Η καλη μερα απ'το μαλλι φαινεται

Ειναι κατι μερες που φαινεται απο το πρωι πως θα εξελιχθουν.
Δεν εχεις καμμια ελπιδα.

Το ξερεις απο τη στιγμη που ξυπνας καθιδρη απο τον εφιαλτη οπου σε κυνηγαει ενα κοπαδι ψαλιδες(εκεινα τα ζωυφια με τις δαγκανες μπροστα,αλλα οχι αληθινες,σαν σε computer game).Τη στιγμη που σ'εχουν στριμωξει στη γωνια της κουζινας του πατρικου σου και ετοιμαζονται να σε καταβροχθισουν σαν τον πακμαν(αντε:τη miss πακμαν),ανοιγεις τα ματια σου(κιοτή!παντα ξυπνας πριν αντιμετωπισεις τους φοβους σου)και βλεπεις με το δεξι ματι(το αριστερο ειναι θολο γιατι μαλλον ηταν ζουληγμενο στο μαξιλαρι)την ωρα στο κινητο:

Ειναι η σωστη ωρα για να σηκωθεις για τη δουλεια-αν ησουν στο Λονδινο και ειχες ξεχασει το ρολοι σε ωρα Ελλαδας.Εφοσον εισαι στην Ελλαδα,δεν εχεις απλα αργησει-ο γαμος τελειωσε κιεφτασες στη χαιρετουρα.

Τρεχεις στο μπανιο(αν ηξερες τι θα δεις δε θα το βιαζοσουν τοσο)και αντικρυζεις...
το πλασμα στον καθρεφτη.
Αντανακλαστικη σκεψη:να γυρισεις στο κρεβατι μηπως και συνεχιστει το ονειρο με τις ψαλιδες,να σε φανε να ησυχασεις...

Καααατσε βρε,ψυχραιμια-μηπως ονειρευεσαι ακομα;τσιμπια,αουτς!...οχι,εισ'ακομα εδω-κιαυτο ενωπιον σου δεν ειναι ο Φρεντι Κρουγκερ αλλα η αφεντια σου,παρα το γεγονος οτι την αναγνωριζεις με δυσκολια διοτι:
1ο χτυπημα:ο εφιαλτης πρεπει πραγματικα να ηταν πολυ τρομακτικος για το μισο σου κρανιο,διοτι ολα τα μαλλια της δεξιας πλευρας ειναι ορθια σα μοικανου.Το αριστερο παλι ημισφαιριο πρεπει να εβλεπε αλλο ονειρο διοτι εκει αντιθετως οι τριχες ειναι κολλημενες στο κουτελο σα σιδερωμενες με πρεσα.
2ο χτυπημα:Μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ χαρακια-τσαλακωμα απ'το μαξιλαρι,διατρεχει ολη την αριστερη πλευρα του προσωπου-διασχιζει το μαγουλο περναει πανω απο το καπακι του ακομα μισοτυφλου ματιου και καταληγει λιγο πανω απο το φρυδι.

Houston,we have a problem.

