλα το σακκούλι με τα ρεβύθια και το άφησα σε κάποιο σημείο ώστε να είναι το πρώτο πράγμα που αντικρύζω μόλις μπαίνω στο σπίτι.
Δε δούλεψε.Γρήγορα το συνήθισα και τα ρεβύθια έγιναν κάτι σα διακοσμητικό,μια κορνίζα π.χ.ή ένα σταχτοδοχείο με ζωγραφιά "με αγάπη από τη Μακρινίτσα".
Σήμερα το πρωί όμως ξύπνησα μπερδεμένη από κάτι παράξενα όνειρα.Τώρα δεν ξέρω αν αυτό σχετίζεται με το ότι με την τσίμπλα στο μάτι πήρα την κατσαρόλα,τη γέμισα νερό κιέβαλα τα ρεβύθια να μουλιάσουν,αλλά άλλη εξήγηση δε βρίσκω.
Αυτό είναι.Μια εκβιαστική κίνηση χρειαζόταν.Τώρα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς,πρέπει να τα μαγειρέψω.

Βγήκα για καφέ το απόγευμα,μετά προέκυψε early drink.Όλα καλά,έτσι όπως τα είχα υπολογίσει,θα ήμουν σπίτι βαριά βαριά 11μιση,πάνω στην ώρα για να λούσω μαλλί και να μαγειρέψω τα μουλιασμένα ρεβύθια.Ξύπνησα αργά άλλωστε και δεν προβλέπω να νυστάξω πριν τη μία.
Δεν υπολόγισα όμως πως θα πέφταμε πάνω σε παλιούς γνωστούς,και θα γύριζα σπίτι στις 2.

Κι έχω ΜΙΑ ΝΥΣΤΑ..

Τι ανάποδος κόσμος...Όταν θες να κοιμηθείς,δεν μπορείς,κι όταν έχεις δουλειές να κάνεις,το μάτι κουμπότρυπα.
Πήγα κοντά στα ρεβύθια-φούσκωσαν σα μπαλονάκια.Να τα στραγγίξω και να τ’αφήσω έτσι μέχρι αύριο το μεσημέρι;Μη μουχλιάσουν.Να τ’αφήσω στο νερό;Θα βγάλουν ρίζες μέχρι αύριο.
Εκβιαστικές κινήσεις δεν ήθελες;Φάτα τώρα!
Θα τα μαγειρέψω.


Η συνταγή πάνω στη σακκούλα είχε πολλές ασάφειες: "βάλτε νερό" "βάλτε αλάτι και πιπέρι" και μια τρομερή σαφήνεια:"βάλτε 100 γραμμάρια λάδι".
Πού ξέρω γω πόσο είναι 100 γραμμάρια ρε φίλε;
Και τι σημαίνει νερό;Πόσο νερό;3 ποτήρια,5 κουβάδες,7 μπανιέρες;
Ουφ,δε με νοιάζει,ΝΥΣΤΑΖΩ!


Έβγαλα τις μπότες.
2.10,φορώντας ακόμη το πανωφόρι και το τζην,έπιασα το κρεμμύδι.Γάντια;Πάπαλαααα,τα κατανάλωσα όλα με τα γαμωμπιφτέκια....Δεν πειράζει,μια σακκούλα στο ένα χέρι και μια στο άλλο.
Άλλο γάντια,άλλο το καρφούρ απ’τη μια και ο μαρινόπουλος από την άλλη,και μάλιστα πρόχειρα τυλιγμένες.Πρέπει να με βγάλουν φωτογραφία και να με βάλουν εξώφυλλο στον αντιτσελεμεντέ.Πώς λέμε,ο Χριστός,το αντίθετο ο αντίχριστος;Έτσι.


Περιττό να γράψω πως με σακκούλες αντί για χέρια χάνεται μεγάλο μέρος επιδεξιότητας,οπότε το κρεμμύδι το μισό δεν τρίφτηκε και τώρα επιπλέει πάνω από τα ρεβύθια,σε μεγάλα κομμάτια(ψάρεψα και κανά δυο και τα πέταξα στα σκουπίδια γιατί σιχάθηκα έτσι πως τά'βλεπα).Έκανα και μια αυθαιρεσία,έβαλα σάλτσα ντομάτας,γιατί μου φάνηκαν πολύ ασπρουλιάρικα.Το λάδι δε που έριξα,θα μπορούσε άνετα να είναι από 5 ως 500 γραμμάρια-πού να ξέρω ρε γαμώτο;


Έλουσα και τα μαλλιά,αφού θα περίμενα.

