Αντίο,Αμαλία

Αν πίστευα ότι κάτι υπάρχει μετά το θάνατο,ότι κάπου πηγαίνουμε,ότι συνεχίζει ένα κομμάτι μας να υπάρχει ατόφιο όπως ήταν κι όταν ήμασταν εδώ,θα τη φανταζόμουν να περπατάει πάνω στον ουρανό,σκεπτική,κλωτσώντας κάπου κάπου θυμωμένα ένα μαύρο συννεφάκι με το ποδαράκι που της πήρανε και τώρα τό'χει πάλι(γιατί στο "μετά" θα είμαστε όπως ακριβώς εμείς θέλουμε να μείνει για πάντα ο εαυτός μας).Θυμωμένη γιατί θυμάται ακόμα αυτούς που της προξένησαν τόσο πόνο και δυστυχία.Μετά θα θυμάται όλους αυτούς που κάνανε και σκέφτηκαν όμορφα πράγματα γι'αυτήν και θα χαίρεται.Και μετά θα πηγαίνει να παίξει με άλλες ψυχούλες και θα ξεχνιέται,μόνο θα της λείπουν ώρες ώρες αυτοί που αγάπησε εδώ κάτω,αλλά όσο κιαν τους νοσταλγεί δε θα βιάζεται καθόλου να τους συναντήσει.Θα περιμένει υπομονετικά να τελειώσουν τον κύκλο τους εδώ.Κάπου απέναντι βλέπει μια μαυρίλα.Δεν ξέρει τι γίνεται εκεί και δε θα μάθει ποτέ,μόνο ακουστά έχει από μια κουτσομπόλικη παιδική ψυχούλα ότι συμβαίνουν ΠΟΛΥ άσχημα πράγματα...Χαμογελάει με ανασηκωμένη την άκρη του στόματος-ξέρει ποιοί θα πάνε εκεί.Αυτοί δεν το ξέρουν ακόμα.Θα περιμένει όχι και τόσο υπομονετικά να κάνουν τον κύκλο τους εδώ-και θα φοβάται μη στείλουν κι άλλους να τη βρουν πριν την ώρα τους...

Μακάρι να κάνω λάθος και να υπάρχει κάτι και να μην πηγαίνουμε στο τίποτα.Να μη μείνει το πράγμα στο ότι στερήθηκε τη ζωή της κιαυτό ήταν.
Μου φαίνεται τόσο τρομερό να μπαίνω στο μπλογκ της και να διαβάζω"θα σας πω καμμιά μέρα για αυτή την ιστορία"και να ξέρω ότι δε θα έρθει ποτέ αυτή η μέρα(και ξέρω ότι από πίσω υπάρχει ο τρόμος μου κάθε φορά που μου επιβεβαιώνεται το"σήμερα είσαι,αύριο δεν είσαι").Γραπτά σε πρώτο πρόσωπο ενός βασανισμένου ανθρώπου που χθες ήταν εδώ μα που σήμερα δεν υπάρχει πια.Είμαι μακρυά για να πάω να τη χαιρετήσω από κοντά.Ελπίζω να πάει πολύς κόσμος.Ελπίζω να μην πάει κανένας πολιτικός για να τον δείξει η τηλεόραση.Ελπίζω όλα τα σχόλια και όλα αυτά που γράφτηκαν για χάρη της το τελευταίο διάστημα να της έδωσαν έστω και λίγη,μια σταλίτσα,χαρά.

Δεν ελπίζω ότι κάτι θα αλλάξει λόγω όλου αυτού του ντόρου-όσου ήταν-που δημιουργήθηκε.
Δεν πιστεύω ότι στα υψηλά κλιμάκια όλων των εξουσιών βρίσκονται ηθικοί και δίκαιοι άνθρωποι.Αυτοί οι τελευταίοι δεν ανεβαίνουν ποτέ ψηλά γιατί πρέπει να πατάς γερά τα πόδια στη γη για να βλέπεις γύρω σου.Και να πατάς τα πόδια στη γη σημαίνει να παραμείνεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ,θνητός δηλαδή.Αυτοί που είναι ψηλά δε βλέπουν-είναι πολύ μακρυά και όλα μοιάζουν πλέον κουκκίδες...Αν και τώρα που το σκέφτομαι,δεν πιστεύω ότι έβλεπαν και ποτέ γύρω τους.Ατένιζαν πάνω,σαν τις κότες όταν πίνουν νερό γιατί είναι αυτοί που μοιάζουν στ'αλήθεια περισσότερο με κότες-είναι αυτοί που τρέμουν περισσότερο από όλους.Κι ελπίζουν ότι πηγαίνοντας όσο μακρυά μπορούν από την αληθινή ζωή θα γλιτώσουν από αυτό που περιμένει όλους μας...-"Αυτά ειναι για την πλέμπα,όχι για μένα,δεν έιναι για μένα η ανωνυμία ούτε η φτώχεια ούτε ο μόχθος ούτε τα προβλήματα ούτε οι αρρώστιες-για μένα είναι το σε ποιό χάι εστιατόριο θα φάω και το να σταματάει η κυκλοφορία για να περάσω ΕΓΩ με τη λιμουζίνα μου,το να έχω αυτά που οι άλλοι δεν έχουν και να αποφασίζω ΕΓΩ για την τύχη τους.Γιατί μόνο έτσι θα ξεχωρίσω απ'αυτούς και θα γίνω παντοδύναμος,ΘΕΟΣ.Οι θεοί δεν πεθαίνουν.Δεν είναι για μένα ο ΘΑΝΑΤΟΣ".