Λοιποοοοοοον....
Τι θα κανεις τωρα;Δεν προλαβαινεις να φρικαρεις.Πιασε δουλεια κατευθειαν.
Μπρικι στη φωτια,επιστροφη στον καθρεφτη της κακιας μαγισσας.
Με το ενα χερι παχυ στρωμα υδατικης στο μαγουλο και ελαφρα τσιμπηματακια για να τονωθει η κυκλοφορια και να φουσκωσει το πετσι-που τελικως σαν αποτελεσμα εχουν να γινει εκτος απο χαρακωμενο,ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ.Τελειωσε αυτο,παρτο αποφαση,θα αναγκαστεις να εμφανιστεις στον τοπο της εργασιας σου σαν τον Αλ Πατσινο στο Σημαδεμενο και ολοι θα καταλαβουν οτι αργησες επειδη κοιμοσουν σα μοσχαρι κιοχι επειδη κολλησες πισω απο ενα σκουπιδιαρικο για ενα τεταρτο και μετα σε καθυστερησαν σε αλλο τμημα-οπως σκοπευες να πεις.
Με το αλλο χερι χουφτες νερου στο μοχωκ μπας και φιλοτιμηθει να υποταχθει στο νομο του Νευτωνα.Εδω,κατι καταφεραμε...
"Τωρα θα'χει γινει και το νερο,να προλαβω τουλαχιστον να κατεβασω μια γουλια ρημαδοκαφε μπας και βοηθησουμε το ματι να ανοιξει"(το δεξι,διοτι το αριστερο το κοβω κατα το μεσημερι να καθαριζει).
Ναι,θα ειχε γινει το νερο.................αν ειχες αναψει το σωστο ματι.
Κλινγκ κλινγκ κλινγκ,δε λιωνει ο καφες με το κρυο νερο το ξεραμε.Μασωντας τους αδιαλυτους κοκκους σκεφτεσαι"γιατι δεν ακουω τους οιωνους να παρω να δηλωσω ασθενεια και προκαλω την τυχη μου;"
"Ασε τα ψοφια ρε προληπτικη χαζοβιολα,να κοιμοσουν πιο νωρις χθες και θα ξυπνουσες,που ολο πας να τα ριξεις σε συνωμοσιες του συμπαντος.Την ειπε τη μαλακια ο Κοελιο κιοποτε μας βολευει τη χρησιμοποιουμε..."Μετα απο αυτη την εποικοδομητικη συζητηση με τον εαυτο σου που σε καθυστερει αλλα 3 λεπτα,φορας οτι βρεις μπροστα σου παιρνεις τσαντες και κινητα και κλειδωνεις,ευχομενη να μην ξεχασες τιποτα σημαντικο(θα το ανακαλυψεις λιγο αργοτερα οτι ναι,ξεχασες-το κλειδι του γραφειου σου και τωρα πρεπει να πας να το ζητησεις απο την υπευθυνη και θα γινει ακομη πιο κατανοητο σε ολους οτι ΑΡΓΗΣΕΣ) .
Η χαρακια στον καθρεφτη του ασανσερ φαινεται ακομη πιο εντονη.Τα μαλλια ομως,περιεργως,εχουν στρωσει!Μη σου πω οτι ειναι και καλουτσικα!Θα ριξω και μια τουφα απο τα αριστερα πανω στο σημαδι και θα το παιζω βαμπ...

Α,πολυ χαρηκες και δεν κανει...
Τι ελεγε το τραγουδι;Στο τριτο χτυυυυπημαα......ανοιγει μια πορτα;κατι λαμπες καιγονται;ενα σπιρτο σβηνει;Δε θυμαμαι διαολε,κατι ασχημο παντως.
Νατο.Βρεχει με χοντρες πυκνες ηρεμες ψιχαλες.Το αμαξι ειναι παρκαρισμενο 100 μετρα μακρια.

Και η ομπρελλα ειναι μεσα στο αυτοκινητο.



Chorus:Δευτερα κατι εχω,τηνΤριτη δεν αντεχω,Τεταρτη πως βαριεμαι,την Πεμπτη δεν κρατιεμαι,Παράσκευή πρωιιι,λα λα λα λα λα λααααα λαααααα....

Εμπνευση

Κρεμεται απο ενα καλωδιο

σαν αψυχο σωμα
σε δημοσια αγχονη

Σα ξερο φθινοπωριατικο φυλλο που βαστιεται μ'αγωνια απο την κοιμισμενη μανα του

Σαν πεσμενο αριστερο αυτι μπασταρδου λυκοσκυλου



ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ,ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΜΟΥ'ΦΑΓΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ...

Και συνεχιζω:

Σα βανδαλισμενη κουνια σε παιδικη χαρα

Σαν πριγκηπας γαντζωμενος στα μαλλια της Ραπουνζελ που περιμενει ματαια να τον τραβηξουν πανω

Σα τσουτσουνι με βαρια καταθλιψη

ντουπ

12 και 13 λεπτα μετα τα μεσανυχτα.
Ειμαι αρρωστη και χαπακωμενη,με συναχι και μηνιγγια που χτυπουν.
Ειχα υπερωρια στη δουλεια,απ'το πρωι που εφυγα γυρισα στις 9μιση.

