A bit of a setback...

Σκατομέρα.



Πάω να πάρω τσιγάρα.....................







10 λεπτά μετά,ακόμα το σκέφτομαι

να πάρω να μην πάρω,να πάρω να μην πάρω,να πάρω να μην πάρω,να πάρω να μην

Συγγνώμη,νεαρέ,για Δαφνί καλά πάω;

2.45.Δεν έχω ύπνο.Χθες είχα,σήμερα δεν έχω,τι είχαμε τι χάσαμε.Δεν είναι αυτό που με ανησυχεί.
Άλλο είναι.
Αντί να δοκιμάσω τις παραδοσιακές μεθόδους που υποτίθεται πως προσελκύουν τον ύπνο όπως το σκατό τη μύγα,δηλαδή:διάβασμα,τηλεόραση,γάλα,χλιαρό μπάνιο,καταμέτρηση προβατακίων κτλ.,τι έπιασα να κάνω;
μην ψάχνετε,ούτε εγώ που με ξέρω δε θα το έβρισκα.

ΣΙΔΕΡΩΝΩ.Καταμεσής της νύχτας,με καύσωνα και με τον ανεμιστήρα να φυσάει στο άλλο δωμάτιο.Μόλις τέλειωσα τα μπλουζάκια που είχα κάτι βδομάδες πάνω στη σιδερώστρα,καθώς και ένα τζην μπουφάν(!)...

Για τους ολίγους που διαβάζουν αυτό το μπλογκάκι και γνωρίζουν τι σιχαμάρα τρέφω για τον αυτοκράτορα-δυνάστη των οικιακών εργασιών,είναι κατανοητό φαντάζομαι πως, officially,τα έχω παίξει.

(και ο Αύγουστος είναι ακόμα μακρυά....)

Μικρή νυχτερινή ιστορία

Πάντα υπάρχει κάποιος/κάτι,που έρχεται να σου γαμήσει τη φαντασίωση.Η ύψιστη αποστολή του είναι να σε τσακώσει την ώρα που με κόπο και μόχθο έχεις μπει στην κατάλληλη για την εκάστοτε περίσταση ατμόσφαιρα και να σε προσγειώσει ανώμαλα στην πεζή πραγματικότητα.

Είναι η διαφήμιση που κόβει στη μέση την τσιρίδα της πρωταγωνίστριας στην πιο τρομακτική σκηνή του θρίλερ.Η ψευτοβραχνή,ψευτοερωτιάρικη παπάρα του ραδιοφωνατζή καταμεσής στο all time favorite τραγούδι σου.Το «βρέχει φωτιά στη στράτα μου»σε ρινγκ τόουν από το κινητό του διπλανού μέσα στον κινηματογράφο,την ώρα που εσύ κλαις βουβά για το δράμα του ήρωα.
Η κλανιά που ξέφυγε απ’το γκόμενο τη στιγμή που,χαλαρωμένη,κουρνιάζεις τρυφερά στην αγκαλιά του.