Ωραία!Το πρόγραμμά μου πάει σύμφωνα με το σχέδιο,μόνο κάτι ώρες έπεσα έξω οι οποίες θα αφαιρεθούν:
Α)από τον ύπνο(το ζητούμενο)
Β)από τη δουλειά(το απευκταίο)

Τώρα πρέπει να περιμένω να χυλώσει το όσπριο.Είμαι έτοιμη να λιποθυμήσω πάνω στο πληκτρολόγιο.Να μην ξεχάσω να αναφέρω πως έχω πιεί μια σανγκρία και 2 ντραμπούι και δεν πέρασα και καλά.Τζάμπα το αλκοόλ...

Το πιάτο θα το ονομάσω "μεθυσμένα ρεβύθια".


απντέιτ:
3 παρά πέντε.Δοκίμασα ένα μεθυσμένο ρεβύθι.Καλό φαίνεται,αλλά το κόβω να χρειάζεται άλλη μια ώρα για να μαλακώσει.ΝΥΣΤΑΖΩ!!!
Να γείρω λίγο και να βάλω ξυπνητήρι;Κι αν δεν τ’ακούσω κι από μεθυσμένα γίνουν φλαμπέ;Κι εγώ μαζί παρανάλωμα;Πω ρε πούστη....



4 η ώρα,και μετά από 3 μπρίκια νερό,τα ρεβύθια παραμένουν στραγάλια.Τι σού'χω κάνει Θεέ της μαγειρικής και με τυραννάς;Ε;





Update περιποιημένο

Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί:μα αφού δεν είναι πεντάρφανο αυτό το κορίτσι,και φαίνεται να έχει και φίλους,γιατί δεν κάνει το αυτονόητο;πρώτ'απ'όλα,να ρωτήσει τη μάνα της.Έτσι είναι το σωστό και το πρέπον.Λοιπόν,τα πράγματα στην περίπτωσή μου είναι λίγο πολύπλοκα όσον αφορά τη σχέση μου με τη μαμά.Δε θα κάτσω να το αναλύσω,αλλά στην παρούσα φάση επειδή προσπαθώ να ανεξαρτητοποιηθώ με διάφορους-σωστούς και μη-τρόπους,έχω κόψει και το μπωλάκι τελείως.Κι επειδή η μαμά κάθε τρεις και δύο μου πετάει κι από ένα"γιατί δεν αφήνεις τα ενοίκια και τα χαζά και να έρθεις σπίτι σου;"-δηλαδή στο πατρικό-,φροντίζω να μην της δίνω κι από μόνη μου πυρομαχικά.

Και πάμε στο δεύτερο σκέλος:γιατί δε ρωτάει κάποιον από τους γύρω της;Λοιπόν,αυτό το κορίτσι εδώ(εγώ καλέ)είναι πολύ ξεροκέφαλο μερικές φορές.Δεν ξέρω πώς έγινε κι έμαθε κάποια πράγματα λάθος,και ένα από αυτά είναι πως μπορεί να καταφέρει τα πάντα.Γι'αυτό ρίχνει τα μούτρα της και ρωτάει μόνο αν απελπιστεί.Και πάλι,σας το υπογράφω επειδή την ξέρω τη μαϊμού,ακούει μεν τι της λένε,αλλά πάλι του κεφαλιού της κάνει.
Πάντως,τη μία και μοναδική φορά που ζήτησε συνταγή από τη μαμά(εμ,έπρεπε να εντυπωσιάσει το γκόμενο μετά από 5 μήνες που μαγείρευε ΕΚΕΙΝΟΣ),ακολούθησε κατά λέξη τις οδηγίες της.Και πέτυχε(μόνο κάτι πήγε στραβά με το νερό και άρπαξε από κάτω,δε βαριέσαι,έφαγαν το από πάνω).Και τώρα κατά βάθος,μόνο τη μαμά θέλει να ρωτήσει.Αλλά ακόμα δεν είναι έτοιμη.Άστηνα,μην τη ζορίζεις...