Ελεγα να παω για υπνο νωρις,μπας και ξυπνησω πιο υγιης.

ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ

Ο ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΚΑΡΦΩΝΕΙ ΚΑΡΦΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥ,ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΑΡΦΩΜΑ,ΤΟ ΣΦΥΡΙ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΜΕ ΓΔΟΥΠΟ,ΞΑΝΑ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ...

Σκηνες περνανε απο το κεφαλι μου που περιλαμβανουν:
Εμενα να πεφτω απο το μπαλκονι
Εμενα να ριχνω τον απο πανω απο το μπαλκονι
Εμενα να βαραω το κεφαλι μου με το σφυρι του απο πανω
Εμενα να βαραω τον απο πανω με ενα σφυρι σαν του Θωρ

ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ

Κεφαλι που κοπαναει στον τοιχο

ΝΤΟΥΠ ΝΤΟΥΠ

ντουπ



Δεν ξερω τι αμαρτιες πληρωνω
Παντως
κατι μου λεει οτι στο ονειρο μου σημερα θα δω Ρωμαιους,σφυρια και σταυρους...

The final countdown

23 μερες ακαπνη.

Αυριο 24 και μεθαυριο 25.


Οσοι τ'ακουνε λενε"ααα,μπραβο βρε,ειδες,κιεγω πρεπει αλλα που.."κιεγω τους ζηλευω που καπνιζουν κιαπολαμβανουν τα τσιγαρακια τους κιεγω ΠΡΕΠΕΙ να μην καπνιζω και να τα χεσω τα συγχαρητηρια

Παρολα αυτα συνεχιζω και μετραω.
Κατι ομως δε μου κολλαει..
Μεχρι τωρα ηξερα οτι μετραμε(καθοδικα η ανοδικα) οταν υπαρχει ενα οροσημο μπροστα-9 μερες ως τις διακοπες,2 βδομαδες ως τη γεννηση,10,9,8,7....2,1.....Χρονια πολλα!...18 και μια ρε στραβαδια...
Μετραω κιεγω.Τι μετραω;
Που ειναι η"ωρα μηδεν"σε αυτη την περιπτωση;ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΜΕΤΡΑΩ;
Πρεπει οπωσδηποτε να βρω ενα νοημα στο μετρημα.
Χμμμμ...
Τις μερες της νικης επι της εξαρτησης,θα πει καποιος.Σαν τους αλκοολικους που λενε"ειμαι 2 χρονια καθαρος".Αυτο μαλλον,ε;

ΜΑΛΑΚΙΑ!

Και ποτε θεωρειται οτι "νικησες"τελειωτικα;Οτι κερδισες τον πολεμο;
Και τι σημαινει"1 χρονο ακαπνη";
Το'χω κοψει και για 3 χρονια.Και τι καταλαβα;
Το ξαναρχισα!

Το μονο που μου φαινεται να εχει καποια λογικη ειναι οτι μετραω τις μερες ως το θανατο μου,που επειδη εκοψα το τσιγαρο θα ειναι κομματακι περισσοτερες θεωρητικα,αν δε με πατησει αυτοκινητο...
Ωραια!Πολυ αισιοδοξο σεναριο...

Χμμμμμ
.............Μπορω να θεωρησω οτι μετραω τις μερες μεχρι να το ξαναρχισω!


Μαλλον θα πρεπει να το σταματησω το μετρημα....

Και να παρω τσιροτα νικοτινης...