Κάνεις λάθος αρχίδι.Δεν είσαι θεός,είσαι ένα κουράδι πατημένο.Είναι και για σένα.

Βοήθεια,η Αστυνομία!

Μόλις διάβασα αυτό και έφριξα...

Νιώθω πολύ τυχερή που τη μόνη φορά που κατέληξα σε τμήμα με μια φίλη(λόγω καυγά,ας μην μπω σε λεπτομέρειες,δε φταίγαμε εμείς),το χειρότερο που πάθαμε ήταν να φύγουμε με την κάρτα του λιγδιάρη διοικητή-υποδιοικητή-ό,τι σκατά ήταν τέλος πάντων ο τύπος που καθόταν πίσω από το γραφείο με το ύφος του ενωμοτάρχη σε ταινία με τη Βουγιουκλάκη-,και μια πρόσκληση για τα μπουζούκια με την σκατόφατσά του....(μπροστά σ'αυτό η διανυκτέρευση σε κελί με κατσαρίδες φάνταζε παράδεισος-συλλάβετέ με ΤΩΡΑ!)

(Αναρωτιέμαι αν οι τροχαίοι εμπίπτουν σε άλλη κατηγορία...)


Αν συνεχίσουν να προσλαμβάνουν στην αστυνομία με κριτήριο το πόσο καταπιεσμένο αρχίδι είσαι και κοιτάς να βγάλεις τα απωθημένα της εξουσίας που δεν έχεις στην υπόλοιπη ζωή σου,πάνω στον αθώο κόσμο,μας βλέπω να μας γαζώνουν επειδή τρέχαμε να προλάβουμε το λεωφορείο και κρατούσαμε μια ύποπτη σακκούλα....

Κλειστόν λόγω ασθενείας

2 days ago....

Η μέρα είχε ξημερώσει σαν τις προηγούμενες,ηλίθια και κουραστική-βγήκα απ'το σπίτι πρωί και μπήκα αργά το βράδυ πτώμα.Αφού παρακολούθησα το τέλος του so you think you can dance και πήρα τις ανάποδές μου διότι ο Ζαν Πιερ μου είναι πάλι προτεινόμενος ενώ η φακλανοΛουκία της οικογενείας Λαιμού που δεν κάνει ούτε για μπαλέτα σε σκυλάδικο Ω κατηγορίας στο 7ο χιλιόμετρο του τοπικού καρόδρομου Φαρσάλων-Κωλοπετεινίτσας παραμένει μέσα(πουλημένοιοιοιοι) ,σκέφτηκα να αδειάσω το κεφάλι μου μπροστά στον υπολογιστάκο μου πριν κοιμηθώ.
Κακώς.

Σαν πολλή ώρα δεν κάνει ν'ανοίξει;.....Μπα....

ΚΟΥΤΑΚΙΑ.
Πουλάκια έχω ακούσει να κάνουν τα μάτια από την κούραση,αστράκια ναι,κουτάκια όχι.Ίσως είναι σημάδι της ψηφιακής εποχής όμως και τα ηλεκτρονικά πουλάκια είναι τετράγωνα.
Μετά από 7 φορές που τ'ανοιγόκλεισα και τα κουτάκια κουτάκια,άρχισα ν'ανησυχώ.

Κάτι δεν πάει ΚΑΘΟΛΟΥ καλά
Πώς είναι έτσι η οθόνη σαν ανάποδο γαμώτο;Όλα είναι αλλού γι'αλλού!Τέτοια γραμματοσειρά κατ'αρχήν δεν έχω ξαναδεί-όχι.....,κάτσε,κααααάτι μου θυμίζει...Έλα...πάνε πίσω...πάνε πίσω...
Έχω ξαναδεί,βέβαια,τώρα θυμήθηκα.Όταν ήμουν 8 χρονών και πρωτοαντίκρυσα την Amiga(Commodore,το οποίο αποκαλούσαμε σε άπταιστα αγγλικά"κομοντόρε") του αδερφού μου.

MY GOD,τι

Πλοπ
"Το σύστημά σας ανένηψε μετά από σοβαρό σφάλμα"

Έμεινα κάγκελο.