Ξαναγυρίζω στο παρόν και στο πρώτο πρόσωπο και στο ρεβύθι.Σε χθεσινή επίσκεψη στην κουμπάρα μου,μεταξύ τυρού και κέικ,έφερα με τρόπο την κουβέντα στο πώς μαγειρεύονται τα ρεβύθια.
Πρώτη και καλύτερη τηγανιά:μπορείς να τα αφήσεις κι ολόκληρη μέρα λέει στο νερό,βράζουν μάλιστα καλύτερα!Τζάμπα πήγε το ξενύχτι,τζάμπααααα

Λοιπές τηγανιές:κλειστή κατσαρόλα(ορθάνοιχτη εγώ),χαμηλή φωτιά(στο 2,5 εγώ),όχι όλα μαζί τα υλικά από την αρχή(εννοείται όλα εγώ),και το κυριότερο,θέλει λέει,ρεβύθια από τη λαϊκή,για να είναι"βραστερά".

Πρώτον,πουλάνε και ρεβύθια στη λαϊκή;

Το βλέμμα της κουμπάρας δε χρειαζόταν μετάφραση.

Δεύτερον,λαϊκή,moi;Δε θά'σαι καλά.Καμμιά φορά που πρέπει να τη διασχίσω για να πάω στο ΑΤΜ,βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή.Αλλά αν είναι η μόνη λύση,θα το κάνω κι αυτό!



Και τώρα πάμε στο αποτέλεσμα:τι έγινε με τα ρεβύθια;

Κατ'αρχήν η τελική εκδοχή του πιάτου δεν είναι με τίποτα"ρεβύθια σούπα",διότι οι σούπες αν δεν απατώμαι,έχουν υγρό στοιχείο.Αυτό είναι συμπαγές.Πώς έφτασε να γίνει έτσι;Μετά από δύο ώρες επαναληπτικό βράσιμο την επόμενη μέρα,δεν έλεγαν να μαλακώσουν.Κάποια στιγμή είδα κόκκινο,πήρα την κουτάλα κι άρχισα να τα ζουπάω με μανία,μήπως κι άμα λιώσουν,βράσουν επιτέλους!Ως αποτέλεσμα έγιναν κάτι σαν πολτός,αλλά και πάλι,με σκληρά κομμάτια μέσα και μερικά ολόκληρα ρεβύθια(μου ξέφυγαν).Α,και επίσης,σχετικά λύσσα στο αλάτι.

Παρ'όλα αυτά,τα έφαγα,και είπα κι ένα τραγούδι.Τραγούδι της φυλακής.Γιατί τέτοιο έμπλαστρο μόνο σε κάτι συσσίτια σερβίρουν...Έχετε δει αμερικάνικη ταινία με φυλακισμένους που πάει ο πρωταγωνιστής-που είναι μέσα άδικα γιατί είναι αθώος-και του σερβίρουν με μια κουτάλα ένα ακαθορίστου χρώματος νιανιά,του το πετάνε σλααατς! στο δίσκο και το κοιτάει με άδειο βλέμμα;τέτοιο έγινε και το δικό μου.
Μετά έρχεται ο κακός της υπόθεσης και φτύνει στο νιανιά,ή του ζουπάει τα μούτρα μέσα στο νιανιά κτλ για να προκαλέσει καυγά,δε συνεχίζω,μπήκατε στο νόημα

(Αλλά είναι το δικό μου νιανιά και το πονάω,γμτ:)

15 Comments:

  • καλημερα αουρελια!!! εισαι ξυπνια ακομη, τι γινεται; χεχεχε εμ τα ρεβυθια θελουν χρονο βρε..!τελικα πετυχαν ειμαι περιεργη και αν ναι μετα αποποση ωρα;;; χεχεχεχεχεχεχε
    καλη εβδομαδα!

    By Anonymous Anonymous, at 11:21 AM  

  • lifewhispers@

    καλησπέρααα!:)Κατά τις 5 κατέθεσα τα όπλα,τα άφησα πάνω στην κουζίνα,έσβησα το μάτι και κοιμήθηκα.Στις 8 ξύπνησα και τα βρήκα άνευ νερού,μόνα τους στην κατσαρόλα.Δεν άντεξα να τα δοκιμάσω πρωί πρωί πριν τον καφέ...Έριξα ένα ποτήρι νερό και τα έβαλα στο ψυγείο.
    Δεν ξέρω αν μαγειρεύτηκαν τελικά-το πολύ πολύ,συνεχίζω το βράσιμο σήμερα!(τζίζας κράιστ σούπερσταρ,πού να πω στη μάνα μου ότι μαγείρευα ρεβύθια επί δύο μέρες...)
    Καλή βδομάδα και σε σένα!:)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 2:47 PM  

  • ωραία πάντως τα ρεβύθια..