Που πας με τα παπουτσια πανω στο χαλιιιιιι

Αυτο το Σαββατοκυριακο εκανα φασινα.
Τωρα ειμαι στη φαση του περπατειν ξυπολητη και οι καλτσες δε γινονται μαυρες,του εχειν στρωμμενο πεντακαθαρο καινουριο υπεροχο χρωματιστο χαλακι μπανιου χωρις ουτε μιση κοκκινη τριχα πανω,του ανοιγειν κουρτινα και ατενιζειν το παρκο απεναντι μεσα απο το τζαμι,με τα φυσικα του πρασινα χρωματα και οχι καφε γκρι- σκονί.
(Εχμ...κλεινειν κουρτινα και συνειδητοποιειν οτι απο κρεμ εχει γινει μαυρη απο τον καιρο που καπνιζες εσυ και αλλοι κατα καιρους-κατεβαζειν κουρτινα σουμπιτο και χωνειν πλυντηριο)
Γενικα δεν μου αρεσει να κανω δουλειες.Αλλα καθολου.
Βασικα,οχι απλα δεν μου αρεσει.
Προτιμω να με βαλουν να σπαω πετρες σε κατεργο μεσα στο λιοπυρι απο το να σφουγγαρισω.
Οχι,δεν ειμαι βρωμιαρα.Ισα ισα,πολυ το χαιρομαι να μπορω να κανω τσουληθρα με τις καλτσες στο τριζατο μαρμαρενιο αλωνι-πατωμα και να καθρεφτιζομαι ως χορευτρια του holiday on ice...
Αρκει να μου το καθαριζει καποιος αλλος.
Ειναι απλο:θεωρω το νοικοκυριο το υπερτατο χασιμο χρονου.Μια αεναη παλη οπου ποτε δεν εισαι νικητης.Καθημερινη και ματαιη.In fact,το ρητο "ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης"καποια νοικοκυρα πρεπει να το ειπε πρωτη και μετα το βαλανε στην Αγια Γραφη...Μια απελπιδα προσπαθεια χωρις αντικρυσμα,οπου το επομενο δευτερολεπτο που εχεις ξεσκονισει κοιτας και η σκονη αρχιζει ηδη να επικαθεται,σα να εχει αρχισει να χιονιζει απαλα απαλα,και πριν το παρεις χαμπαρι μπορεις να φτιαξεις σκονανθρωπο με μυτη-κλαδακι που μπηκε απ'το μπαλκονι.Οπου μετα το σκουπισμα θα σου πεσει το μπισκοτο στο πατωμα και τα ψιχουλα θα φυγουν προς ολες τις διευθυνσεις-και στην εσοχη κατω απο τα ντουλαπια οπου δεν μπορεις να φτασεις με τιποτα-αλλα ολο και καποια μυρμηγκακια η αραχνες θα βρουν τον τροπο....Οπου αφου εχει πιαστει το νεφρι σου να καθαριζεις τα τζαμια απο καθε λεκε και κουτσουλια και εχεις τριψει επι 10 λεπτα εκεινο το μαυρο σημαδι μεχρι να καταλαβεις οτι ειναι χαρακια και δε βγαινει,θα πιασει βροχη...
Ασε που,μετα την υπερπροσπαθεια και την εισπνοη διαφορων χημικων που σου λενε να μην τα ανακατευεις μεταξυ τους(δεν ξερω τι παθαινεις αλλα θα μαθω συντομα υποθετω)αφου για λιγο χαρω την απιστευτη ατμοσφαιρα που ευωδιαζει χλωρινη με λεμονι,αρχιζει το δραμα:
Τι ειναι αυτο στο πατωμα;Τριχα.Κιαυτο διπλα;Μαλλινο σγρομπαλακι απ'τη μπλουζα μου...Γαμωτη...
Σκυβω,μαζευω αναμεσα στο δεικτη και τον αντιχειρα,πεταω στα σκουπιδια.
Παω να φαω.
Ωπ!Ενα κομματακι φρυγανιας μου'πεσε-σκυβω,μαζευω,παω να πεταξω-"που'ντο,τωρα το ειχα στο χερι,που πηγε ρε γαμωτο"...Αστο,δεν πειραζει-σκρατς!Το πατησα....Γρμφ...Παρω σκουπακι ρουφηξω τριμματα.
Παω στο μπανιο πλυνω χερια"πιτσιλισα με νερα τον γυαλισμενο καθρεφτη γμτ"παιρνω πανι,σκουπιζω"αφηνει λεκε"παω παιρνω ΑΖΑΧ...
Αυτο το μαρτυριο κραταει συνηθως δυο μερες.Μια τριχα στο καθαρο πατωμα δεν αντεχεται.ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ.Χαλαει την αρμονια.Υπομονη.Η ολη ιστορια ειναι μεχρι οι τριχες να πληθυνουν.
Μετα,η ηρεμια της βρωμιας μεχρι την επομενη φορα που θα μπω στο σπιτι μετα τη δουλεια και θα ανακαλυψω οτι δεν εχω που να αφησω την τσαντα μου διοτι ολες οι επιφανειες ειναι καλυμενες απο:ρουχα,περιοδικα,φακελους λογαριασμων,κρεμες σωματος και προσωπου,εφημεριδες,βιντεοκασετες,ντιβιντι,σιντι,πιατα,φλυτζανια του καφε...