ΑΝΕΝΗΨΕ;Τι θα πει ΑΝΕΝΗΨΕ;Θα τα κακάρωνε;Πότε;Γιατί;

Τι έγινε ρε παιδιά;


Κατ'αρχήν,τι έπαθε;Ποιό είναι το ανάλογο για έμφραγμα στα λαπτόπια;
Και ποιός το βοήθησε να ανανήψει;Υπάρχει καμμιά εικονική εντατική για υπολογιστές;

Φαντάστηκα ένα τσούρμο ψηφιακούς γιατρούς να χυμούν απάνω στο μον-παν-άκριβο ντιζαϊνάτο κουκλί μου όπως στο E.R.-άλλος να του κάνει μαλάξεις στα πλήκτρα,άλλος να του φυσάει το φουρφούρι που υπερθερμάνθηκε,και στο τέλος,να εμφανίζεται ο αρχιγιατρός με τα ματσούκια που στέλνουν ρεύμα και να τα τοποθετεί στις θύρες USB
Clear!ΜΠΖΖΖΖΖΤ.....Τίποτα,μαύρη οθόνη,πάμε άλλη μία-κάντε πέρα!ΜΠΖΖΖΤ...Άλλη μια φορά-live,dammit!Clear!ΜΠΖΖΖΖΤ
Μπλιπ.....μπλιπ.......μπλιπ.......μπλιπ.......Ζει!
Well done doc-thank you,it was nothing,I've only done my job

Για κάτσε,μη βγάζεις ακόμα το ευχαριστήριο φακελάκι....Κιαν δεν το βοήθησε κανείς;Κι αν μόνο του προσπαθούσε να σωθεί και σερνόταν στον κυβερνοχώρο"help me........help....."και κανένας πούστης δε νοιάστηκε,και μόνο του κατάφερε να ζήσει επειδή είχε θέληση;

Το πουλάκι μου...Επεβίωσε μεν αλλά είναι ολοφάνερα καταβεβλημένο-το φάντασμα του παλιού του εαυτού.....Το γύρω γύρω είναι του 21ου αιώνα και το μέσα της αρχαιότητας των υπολογιστών,εικόνες που μόνο σε μουσείο πίστευα ότι συναντάς πλέον(είναι ο πρώτος δικός μου υπολογιστής,σημειωτέον).Τα γραφικά είναι σαν παιδιού 5 χρονών,πιο δισδιάστατα,δε γίνεται!Από χρώμα δε,αχρωματοψία-5 βασικά κι όξω από την πόρτα.Και κουτάκια-πολλά κουτάκια...

Μετά από έρευνες και τηλέφωνα των τελευταίων ημερών μάζεψα τις ακόλουθες χρήσιμες πληροφορίες
1-Οι τύποι που δουλεύουν στις τζάμπα γραμμές υποστήριξης:
α)Βαριούνται του κερατά
β)Στο δείχνουν ολοφάνερα ότι βαριούνται
γ)Νομίζουν ότι είσαι του Μετσοβείου και καταλαβαίνεις απταίστως ό,τι σκατά σου λένε(αν ήταν έτσι φίλε,θα το είχα ήδη φτιάξει μόνη μου και δε θα είχα πέσει στην ανάγκη σου-παλιοζωή...)
δ)Δεν ξέρουν την τύφλα τους
(τα πορίσματα μετά από τρεις-3-συνομιλίες με απολύτως όμοια βαριεστημένους τύπους)

2-Το πρόβλημά μου μάλλον είναι ότι κάποιοι drivers(μορφώθηκα πάλι)αποφάσισαν με το έτσι θέλω να εγκαταλείψουν το σπίτι τους(πού πήγαν;χέστηκα,οι προδότες-που να διαλυθούν σε 01010101010)και πρέπει να τους κάνω download.Διότι τώρα λειτουργεί με τη βασική ανάλυση οθόνης και δε βλέπω τίποτα σε χρώμα-να μη μιλήσω για βίντεο,που μόλις μπω σε σελίδα με βιντεάκι με πετάει έξω σαν ασυνόδευτο κάγκουρα σε χάι κλαμπ...
Τα συμπαθέστατα παιδιά των free γραμμών μου το εμφάνισαν πανεύκολο να μπω στο site της εταιρίας και να τους κατεβάσω μόνη μου.
Μπήκα χαρούμενη,είδα ότι υπάρχουν περί τους 3000 drivers,βγήκα λυπημένη.

Αύριο θα το πάω στην αντιπροσωπεία και από βδομάδα βλέπουμε.Το καλό μου,ποτέ δεν το έχω αποχωριστεί...Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια-τώωωωρα καταλαβαίνω το βαθύτερο νόημα του στίχου!

Περαστικά μας.....



