Sound of silence

Τιριτρι τιριτρι τα πουλάκια

Γκαρ γκαρ ένας γάιδαρος γκαρίζει από κάπου στο βάθος

Θρρρ θρρ φύλλα που θροΐζουν στο πέρασμα του ανέμου

πλιπλιτς ρυάκι που κυλα ψιθυριστά πάνω απ'τις πέτρες

τζτζζ τζιτζίκια που καλούν το ταίρι τους

φσσσφσσσσσ κύμα που σκάει απαλά στην αμμουδιά


Όποτε γκρινιάζω για τους θορύβους,δε σημαίνει πως θα μου άρεσε να ζω στην ηχομόνωση.Ως απόδειξη,καθόλου μα καθόλου δε θα με πείραζε να ξυπνάω το πρωί και να ακούω τα παραπάνω...(το γκάρισμα του γαϊδάρου τώρα που το ξανασκέφτηκα,δε μου είναι και τόσο απαραίτητο)



Υ.Γ.Για όποιον δεν έχει καταλάβει πούθε μούρθε η έμπνευση για το παραπάνω,να διευκρινίσω πως σήμερα ξύπνησα για 159η φορά υπό τους γλυκούς τρανταγμούς του μπάσου του ηχοσυστήματος της από κάτω-η οποία έβαλε για 159η φορά το"όταν σ'είχα πρωτοδει" σε ντεσιμπέλ ισοδύναμα με απογείωση διαστημόπλοιου.Καλημέρα όλη μέρα!
(&^&^%#@$$&^*)