(Συνειδητοποιω οτι μετα απο αυτες τις αποκαλυψεις δεν προκειται ποτε να βρω ανθρωπο να με αποκαταστησει...
Το ξεπερνω ελπιζοντας οτι υπαρχουν πολλοι ομορφοι εργενηδες εκει εξω με δικια τους φιλιππινεζα και συνεχιζω)

Στη λιστα μου με τις πιο μισητες δουλειες,το χρυσο μεταλλιο(με δακρυ να κυλα στην ακρη του ματιου κι απ'τα μεγαφωνα να παιζει το "ειμαι η Μαιρη Παναγιωταρα")παει παμψηφει στο........
ΣΙΔΕΡΩΜΑ!!!!!!!
κλαπκλαπκλαπκλαπκλαπ

Καθε φορα που ειναι να σιδερωσω
(διοτι παει μια βδομαδα που εμφανιζομαι με τα ιδια ρουχα στη δουλεια και στην καλυτερη θα νομιζουν οτι εχω γκομενο ο οποιος με εχει φυλακισμενη σπιτι του μονο με χτενα,οδοντοβουρτσα και βρακια,στη χειροτερη οτι εχω εξαρτηθει απο το τζογο και ξημεροβραδιαζομαι στο καζινο,οπου χανω και δεν εχω λεφτα για δευτερη αλλαξια)
γινομαι Κυρος Γραναζης και ονειρευομαι εφευρεσεις που θα αλλαξουν τη ζωη ολων μας,και πρωτης και καλυτερης εμου:
Μια αγαπημενη φαντασιωση ειναι συστημα που σιδερωνει τα ρουχα κρεμασμενα απ'την κρεμαστρα.Με καποιο τροπο τα φουσκωνει σα μπαλονι και τα τσιτωνει,και οταν ξεφουσκωσουν ειναι επιπεδα και λεια,χωρις τσακισεις που τις σιχαινομαι.
(Τι"πως φουσκωνουν;"Δεν την τελειοποιησα ακομα τη μεθοδο...)
Η δευτερη ειναι μια πρεσα που στρωνεις πανω το ρουχο και με μια κινηση σιδερωνεται
(Τι;Υπαρχουν τετοιες;Για να το ψαξω!Αλλα που να την αποθηκευσω..)
Και η τριτη και καλυτερη ειναι ενα συστημα σιδερωματος που περιλαμβανει εναν διμετρο μελαχρινο που σιδερωνει φορωντας ενα τριμμενο τζην και τιποτα απο πανω-να μην ιδρωσει με τοσο ατμο...
Οριστε;
Αντιερωτικη εικονα ενας αντρας με σιδερο;
Μα τι λετε...Φανταστειτε τον να αναδυεται μεσα απο τους ατμους με τη στοιβα τα διπλωμενα σεντονια στα στιβαρα του μπρατσα...

Παει και τελειωσε.Θα βαλω αγγελια..
"ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΒΕΤΛΑΝΟΣ,1.85-1.95 ΜΕ ΜΠΡΑΤΣΑ ΚΑΙ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΣΤΕΓΝΟ ΧΑΜΑΜ.ΚΑΛΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ.ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΩΣΕΙ 7 ΤΟΝΟΥΣ ΡΟΥΧΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ 24ΩΡΟ(ΜΕΡΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΙΔΕΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΗΚΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΑΦΟΡΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ),ΕΞΤΡΑ ΜΠΟΝΟΥΣ..."
(Σιδερο και σιδερωστρα διατιθενται)