Update(όχι που θα μου γλύτωνε:)

Πρόβλημα ελύθη εν μέρει(και όχι χάρη στα μαλακισμένα της δωρεάν υποστήριξης μεγάλου καταστήματος ηλεκτρονικών ειδών που φρόντισαν να με παραπλανήσουν ότι η εταιρεία του δικού μου PC ΔΕΝ παρέχει το σιντι με τους drivers που χρειαζόμουν,ενώ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΧΕΙ(να διαφημίσουμε και το σπίτι μας...Πηγαίνεις τώρα εκεί να τους σπάσεις τα μούτρα;^&^&^*!!!)...Τελικά αποδείχτηκε ότι ΤΟ ΕΙΧΑ(όπως με πληροφόρησε ο άλλος μαλάκας,ο τεχνικός της αντιπροσωπείας μου,που εδέησε να εμφανιστεί στο πόστο του χθες)..Αυτός πάλι,αφού με αντιμετώπισε σαν καθυστερημένο που δεν ήξερα να βρω μόνη μου ότι χρειάζομαι τον display driver("όποιος ξέρει αγγλικά το καταλαβαίνει"κατά λέξη είπε ο στόμας του),μου πέταξε ότι δεν είναι γραμμή υποστήριξης κιάμα θέλω να πάω από κει και το έκλεισε άρον άρον για να συνεχίσει τον ύπνο του.Επέλεξα να μην πάω να δω ΚΑΙ τα μούτρα του και ξεράσω,αλλά να το φτιάξω μόνη μου.Με το display driver τα γραφικά επανήλθαν,αλλά όταν μπαίνω σε σελίδα με βιντεάκι μου βγάζει το γνωστό λευκό τετράγωνο με το μικρό κόκκινο χ στη γωνίτσα.Αν κάποιος γνωρίζει με ποιόν driver σχετίζεται το φαινόμενο,θα εκτιμήσω τη συμβολή δεόντως-διότι από μόνη μου φόρτωσα και κανά δυό ντράιβερς ακόμα που δεν ξέρω τι κάνουν(βρήκαμε παπά να θάψουμε πεντέξι)και φοβούμαι μην το αποδιοργανώσω τελείως...

Ουααααα!

Το λαπτόπι μου τά'παιξε!

Σνιφ
(περισσότερα όταν συνέλθω από το σοκ)

Το κλουβί με τις τρελλές

Ήταν η πιο gay-lesbian-queer friendly και προχώ Eurovision που έχω δει,ή μου φάνηκε;

:)


Φωνάρα η νικήτρια,και πολύ γουστάρω που βγήκε μη αγγλόφωνο τραγούδι-
μω την παγκοσμιοποίησή τους...

Ελλάς-Γαλλία(Βέλγιο,αλλά δε γαμείς,δεν κάνει ρίμα)-Συμμαχία

Τόσο καιρό προσπαθώ σκληρά να κρατήσω ένα επίπεδο-

σήμερα όμως θα κάνω ένα διάλειμμα και θα το καταποντίσω κάτω από τη στάθμη της απέραντης γαλάζιας θάλασσας
θα γίνω το δεκαπεντάχρονο που είχε κολλημένη πάνω απ'το προσκεφάλι του την αφίσα του κάθιδρου Μπρους Ντίκινσον να ωρύεται μπροστά σ'ένα μικρόφωνο με ένα λαμέ(;!)γιλέκο και την τρίχα στο στήθος κάγκελο
(κι έκανε τη μαμά να σταυροκοπιέται αν και καθόλου θρήσκα θα έλεγα)
και θα βροντοφωνάξω:

ΖΑΝ ΠΙΕΡ

και ξερό ψωμί

επειδή θάβω το όλο κόνσεπτ του so you think you can dance,αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξέρω να εκτιμώ τον καλό χορευτή
(και το καλό κορμί:)

Απορώ πώς αυτός ο κα-τα-πλη-κτι-κός χορευτής κάθεται να τον κρίνουν ο Μεταξόπουλος και η Παπούλια...


Αλήθεια,Μεταξόπουλε-ασφάλεια πυρός έχει η σχολή σου;Από περιέργεια ρωτάω-αλλά για καλό και για κακό πρόσεχε ποιόν θα ψηφίσεις,μη συμβεί κανένα ατύχημα

Εδώ,μόνο χαρτί

Πρωί πρωί(γκουχ,ψέμμα)με την τσίμπλα στο μάτι(αλήθεια)τρέχοντας να πάρω τ'αμάξι γιατί άργησα(αλήθεια),νάσου ξανά μπλε κάδος ανακυκλωσης κάτω απ'το σπίτι μου.Κάποιος εκεί στο δήμο έχει βάλει αμέτι μωχαμέτι να αναβαθμίσει τη γυφτογυφτουλογειτονιά μου



