Foodloose

Επειδή έχω αφήσει καιρό ανενημέρωτο το μπλογκ σε σχέση με τη διατροφή μου-και κατ'επέκταση,τη μαγειρική μου,και ξέρω πως το κοινό μου θα ανησυχεί,θα κάνω ένα μικρό update.Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Οι πιο πρόσφατες απόπειρές μου να γίνω Μαμαλάκης στη θέση του Μαμαλάκη ήταν ένα κέικ για το οποίο έχω γράψει ένα ΓΙΓΑΝΤΙΟ ποστ-που ουδέποτε δημοσίευσα γιατί ντράπηκα,και η τελευταία μου σπεσιαλιτέ,γεμιστά με άψητο ρύζι(πέτυχε απόλυτα!)

(άλλες 3 πιπεριές μείνανε-κουράγιο κι αύριο,στομαχάκι μου και μετά σου υπόσχομαι πως θα σε πάω στο καλύτερο εστιατόριο να ξεχρεώσουμε τους τελευταίους λογαριασμούς...)

Προσγείωση

Τόσο καιρό,ενώ όλοι οι υπόλοιποι κάδοι απορριμάτων της πόλης εξαφανίζονταν κάτω απ'τους τόνους των σκουπιδοσακκούλων,αυτός που είναι ακριβώς κάτω απ'το σπίτι μου,άδειαζε τακτικά και απαρεγκλίτως.Ως γνήσιο βόδι,που σκέφτεται με έναν εντελώς δικό του τρόπο(βοδίσιο),νόμιζα πως το φαινόμενο οφείλεται στο ότι ο δρόμος αυτός είναι κόμβος και πρέπει να καθαρίζεται για να χωράνε να περάσουν τα αυτοκίνητα(αυτό θα πει"να ψάχνεις την καλή πρόθεση στα πράγματα").Μέχρι που σήμερα ο διαχειριστής μου άνοιξε τα μάτια:το μαγαζί στην απέναντι γωνία,είναι του δημάρχου...

Disappointed!

Όχι ρε γαμώτο,όχι όχι και ξανά όχι...

Τα φτερά μου κείτονται πριονισμένα στην άσφαλτο,περνάει κόσμος και τα τσαλαπατάει,που και που ένα πούπουλο ταξιδεύει στον παγωμένο αέρα(τι;κάνει ζέστη;χέστε με,εδώ μέσα είναι Σιβηρία),υπό κανονικές συνθήκες θα περνούσε το σκουπιδιάρικο να τα μαζέψει αλλά πέσαμε και στην περίπτωση-οπότε θα μείνουν εκεί πεσμένα να περνάνε από πάνω τους τα αυτοκίνητα και να τα κουτσουλάνε τα πουλιά



Υ.Γ.:Εν ολίγοις:έχει γκόμενα......:Ρ(φακ οφ ρε συ σύμπαν!)

I should be so lucky

Πρωινή αφύπνιση(εδώ και 3 βδομάδες πριν από το ξυπνητήρι,ένα νέο μυστήριο για τον Ηρακλή Πουαρό),καθρέφτης,αχ ευτυχώς το μαλλί έκατσε καλά,να θυμηθώ σε τι πόζα κοιμήθηκα-καφές,πλύσιμο,Muse,καφές,διλήμματα-θα γράψω μια ωδή μια μέρα που θα έχει τίτλο"ατενίζοντας τις κρεμάστρες"...αυτή τη μπλούζα με τη νεκροκεφαλή που αχνοφαίνεται θα φορέσω,αισθάνομαι ολίγον γκοθ γκόμενα σήμερα,με επηρέασαν και οι Muse -στενό τζην,είμαι λίγο πρησμένη αλλά πάλι καλή,ματιά στον καθρέφτη,φτου φτου-μεγάλο κεφάλαιο το μαλλί,όχι πείτε την αλήθεια-ένα τσουλούφι που πέφτει παιχνιδιάρικα στο μάτι μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα,κι ένα άλλο που πετάει σαν κέρατο να στη γαμήσει-νεσπά;

Δουλειά,σειμ ολντ σειμ ολντ,μου κολλάνε όλοι οι λάθος παντρεμένοι και ανύπαντροι άνθρωποι αλλά ο μάλαξ στον κόσμο του,δεν πειράζει,με ανέβασαν τουλάχιστον,φεύγω με ανοιξιάτικη διάθεση-σπίτι για 10 λεπτά,σάντουιτς,συνεργείο,είναι τρελλοί αυτοί οι ρωμαίοι-γρατζουνιά(καινούριο παράσημο,της προηγούμενης βδομάδας) και 500 ευρώ,τι τά'θελες τα καινούρια αυτοκίνητα;...σήκω φύγε,άργησες-μάθημα,διάλειμμα,μάθημα,νύστα,μάθημα,τέλος-επιστροφή στο home sweet home,σχεδόν νύχτωσε,αλλά το καινούριο βουνό κοντά στο σπίτι μου διακρίνεται στο λυκόφως..πω πω σκουπίδι και κακό,αν έβαζαν μια πινακίδα μπροστά σε κάθε κάδο"μην κατεβάζετε αυτές τις μέρες τα σκουπίδια σας,αφήστε τα σε μια γωνιά στο μπαλκόνι,υπομονή λίγες μέρες ρε συνάνθρωποι",άραγε θα την υπολόγιζε κανείς;Μπα..

Ασανσέρ,βγαίνω,κλειδί στην πόρτα,ανάβω το φως.
Δεν ανάβει.Τι έγινε;Ε,τι να γίνει κοπελιά,κυρία,πως να σε λέω δεν ξέρω πια-μας δουλεύεις;Σε άλλο πλανήτη ζεις;Κόπηκε το ρεύμα,γουατ'ς νιου.Εντάξει,ευτυχώς έμαθες και έχεις τις λαμπάδες του Πάσχατος πρόχειρες-και ξανα ευτυχώς,έβγαλες τις κορδέλες και τα διακοσμητικά τους που την προηγούμενη φορά λαμπάδιασαν και λίγο έλειψε να λύσεις το πρόβλημα του φωτός και της θέρμανσης μια και καλή.

κάτι δεν πάει καλά όμως

τι;

ξαναπάρτο απ'την αρχή...βγαίνω απ'το ασανσέρ
μπαίνω σπίτι
πατάω το διακόπτη,δεν έχει ρεύμα

rewind

μπαίνω σπίτι

κι άλλο λίγο πίσω

βγαίνω απ'το ασανσέρ....

ΒΓΑΙΝΩ ΑΠ'ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ!

Βγαίνω απ'το ασανσέρ και το επόμενο δευτερόλεπτο κόβεται το ρεύμα-παρά γουρουνότριχα(μα έχουν τρίχες τα γουρούνια;)"μένω στο ασανσέρ για δυο ώρες"

Να πα να παίξεις κανα λόττο ρε κοπελιά...

Φτωχοδευτέρα

Χθες το πρωί ένας παππούς στο δρόμο με ρώτησε πόσο την πήρα τη λαγάνα...

Απάντησα:1.80 (700 δραχμές)

Καημένε παππούκα..πόσες λαγάνες σύνταξη να παίρνεις άραγε;

Ποιός να μας τό'λεγε,πως θα ερχόταν μια μέρα που κάποιος θα αναρωτιόταν αν μπορεί να ακολουθήσει τα έθιμα...