Ο απο πανω

Καιρο τωρα θελω να αφιερωσω ενα ποστ σ'εναν ανθρωπο που εδω και 3 περιπου χρονια εχει διανθισει με νευρα και γαμοσταυριδια την καθημερινοτητα μου.
Τον γειτονα του απο πανω διαμερισματος.
Η προηγουμενη ενοικος μου'χε δωσει καποιες πληροφοριες:
"Ο κυρΒασιλης;Ειναι λιγο παραξενος,αλλα καλος ανθρωπος...Εμενε με τη γυναικα του,μετα αυτη πεθανε και απο τοτε παραξενεψε παραπανω"
Δε μου διευκρινισε ομως τι εννοουσε "παραξενος".Κι εγω δε ρωτησα περισσοτερα,τι μ'ενοιαζε-νομιζα...
Μια πρωτη δοση παραξενιας πηρα την τριτη μερα παραμονης στο σπιτι.Ηταν 4 το μεσημερι και καθομουν καπνιζοντας(αααχ περασμενα μεγαλεια)και χαλαρωνοντας στη μια εκ των δυο καρεκλων του σαλονιου οταν
ΝΤΑΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝΝΝ ΝΤΑΝΝΝΝΝΝΝΝΝ

ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;ΜΑΣ ΠΙΑΣΑΝΕ;;;ΕΧΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΟΡΟΦΟ ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΤΟ'ΠΕ ΚΑΝΕΙΣ;;;;ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΟ ΤΟ ΝΟΙΚΙ,ΓΑΜ...;;;;

Οχι,οχι,για κατσε...Απ'εξω ερχεται,απ'το μπαλκονι...Ναι,δεν ειναι καμπανα.......ειναι ...........................τιναχτηρι που κοπαναει με μανια στο χοντρο κυλινδρικο καγκελο
Ο απο πανω τιναζε τα χαλια του μεσα στο καταμεσημερο.
Συνεχισε ακαθεκτος για κανα διωρο ακομα.Μετα εκανε διαλειμμα,και ξαναρχισε στις 11 το βραδυ μεχρι τις 12.
Την επομενη,ακριβως την ιδια ωρα,ΝΤΑΝΝΤΑΝΝΤΑΝ
Και το βραδυ παλι στις 11μιση..
Αντιπαρηλθα τις σκεψεις"καινουρια εισαι μην αρχισεις να γκρινιαζεις απο τωρα"και βγηκα στο μπαλκονι:
-Σας παρακαλω!(δυοτρεις φορες μεχρι να με παρει χαμπαρι).-Ε;Ποιος ειναι;-Εγω,απο κατω!Κανετε πολυ θορυβο και ειναι αργα!
-Δεν ειναι ωρα κοινης ησυχιας!
Το ρολοι εδειχνε 12 παρα 20.
-Ε πως δεν ειναι,σοβαρολογειτε;
Σιγη.Σταματησε.
Για εκεινο το βραδυ.
Τις επομενες μερες καθημερινα γυρω στις 3μιση με 4 ξεκινουσε το τουλαχιστον διωρο τιναγμα...Σκεφτομουν"καποτε θα τιναξει ολα του τα χαλια,υπομονη,ποσα θα ειναι πια;"
Μεχρι που μια μερα γυριζοντας απο αλλο δρομο που βλεπει την πολυκατοικια απο μακρυα,τα ειδα!ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΥΨΕΙ ΑΠ'ΑΚΡΗ Σ'ΑΚΡΗ ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΗΚΟΣ ΜΙΣΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ....
Καποτε,τα χαλια τιναχτηκαν.
Και στη μεσημεριανη τους βαρδια,μπηκε κατι αλλο.Συρσιμο βαριων επιπλων,περα δωθε...

(Αυτο δε σταματησε ποτε.Απλα,πολλα μεσημερια λειπω...)

Μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν τον ειχα συναντησει απο κοντα.Δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα.