-Βρε βρεεε....!Καλώς τα παιδιά.Πώς από δω;Χάθηκες;
-........................
-Καλώς τα παιδιά είπαμε
-...ε...καλημέρα σας
-Τι κάνεις εδώ;
-εεε..........είμαι κάδος ανακύκλωσης χαρτ
-ΔΕ σε ρώτησα τι είσαι,ανάγνωση ξέρω.ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ είπα
-...Δεν ξέρω...εγώ ήμουνα σε ένα μεγάλο μέρος με τ’αδερφάκια μου-μετά με φορτώσανε σ’ένα φορτηγό και ξύπνησα εδώ
-Χμ,μάλιστα...Δε θέλω να σε απογοητεύσω,αλλά στη θέση σου θα τσουλούσα πόντο πόντο με τα ροδάκια μου και θά'παιρνα δρόμο.
-....(γκλουπ)......γιατί το λέτε αυτό;
-Γιατί ο προηγούμενος που ήταν στη θέση σου,τρεις μέρες έζησε και μετά είδε τα ραδίκια ανάποδα
-...μα...μα...γιατί;Τι είναι εδώ;
-Σοβαρός είσαι τώρα;Δεν ξέρεις πού βρίσκεσαι;
-Όχι,πρώτη φορά βλέπω τον έξω κόσμο,είμαι καινούριος...μόλις τώρα με δημιούργησαν
-Α,έτσι εξηγείται...Λοιπόν,φίλε,είσαι σε μια πολύ μεγάλη πόλη μιας πολύ μικρής χώρας που τη λένε Ελλάδα..Και άνοιξε καλά την οριζόντια εγκοπή σου κι άκου-ΔΕΝ είναι μέρος αυτό για κάτι τζιτζιφιόγκους σαν και του λόγου σου...Για να στο κάνω πιο κατανοητό-ο προκάτοχός σου πέθανε με το χειρότερο τρόπο.Θέλεις να μάθεις λεπτομέρειες;
-....ε,όχι απαραίτητα
-Αρχικά του έσπασαν το κεφάλι
-τττ
-και μετά του έχωσαν στο στόμα κάθε είδους βρωμιές..
-τττττ
-και κάτι μου λέει ότι κάπως έτσι θα μας αφήσεις κιεσύ χρόνους...
-τττ.....τιιι;;;Βοήθεια!Βοήθεια!
-Μη φωνάζεις,δεν έχει νόημα.Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει...
-Μα γιατί;ΓΙΑΤΙ;Τι έφταιξα;
-Θα σου εξηγήσω εν τάχει.Κατ'αρχήν,είσαι μπλε,ενώ όλοι οι άλλοι είναι πράσινοι.Ξεχωρίζεις.Εδώ δεν τα πάνε καλά με το διαφορετικό,τους τρομάζει,χαλάει την ομοιομορφία και την ψευδαίσθηση ότι όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι...Δεύτερον,είσαι ευγενικός. "Παρακαλώ,μόνο χαρτί".Πού πας ρε Καραμήτρο;Τι νομίζεις,ότι θα συγκινηθούν επειδή κοτσάρισες ένα"παρακαλώ";Κακομοίρη μου...εδώ η ευγένεια εκλαμβάνεται ως αδυναμία.Αν έγραφες "μόνο χαρτί ρε παλιομαλάκες μη σας γαμήσω τα πρέκια",πιο πιθανόν θα ήταν να κατάφερνες κάτι...Τρίτον,είσαι ελιτιστής.Τι θα πει "ΜΟΝΟ χαρτί";Όλα τα σκουπίδια είναι ίσα κιόμοια γι'αυτούς,σιγά μην κάτσουν να τα ξεχωρίζουν,εδώ μετά βίας βάζουν τις σακκούλες στον κάδο-τελευταία μου σφυρίξανε ότι κάποιες/οι τις εκσφενδονίζουν από το μπαλκόνι τους...Τέταρτον,πας να βάλεις τάξη με το έτσι θέλω,χωρίς προεργασία χωρίς τίποτα.Επόμενο είναι ο συνηθισμένος χρόνια εκατό στην ασυδοσία Ελληνάρας να αναρωτηθεί και ποιός είσαι εσύ ρε κύριε που θα μας βάλεις πρόγραμμα μη το ένα μη το άλλο;η μάνα μου;Θα σου δείξω εγώ...Κατάλαβες;Λοιπόν,ανακεφαλαιώνουμε:Σ'αυτή τη χώρα δεν τα πάνε καλά με το διαφορετικό,την ευγένεια,το όριο,ό,τι θέλει προσπάθεια-δεν ξεβολεύονται από τις συνήθειές τους.Και ό,τι υποψιαστούν ότι πάει να τους χαλάσει τη 24ωρη σιέστα,σλατς!Τρώει μία με τη μυγοσκοτώστρα και γίνεται λεκές στον τοίχο."Μπλε;;;Να πα να γαμηθεί..Πρώτα θα του σπάσω τον τσαμπουκά,και μετά θα του φερθώ σα νά'ναι πράσινος,μια,δυο θα ξεκουμπιστεί από δω"...Εν τω μεταξύ,το να είσαι πράσινος είναι ό,τι χειρότερο-σκας από το φαί,ποτέ δε σε κάνουν μπάνιο,σ'αφήνουν μονίμως ανοιχτό και κάθε είδους έντομα και σκουλήκια μαζεύονται πάνω σου.Αν μη τι άλλο όμως,δε θα κινδύνευε η ζωή σου.Ενώ τώρα...Άστα.Καλύτερα να άλλαζες επάγγελμα
-Και τι να γίνω;
-Ξέρω γω;Παρακάλα να σε δει κανένας πρωτοποριακός καλλιτέχνης και να σε βάλει σε καμμιά περφόρμανς,έτσι μόνο σώζεσαι...Τέλος πάντων,έχω δουλειά και πρέπει να φύγω.Θα ήθελα να σου πω ότι χάρηκα που σε γνώρισα,αλλά δε θέλω να αναπτύξω συναισθηματικούς δεσμούς μαζί σου και μετά να σε δω τέζα-δεν είμαι καλή στους αποχωρισμούς...
-κκκαι θα μ'αφήσετε εδώ μόνο μου;;;
-Και τι να σου κάνω ρε φίλε,να σε πάρω σπίτι μου;Άσε που,ακόμα και να χωρούσες στο ασανσέρ-που δε χωράς-,το ζήτημα δεν είναι να σε σώσω και να σαπίζεις στο μπαλκόνι μου,το ζήτημα είναι να εκπληρώσεις το σκοπό της ζωής σου,έτσι δεν είναι;
-....
-Τι έπαθες τώρα;
-Τίποτα,σκέφτομαι...Έχετε δίκιο.....Ή θα πεθάνω,...ή...θα νικήσω!
-That's the spirit!Να,είδες τι έκανες τώρα;Άρχισα ήδη να νοιάζομαι για σένα γμτ...Φεύγω.
-...Γειά σας...Σας ευχαριστώ για τις πληροφορίες.
-Να προσέχεις...