    By Blogger kat., at 3:20 PM  

  • Συμπληρωματικό προς lifewhispers@

    και το βράσιμο συνεχίζεται...

    kat.@
    Αχ,ναι,ήταν από τα αγαπημένα μου φαγητά-όσο τα έτρωγα στης μαμάς μου...

    By Blogger Aurelia Aurita, at 5:12 PM  

  • xaxaxaxaxaxaxaxaxa
    πραγματικα πρέπει να εκδώσουμε αντιτσελεμεντε!!!!χαχαχαχαχα
    σε σκέφτομαι με τις σακούλες και γελάω μόνη μου σαν τη τρελλή
    περιμένω να μας πείς αν τελικά ήταν νόστιμα!
    χαχαχαχαχαχ

    By Blogger mpoumpoula, at 8:37 PM  

  • mpoumpoula@
    Καλώστην,να ένα αστείο ψευδώνυμο:)
    Ναι,να δίνουμε μαζί και δώρο dvd"ο σακκουλοχέρης"και άλλα μυστικά της κουζίνας,με την Αουρέλια Κόλαση(θα διαφημιστώ ως το αντίπαλον δέος στη Χρύσα Παραδείση).Τρελλές πωλήσεις!
    :)))

    Για την τύχη του σήριαλ"ρεβύθι"πρέπει να ετοιμάσω ένα μικρό απντέιτ γιατί δε χωράει σε σχόλιο..soon!

    By Blogger Aurelia Aurita, at 10:03 AM  

  • Aurelia μου καλησπέρα. Μα τι επιμονή είναι αυτή με τη μαγειρική βρε παιδί μου??
    Λοιπόν, έχω να σου προτείνω να κάνεις μία μικρή επενδυσούλα της τάξεως των 80-110 Ευρώ σε μία καλή κατσαρόλα Fissler, ώστε να μην ξαναξενυχτήσεις ποτέ και για κανενα ρεβύθι, φακή ή ότι άλλο όσπριο η λαδερό.
    Μετά μπορώ να αρχίσω να σου δίνω εύκολες και γρήγορες συνταγές α)για να καταπλήξεις τους καλεσμένους σου και β)για να πάψει η κουζίνα σου να αποτελεί το εξπρές του μεσονυκτίου!!
    Την καλησπέρα μου και να είσαι καλά που με έκανες και γέλασα πάλι!

    By Blogger boutsoukas, at 3:21 PM  

  • Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα

    Αυτό με το νερό και τα γραμμάρια λάδι το παθαίνω κ εγώ.. Τελικά δεν είμαι μόνη!!! :)

    By Anonymous Anonymous, at 5:24 PM  

  • boutsoukas@
    Τι να κάνω βρε μπουτσούκας μου,αφού πρέπει να φάω!Εκτός αν διοργανώσετε βοήθεια στο σπίτι και μου στέλνετε φαγιά οι συνμπλόγγερς-τότε υπόσχομαι πως θα σταματήσω όλες τις απόπειρες!:)
    (χύτρα δε σκέφτηκα ποτέ να πάρω γιατί δεν είχα πρόβλημα χρόνου,αλλά θα αρχίσω να το σκέφτομαι)
    Συνταγές και συμβουλές ευπρόσδεκτες!

    ξανθιά@
    Είμαστε πολλές!:)Και δε μας σκέφτονται καθόλου,π.χ.διάβαζα τις προάλλες"ψήστε σε δυνατό φούρνο".Τι θα πει αυτό ρε παιδιά;ΒΑΘΜΟΥΣ δεν ξέρουν να γράφουν;;;
    Πού θα πάει,θα τον εκδώσω τον αντιτσελεμεντέ και για αντίδραση,θα γράφω κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια,532 κόκκους αρακά και 38 φέτες καρότο πάχους 2 χιλιοστών και τέτοια
    :)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 11:01 PM  

  • Στο μοίρασμα ταπερακίου έχω πείρα, οπότε αν θέλεις μου λες!
    Όσο για την κατσαρόλα, δεν εννοούσα χύτρα. Μια απλή κατσαρόλα εννοούσα που να έχει καλό πάτο, ώστε να γίνονται πιο γρήγορα και σωστά τα φαγητά.
    Λυπήθηκα πάντως που τα ρεβύθια σου γίνανε μπλιξ.. Better luck next time, λοιπόν! Καληνύχτα!