Ενα βραδυ μετα απο λιγους μηνες,κατα τις 12μιση,πολυ κουρασμενη συρθηκα στο κρεβατι κανονιζοντας να κοιμηθω μολις ακουμπησω το στρωμα.Κατα τη διαρκεια της προσγειωσης,συνειδητοποιησα οτι ακουγα παρα πολυ καθαρα,καθαροτερα κιαπο το να κοιμομουν μαζι με το Βασιλη Μαυροματη,την περιγραφη ενος ποδοσφαιρικου αγωνα
"η σεντρα απο τον Γιαννακοπουλο,φαουλ απο το Ζαγορακη,καρτα βγαζει ο διαιτ"

τι καρτα,ρε χασαπη;τι εγινε;
τωρα τοκσοου με το Χατζηνικολαου.Δεν μπορω να καταλαβω ποιον εχει καλεσμενο,εμ δεν τον αφηνει και να μιλησει..
Καταλαβα ομως πολυ καλα κατι αλλο:ο απο πανω εβαλε τηλεοραση στην κρεβατοκαμαρα του...
Σηκωθηκα,πηγα σαλονι,καπνισα,γυρισα,εβαλα βαμβακια στ'αυτια και μαξιλαρι στο κεφαλι,τιποτα.Ο Χατζηνικολαου απλα ακουγοταν σα να μιλουσε μεσα απο χαρτοσακκουλα.Κοιμηθηκα οταν την εκλεισε στις 2μιση.
Την επομενη,το ιδιο(με την προσθηκη στα παραπανω μισου ποτηριου βοτκας)
Τη μεθεπομενη,πραγματικα κομματιασμενη απο την κουραση,πεφτω στις 12(πραγμα ανηκουστο για ενα πρωην ενδοξο νυχτοπουλι σαν εμενα).Απο πανω,ησυχια."Ευτυχως..."προλαβαινω να σκεφτω πριν γλυστρησω στην αγκαλη του Μορφεα...ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ

ΤΟΝ Κ.ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ,ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ-ΜΑ ΚΥΡΙΕ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ

Σας εχουν ξυπνησει ποτε ξαφνικα,ουρλιαζοντας πανω απ'το κεφαλι σας λιγο μετα που κοιμηθηκατε,που ο υπνος ειναι ακομα ελαφρυς;Αν οχι,μη σας τυχει ευχομαι...Πεταγεσαι τρομαγμενος και τρεμεις συγκορμος και καθιδρος απο το σοκ.Εγω μαζι μ'αυτα πατησα κιενα κλαμα ολιγολεπτο για εκτονωση,κατεβασα καντηλια για κανενα διλεπτο και μετα εβαλα παντοφλα και μπλουζα πανω απο τη νυχτικια κιανεβηκα οπλισμενη με θαρρος και οργη να διεκδικησω το δικαιωμα μου στην ηρεμια...
Μιση ωρα μετα ημουν ακομη εξω απο την πορτα και διεκδικουσα εστω να μου ανοιξει,αλλα ανεπιτυχως.Το δαχτυλο μου ηταν κολλημενο στο κουδουνι και η γροθια μου εριχνε μπουνιες στην πορτα,αλλα μονο η τηλεοραση ακουγοταν απο μεσα στη διαπασων να με περιγελα κοροιδευτικα...
Κατεβηκα και κοιμηθηκα στο σαλονι.
Την αλλη μερα πηγα αιφνιδιως το απογευμα.
-Ποιος ειναι;(καχυποπτο και επιφυλακτικο,ενιωθα το ματι του κολλημενο στο ματακι)
-Η απο κατω ειμαι
-Ποια;
-Η κοπελα που μενει απο κατω!
Ανοιγει.Παππους,με γυαλακια,ξερακιανος με στεγνο προσωπο.
-Μπορω να σας πω λιγο;
Με κοιτουσε δυσπιστα,ξαφνου ελαμψε
-Α,ναι η απο κατω,σας θυμηθηκα,ναι
"Φοβαται ο ερμος,μονος του ειναι"ξεστομισε η πονετικη μου καρδια κιαμεσως την εστειλα στη γωνια της δινοντας της μια στον ποπο με την εφημεριδα:δεν ειμαστε για τετοια τωρα,ηρθαμε για καυγα!
-Μπορω να σας μιλησω λιγο;
-Οριστε;Τι ειπατε;
-ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΛΙΓΟ ααα,ειναι και κουφος...
Ειναι κουφος!Τωρα καταλαβα!
-Περαστε,περαστε,συγγνωμη,δεν ακουω και καλα...
Λυθηκε το μυστηριο της διαπασων και του γιατι δε μου ανοιγε χθες!
Του εξηγησα,φωναζοντας για να ακουσει.Αρχισε τα "συγγνωμη"και τα "ξερετε,δεν ακουω καλα και τελευταια χειροτερεψε η κατασταση"και πηγαμε και σε πιο προσωπικα"τωρα τελευταια δυσκολευομαι να κοιμηθω γι'αυτο εχω την τηλεοραση μεχρι αργα".
Τον πληροφορησα απ'εξω απ'εξω οτι υπαρχουν και ακουστικα για τηλεοραση με μακρυ καλωδιο.
Εκανε πως δεν τ'ακουσε-η στ'αληθεια δεν τ'ακουσε.
Παντως υποσχεθηκε να την εχει χαμηλοτερα.
Μαλλον η παρεμβαση μου τα χειροτερεψε τα πραγματα,διοτι το σκηνικο εξελιχθηκε ως εξης:την ειχε χαμηλα,δεν ακουγε ομως,οποτε σιγα σιγα την ανεβαζε.Μετα θυμοταν μαλλον οτι ενοχλουσε και την ξαναχαμηλωνε,ωσπου παλι σταδιακα να δυναμωσει...
Τωρα ηταν πιο απροβλεπτη ακομα η κατασταση!
Εκεινο τον καιρο εμενε μαζι μου ο πρωην.Τον πετυχε ο παππους στο ασανσερ μια μερα και τον ρωτησε αν μας ενοχλει.Τι να πει κιεκεινος,κολωσε,δεν ηταν και επισημως κατοικος,τα μπουρδουκλωσε και ηρθε κατευθειαν και μου το ειπε.
Πηγα κατευθειαν στον Κωτσοβολο και πηρα ακουστικα με μακρυ καλωδιο.
-Καλα σοβαρολογεις που θα του τα δωσεις;Θα θυμωσει!πηγε να με αποθαρρυνει ο Μ.
-Δεν καταλαβες καλα,αυτη η κατασταση πρεπει να ληξει και ειναι ο μονος τροπος.
Ανεβηκα,του τα'δωσα,καταχαρηκε!Δεν ηξερε πως να τα βαλει στην τηλεοραση,του τα περασα εγω.
(παρεμπιπτοντως,το σπιτι του ετριζε απο καθαριοτητα,ολη μερα καθαριζει φαινεται εξ'ου και το σουρσιμο...)
Επι ενα μηνα καθε φορα που μ'εβλεπε"αλλα αυτο που εκανες με τα ακουστικα,τι να σου πω πώς σ'ευχαριστω,τωρα τη βαζω οσο δυνατα θελω!"

Εγω να δεις ευχαριστηση,κυρ Βασιλη!10 ευρω για την ησυχια μου,ειναι πολυ φτηνα!

Η τηλεοραση επαψε να μ'ενοχλει,ομως καθως φαινεται σταδιακα οι ωρες υπνου του μειωθηκαν κιαλλο,και το τελικο χτυπημα ηταν η αλλαγη ωρας...Τωρα με ξυπναει την ωρα που σηκωνεται το πρωι,δηλαδη 6μιση....
Τι να του παρω πια,ιπταμενο χαλι για το σπιτι για να μην περπαταει γνταπα γκντουπα με τα ξυλινα τσοκαρα;Τι να του πω πια για να καταλαβει οτι 4 η ωρα το μεσημερι δεν ειναι η ωρα για να καρφωνει καρφια στους τοιχους;Αφου δεν ακουει,δεν καταλαβαινει και ποσο θορυβο κανει,προφανως...
Μου πηρα κατι εμενα:
Ωτοασπιδες...
Κοιμαμαι με το κινητο κατω απο το μαξιλαρι να ξυπναω το πρωι με τη δονηση...