-ΕΧΜ,ΣΥΓΝΩΜΗ,μη φεύγετε ακόμη,να σας ζητήσω μια χάρη...είμαι νηστικός από χθες,μήπως έχετε κάτι τις να βάλω στο στόμα μου;Έστω μια σελίδα,ένα χαρτόνι.Συγγνώμη κιόλας για το θάρρος...
-Έχω μια γεμάτη τσάντα πάνω,αλλά άμα αρχίσω να σε ταΐζω κιόλας,καήκαμε,τότε είναι που θα στεναχωρεθώ ακόμα πιο πολύ όταν εξαφανιστείς!
-...............
-....Ουφ,άντε καλά,ας πάει και το παλιάμπελο...Δε λέει να σου κάνω κήρυγμα για τους στόχους της ζωής σου και μετά να το παίζω Κινέζα-αφού από μόνος σου δεν μπορείς να τους εκπληρώσεις.Θα σου φέρω λίγες εφημερίδες το μεσημέρι.Πού ξέρεις,ίσως δώσω και το καλό παράδειγμα στη γειτονιά και αποφασίσουν να σε υιοθετήσουνε και σένα όπως υιοθέτησαν τα τρία αδέσποτα...Ώπα μεγάλε,ΦΕΥΓΩ -βλέπω ότι παρασύρθηκα πάλι κι άρχισα ήδη να κάνω όνειρα για το κοινό μας μέλλον η χαμένη..ούτε με τους γκόμενούς μου τέτοια βιασύνη
-Σας ευχαριστώ!
-Δεν κάνει τίποτα.Και μην παίρνεις και πολύ θάρρος είπαμε.Τα λέμε κιαύριο-ελπίζω....



Update 11/5,μεσημέρι
Τίτλος:Κάνε το καλό και ρίξτο στο σωστό(κάδο)
Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο,τι να δώ;Μια κυρά-τσα,με μια τεράστια σακκούλα,έχει ανοίξει τον κάδο από πάνω,και αδειάζει μέσα το περιεχόμενο-μπουκάλια,απ'ότι κατάλαβα από τον ήχο!Μετά τον έκλεισε,πήρε τη σακκούλα της κιέφυγε.Έβρασα από νεύρα-είπα να τρέξω να την προλάβω,να τη βουτήξω από τους ώμους και ν'αρχίσω να την ταρακουνάω φωνάζοντας συγχρόνως "ΜΟΝΟ ΧΑΡΤΙ!ΜΟΝΟ ΧΑΡΤΙ!",αλλά μετά σκέφτηκα ότι α)θα με συλλάβουν,β)μπροστά στα σκουπίδια που έριξαν στον προηγούμενο,αυτό είναι μια πρόοδος-τουλάχιστον υπάρχει το ελαφρυντικό της καλής προθέσεως....Ελπίζω την τρίτη και φαρμακερή φορά που θα μας φέρουν μπλε κάδο(διότι υποθέτω ότι θα τον αποσύρουν κι αυτόν όταν τον δουν γεμάτο με ασχετοσύνες),να πετύχουμε τον σωστό συνδυασμό....