Ο γκόμενος προσπαθεί εδώ και ώρα να συγκρατήσει το πιεστικό αέριο που αγωνίζεται να βρει δίοδο προς την ατμόσφαιρα.Τι τά’θελε τόσα ροδάκινα;Αφού το ξέρει πως του δημιουργούν εντερικές διαταραχές.Και η άλλη,βδέλλα βρε παιδί μου!Έχει κολλήσει πάνω του κι όχι μόνο αυτό,του πατάει και την κοιλιά!Ωραίες οι αγκαλίτσες,αλλά από τότε που συγκατοικούν του λείπει η ελευθερία του κλασίματος,όλο στο μπαλκόνι βγαίνει κι όλο αργεί στη δουλειά γιατί περιμένει να φύγει πρώτη αυτή για να πάει στην τουαλέτα με την ησυχία του......Μήπως κοιμήθηκε,να την αμολήσει λίγη λίγη;Έτσι φαίνεται...Ας χαλαρώσει λίγο,μήπως και δεν ακουστεί....
ΣΠΡΑΦ!
Γαμώτο,τελικά είναι δύσκολο να τις ελέγξεις....Τον άκουσε άραγε;Δεν κουνιέται.Μακάρι να κοιμάται.Ωχ,πιφ,τι μπόχα είναι αυτή!Ας κοιμάται θεούλη μου!Όπα,τι κάνει,στρίβει και του γυρνάει πλάτη.Έχει κλειστά τα μάτια όμως.Κοιμάται τώρα ή προσποιείται;Πρέπει να στήσει αυτί για να το καταλάβει από την αναπνοή της-όχι,δεν είναι η αργή και ρυθμική του κοιμισμένου...Για κάτσε...Δεν ακούγεται καθόλου.Δεν αναπνέει;Κρατάει την αναπνοή της απ’τη βρώμα;Να δεις που αυτό είναι!"Και συγχρόνως,σκέφτεται να με χωρίσει.Τι δικαιολογία θα βρει άραγε;Δεν ταιριάζουμε,θα μου πει,εγώ είμαι πολιτισμένος άνθρωπος κι εσύ γουρούνι".Όχι ρε γαμώτο,τόσο καιρό τα είχε καταφέρει,σήμερα βρήκε;Κάπου είχε διαβάσει πως ο Μπραντ Πιτ είχε δηλώσει πως με τη Τζένιφερ Άνιστον ήταν πολύ άνετοι μεταξύ τους κι έκλανε μπροστά της.Τον είχε θαυμάσει τότε.Έτσι κάνουν οι άντρες,κλάνουν κι άμα γουστάρεις,αν όχι,τη βόλτα σου.Μετά όμως χώρισαν.Που πάει να πει πως η μεγάλη άνεση βλάπτει τελικά.Χαλάει τη μαγεία.Και πάει και στοίχημα ότι μπροστά στην Αντζελίνα Τζολί όχι να κλάσει,ούτε να βήξει δεν τολμάει ο κύριος Πιτ."Όχι ρε μαλάκα,χωρίζω!Χωρίζω για μια κλανιά!Που να το πω και να με καταλάβουν,θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.Ας μην τ’άκουσε,ας μην τ’άκουσε,ας μην τ’άκουσε "

Γκόμενα:να διαλύθηκε τώρα άραγε για να αναπνεύσω;Θα σκάσω!Παναγία μου,και πρέπει και να προσποιηθώ πως δεν κατάλαβα τίποτα αλλιώς θα θιχτεί.Σάμπως η πρώτη φορά είναι;Την κάνει τη βρωμοδουλειά του κάτω από τα σκεπάσματα τάχα στα κρυφά,και νομίζει πως την έβγαλε λάδι.Δεν κοιμάμαι ρε ηλίθιε!Σκεφτόμουνα.Μ’αρέσει να σκέφτομαι λίγο πριν κοιμηθώ,δεν μπορώ έτσι κατευθείαν.Πήγαινε να με πάρει γλυκά γλυκά ο ύπνος και ξαφνικά χρειάζομαι αντιασφυξιογόνο μάσκα!Τι έφαγε πάλι και βρωμάει έτσι-πάει και σαβουρώνει κρυφά μου φαίνεται και μπροστά μου τάχα «ροδάκινα μόνο για βραδυνό,να πέσει και η μπάκα».Τα φρουτάκια ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να δημιουργούν τέτοιες αναθυμιάσεις,αυτό το δηλητηριώδες νέφος είναι τρελή αγελάδα τυλιγμένη σε πίτα και αραιωμένη με μπύρα,αγόρι μου!Και δεν μπορώ να πω και τίποτα.Εδώ όταν του είπα για τις μασχάλες και να βάζει αποσμητικό,μου κατέβασε κάτι μούτρα μέχρι το από κάτω διαμέρισμα,και μου είπε πως δεν έχω το σωστό τρόπο λέει να του τα πω χωρίς να τον προσβάλω!Πώς το λες στον άλλον γλυκά το «μυρίζουν οι μασχάλες σου»;Και τι γλυκά και κουραφέξαλα,εγώ θα προτιμούσα να μη χρειαστεί να το πω καθόλου,μύτη δεν έχει να μυρίσει;Εγώ πρέπει να βγάλω το φίδι απ’την τρύπα;;Τέλος πάντων....Μετά από αυτό,ποιός με σώζει αν καταλάβει πως μύρισα την κλανιά.Αντί να ντραπεί,είναι ικανός να θυμώσει,πάλι εγώ θα φταίω για κάποιο περίεργο λόγο,επειδή έχω ακοή και όσφρηση μάλλον.Μόκο λοιπόν.Μ’αυτά και μ’αυτά,ξεχάστηκα και δεν αναπνέω τόση ώρα και θα λιποθ.....