    By Blogger boutsoukas, at 12:01 AM  

  • boutsoukas@

    Θα σου φορτωθώ μόνο αν φτάσω στα όρια της λιμοκτονίας:)

    Κι εγώ λυπήθηκα,αλλά πρέπει σιγά σιγά να μαθαίνω πως η πρώτη φορά,δεν είναι πάντα και η καλύτερη...
    Γειά!:)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 2:41 PM  

  • Έχω πεθάνει στο γέλιο όμως....
    Ειλικρινά γελάω μέχρι δακρύων... τι να σχολιάσω, πες μου και γω θα το κάνω!
    Τις σακκούλες?
    Το ξενύχτι?
    Πάντως, θαυμάζω την επιμονή σου, εγώ απλώς θα τα πέταγα. Έδωσες τη μάχη σου.
    Έχω μόνο δύο απορίες: Πρώτον, ανεξαρτητοποίηση απο το πατρικό είναι το γεγονός οτι γεμίζεις μόνη σου το ψυγείο του σπιτιού σου.
    Το να ζητήσεις μια (δύο, τρείς κλπ) διευκρινήσεις επι του μαγειρέματος, ε, δεν είναι δα και τόσο τραγικό!
    Όπως αν γίνεις εσύ μαμά (λέμε τώρα)θα έχεις κάνει τη δική σου οικογένεια αλλά στην αρχή θα ζητάς συμβουλές απο τη μαμά σου για τη φροντίδα του μωρού χωρίς αυτό να αναιρεί την καινούρια σου ζωή, οικογένεια και όσα έχεις πετύχει.
    Νομίζω.
    Δεύτερον: "Μπορεί να καταφέρει τα πάντα". Sure, αλλά επιβάλλεται να τα καταφέρει μόνη της εντελώς? Όχι οτι διαφωνώ αλλά λέμε...

    :) χαιρετισμούς!!!

    By Blogger Live!News, at 4:00 PM  

  • luccia@
    Κρίμα που δεν έχω ψηφιακή φωτογραφική,κρίμα κρίμα:)

    Έχεις απόλυτο δίκιο σ'αυτά που λες,και η λογική λέει πως φυσικά και δε σημαίνει πως δεν είσαι ανεξάρτητος το να ρωτήσεις και να ζητήσεις βοήθεια κτλ,το καταλαβαίνω Λουτσία μου,μα δε μου βγαίνει.Ιδίως με τη μαμά,μην το ψάχνεις,μεγάλη ιστορία...Για μερικούς ανθρώπους σαν κι εμένα, που γενικά στην οικογένειά μου οι σχέσεις όλων μας μεταξύ μας έχουν περάσει από 40 κύματα και από οδυνηρά διαζύγια,τα αυτονόητα δεν ισχύουν...
    Δεν πτοούμεθα όμως!Μια μέρα,hopefully,θα σταματήσω να προσπαθώ τόσο πολύ να ΜΗ γίνω η μαμά μου,ώστε να τρέμω ακόμα και τις συνταγές της να ακολουθήσω..
    (από συνειδητοποίηση πάντως,καλά πάω,φτουμου φτούμου:)

    By Blogger Aurelia Aurita, at 8:00 PM  

  • Να 'σαι καλά θεά των ρεβυθιών! Χέστηκα στο γέλιο!

    By Blogger daf, at 11:57 AM  

  • έψαχνα μία συνταγή για ρεβύθια και σκόνταψα στο δικό σου post..μπορεί να μην έμαθα πώς θα μαγειρέψω τα δικά μου αλλά σίγουρα γέλασα πολύ με τις δικές προσπάθειες ! έχεις πολύ πλάκα, να σαι καλά!

    By Anonymous funked, at 8:34 AM  

Post a Comment

<< Home


 
eXTReMe Tracker