(παρατηρώ στα τελευταία μου ποστ ότι ήταν να μη μάθω τι είναι το update....:Ρ)

Cache

….κιεκεί που έχω πιστέψει ότι αντιμετωπίζω με τρελλή επιτυχία τα φαντάσματα και στη φαντασία μου έχω βγάλει σκόρδα και σταυρούς και τα’χω στείλει στον απήγανο,έχω καρφώσει παλούκια σε καρδιές και φυτέψει ασημένιες σφαίρες σε δασύτριχα στήθια

έρχεται μια μέρα της πραγματικής ζωής και κάνω κάτι-ή μάλλον ΔΕΝ κάνω κάτι-και καταλαβαίνω ότι αρχίδια καλαβρέζικα έχω ξορκίσει και κρύβομαι στη ντουλάπα μου όπως πάντα

Όπως παραδείγματος χάρην τώρα,που είμαι ακόμα στο σπίτι-ενώ θα έπρεπε να είμαι στη δουλειά-για να αποφύγω μια ενδεχόμενη τυχαία συνάντηση...


Να δεις που και τον Ιούνιο δε θα πάω στο event...

ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΟΥ


Update:λίγες ώρες μετά το ποστ ενώ τρωγόμουνα με τα ρούχα μου για τις μαλακίες μου,τόσο που επεξεργαζόμουν την απεχθή ιδέα να ξανα-καπνίσω,το φάντασμα της αποφευχθείσας τυχαίας συνάντησης με πήρε τηλέφωνο-αμήχανο και λίγο ασυνάρτητο-μάλλον επειδή ανησύχησε από την απουσία μου(να υποθέσω μόνο μπορώ,γιατί από το τηλεφώνημα δεν έβγαλα άκρη-ούτε μέση)
Και λέω τώρα....
ως αρκετά ανώριμο-άρα γνήσια εγωκεντρικό πλάσμα,ασχολούμαι κυρίως με τη δική μου πλευρά του νομίσματος και δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι,αλλά
ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ ΜΑΣ;(κι όποιος κατάλαβε,κατάλαβε)

Once a driver,always a driver

Ενω ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω για έτι μία φορά να αραδιάζω γκρίνιες και αποστάγματα σοφίας από τη θέση του οδηγού(Άρης Σταθάκης;never heard of him)........κοντοστάθηκα και σκέφτηκα ότι μάλλον παραασχολούμαι με το δρόμο και την ιστορία του-ούτε ο μακαρίτης ο Μάνος Λοϊζος τόση εμμονή πια

(παρεμπιπτόντως,αγιούτο χριστιανοί,μουσουλμάνοι και δωδεκαθεϊστές,τι στον κόρακα κουμπί πατάς για να βάλεις τόνο μαζί με διαλυτικά;έχω δοκιμάσει όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς,μέχρι τρία μαζί πάτησα-θα το σπάσω το ηλίθιο)

Όχι,δεν είμαι κρυφοεπαγγελματίας οδηγός που έχει πάθει road rage.Απλά η δουλειά μου με στέλνει πολύ συχνά στο κέντρο της πόλης και ως επί το πλείστον παίρνω το αυτοκίνητο για να κατέβω.Και ως επί το πλείστον κάτι θα συμβεί που θα με εκνευρίσει-παρόλα αυτά,το αυτοκίνητο ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.Ντρέπομαι λίγο που το ομολογώ αλλά δε χρησιμοποιώ πλέον καθόλου μέσα μαζικής μεταφοράς-δηλαδή λεωφορείο,δεν έχουμε και τίποτ’άλλο(το ξέρω B.,είμαι κατάπτυστη).Συνειδητά έχω αποφασίσει εδώ και καιρό ότι έχω μυρίσει αρκετές βρωμερές ιδρωμένες μασχάλες,έχω ανεχτεί αρκετά βρωμερά ιδρωμένα βλέμματα,έχω υποστεί αρκετές χοντρές γιαγιές που στέκονται με την κοιλιά να τρίβεται επίτηδες στη μούρη σου για να αναγκαστείς να σηκωθείς να κάτσουν αυτές-και μου κόβουν την όρεξη να γίνω ευγενική...Σάκοι φορτωμένοι σε εφηβικές πλάτες άφησαν το αποτύπωμά τους στη δική μου πλάτη,μυτερές χάρτινες σακκούλες μου τρύπησαν το μπούτι,έφαγα αγκωνιές,κλωτσιές,μου πάτησαν τα αγαπημένα μου παπούτσια,μπλέχτηκαν τα μαλλιά μου σε δαχτυλίδια,σφήνωσα ανάμεσα σε φυσουνωτές πόρτες,κρεμάστηκα σαν τον Ταρζάν από τη χειρολαβή,στο έλεος του κάθε ραλίστα-οδηγού...μιά φορά ένας μαλάκας λεωφορειατζής ξεκίνησε τόσο απότομα που από όρθια βρέθηκα να κάθομαι στα πόδια ενός μπάρμπα!ευτυχώς δεν παρεξηγήθηκε...Τόσα χρόνια έκανα το χρέος μου της παστής σαρδέλας-απ'εδώ και στο εξής έχω σκοπό να αναπνέω το καυσαέριό μου μόνη μου με τη μουσική μου(που λέει ο λόγος,δε διαθέτω κασετόφωνο στο σάράβαλο,θα πω την ιστορία άλλη φορά)και όχι με παρέα τον κάθε άπλυτο σκορδοχνωτίδη.Τέλος.

Αν ζούσα στην Αθήνα θα ήταν αλλιώς,και το λέω γιατί κάθε φορά που κατεβαίνω,το μετρό και ο ηλεκτρικός είναι η καλύτερή μου!Αλλά αυτά τα τσουληχτά είναι διαφορετικά:έχουν σταθερή ταχύτητα χωρίς το "σταμάτα-ξεκίνα-πέσε πάνω στον μπροστινό-μας έκλεισε παλιαρχίδι γιωταχής παρκαρισμένος και δε χωράμε να στρίψουμε" του λεωφορείου,και είναι τόοοσο γρήγορα που και γεμάτα να είναι,το ανέχεσαι για λίγο διάστημα-μέχρι να προλάβεις να πεις «ζουλήχτηκα»,έχει έρθει η ώρα να κατέβεις.

Μέχρι λοιπόν του αγίου Φούτσου που θα γίνει μετρό και στην πόλη μου,προτίθεμαι να κυκλοφορώ με το Ι.Χ. και να γίνομαι δυστυχώς μία από αυτούς που επιβαρύνουν το περιβάλλον και δημιουργούν μποτιλιάρισμα και χάος και όλα τα κακά.Ναι.

Και να γράφω ιστορίες με άγριες μονομαχίες για το πάρκιν,πολεμικές ιαχές"άντε και γαμήσου μαλάκααααα"και μούτζες που υψώνονται στο ηλιοβασίλεμα...(όλα αυτά σε αργή κίνηση και με μουσική υπόκρουση το σάουντρακ του Braveheart)

Άντε,μ'αυτά και μ'αυτά θα το γράψω το ποστ που σκόπευα κάποια άλλη στιγμή

(θα πω όμως τώρα την ιστορία για το κασετόφωνο του σαράβαλου.Το σαράβαλο λοιπόν κάποτε διέθετε ηχοσύστημα-φτηνό και αρχαίο αλλά ράδιο είχε κιαυτό μου έφτανε
ώσπου μια μέρα ακούστηκε ένα κτόιν και εκτοξεύτηκε στη θέση του συνοδηγού διότι έσπασε το ένα από τα δύο δοντάκια που το συγκρατούσε στη θέση του...Αφού δοκίμασα διάφορες μεθόδους επίλυσης του προβλήματος-κολλητική ταινία-δεν έπιανε στο πλαστικό,συνοδηγός να το κρατάει πατημένο στη θέση του-έτρωγα σιχτήρ μετά από 10 λεπτά,εγώ να το κρατάω πατημένο με το ένα χέρι και με το άλλο να οδηγώ-έτρωγα μούτζα στο επόμενο δευτερόλεπτο-επί ένα χρόνο οδηγούσα στα μουγγά μέχρι που συνέλαβα την καταπληκτική ιδέα να το κολλήσω με Logo...Για ένα μήνα άκουσα όσο ράδιο δεν είχα ακούσει όλο το χρόνο-μετά όμως κάτι συνέβη και σταμάτησε να παίζει και άρχισε να ακούγεται ένα διαπεραστικό ιιιιιιιιιιιιιιιιι,το ξεκόλλησα μα ήταν αργά,είχε μπλοκάρει και μια μέρα που γύρισα το κλειδί στη μίζα και ήταν νεκρό,διαπίστωσα ότι το ιιιιιιιιιιιι προερχόταν από τη μπαταρία μου που φώναζε "ιιιιιιιιιιλίθια με τη logo,βραχυκύκλωσε το σύστημα και σιγά σιγά φαγώνομαι γιαυτό κάθε πρωί αργεί να πάρει μπρος".............:Ι)