Το παρον κατεδαφιζεται...

Σημερα ειναι η τελευταια μερα του χρονου.Οχι οτι μου λενε πια κατι ιδιαιτερο τα οροσημα-κατασκευες ειναι ολες του φοβισμενου ανθρωπου,που εχει αναγκη να δημιουργησει πλασματικες γιορτες και επετειους μπας και ξεγελασει το χρονο που περναει...
Για να'χουμε κατι να περιμενουμε.
(Και για να εχουμε λογους να ψωνιζουμε)

[Ετσι πως τα κανανε βεβαια,για πολυ κοσμο δημιουργησαν λογους να καταθλιβεται,τελος παντων,μεγαλο θεμα αυτο...]

Παρα λοιπον το γεγονος οτι ξερω την ουσια των πραγματων,ανθρωπος ειμαι κιεγω.Και ενιοτε,θελω να ξεχναω οτι εμαθα.
Και θελω να μασησω οτι κατι τελειωνει σημερα,και να ελπισω οτι κατι καινουριο θα ξημερωσει αυριο.
Επειδη ομως εχω ψυλλιαστει οτι συν Αθηνα(οχι του Τζελιαλ,την αλλη)και χειρα κινει,λεω να κανω και κατι συμβολικο του τελους σημερα:να κλεισω το μπλογκ μου.

Το σκεφτομουν εδω και λιγο καιρο να το κανω,σημερα φαινεται να ειναι η σωστη μερα..


Ξεκινησα το μπλογκιν για ενα λογο που δεν ειχε να κανει με το αντικειμενο το ιδιο.Ηθελα να εχω ενα προφιλ για να μπορω να σχολιαζω σ'ενα φιλο που δεν επετρεπε ανωνυμα σχολια.Φυσικα δεν ηταν αυτο το μπλογκ-εχω αλλαξει τουλαχιστον 5 τιτλους και ψευδωνυμα,μεχρι να φτασω στη μικρη μεδουσα...
Η σχεση μου με τους υπολογιστες δεν ειναι και η καλυτερη.Αγνοω βασικα πραγματα,οπως λ.χ. πως ποσταρουν φωτογραφιες(μια βδομαδα εψαχνα για να μπορεσω να βαλω τη ρημαδα στο προφιλ μου).Ουτε φυσικα εχω την παραμικρη ιδεα πως αλλαζεις χρωματα και σχεδια στη σελιδα σου,μεχρι λινκ εμαθα να βαζω και that's it.Πραγματικα τους θαυμαζω αυτους που το εχουν κανει ενα χωρο με το προσωπικο τους στιγμα-φανταζομαι εχει να κανει και με το βαθμο δεσιματος του καθενος με αυτο το παραξενο κατασκευασμα που λεγεται μπλογκ...Αν ισχυει αυτο,εγω μαλλον δεν το εχω εκτιμησει και πολυ...
Δεν εχω ποτε μπει σε τσατ ρουμς,φορουμ και πως τα λενε-για τα πρωτα ειχα ακουσει αρκετα πραγματα,για τα δευτερα τιποτα-μολις χθες ρωτουσα μια φιλη τι ειναι αυτα.Ουτε εκεινη μπορεσε να με διαφωτισει ιδιαιτερα.Και αυτο το γραφω,γιατι διαβαζοντας τοσο καιρο καταλαβα οτι οι περισσοτεροι,αν οχι η συντριπτικη πλειοψηφια των μπλογκερς συχναζουν η εχουν περασει και απο τετοιες τοποθεσιες,οποτε ειναι περισσοτερο εξοικειωμενοι με αυτο τον τροπο επικοινωνιας,που εχει δικους του κωδικες.Εγω μιλουσα οπως εξω στον κοσμο,ειδα κιεπαθα για να παψω να το παρεξηγω οταν εβλεπα μπαρμπαδακι με γλωσσα εξω(:Ρ),νομιζα οτι ειναι προσβλητικο,οπως οταν βγαζουμε τη γλωσσα να κοροιδεψουμε...
Αρχισα να γραφω λοιπον,προσπαθωντας συγχρονως να καταλαβω τι ειναι αυτα τα lol που γραφαν κατι αλλοι...
Στην αρχη αναρωτιομουν τι να γραψω.Δεν ηθελα να αποκαλυψω οτιδηποτε ειχε να κανει με το επαγγελμα μου,το οποιο ειναι πολυ ιδιαιτερο οποτε δεν θα μπορουσα να γραφω απλα"ιστοριες γραφειου" οπως καποιοι αλλοι.Παει αυτο.
Τα γκομενικα;Πολυ προσωπικα,δεν ηθελα να το προχωρησω τοσο.Εμεινα σε απλες αναφορες.
Τι εμεινε;Αποψεις περι γενικων θεματων,ιστοριες οδηγησης(τελικα μαλλον επρεπε να κανω ενα μπλογκ μονο με αυτες,φτανουν για 10 τομους),συμβαντα της καθημερινοτητας και προσωπικες εσωτερικες αναζητησεις που με πιανουν κατα διαστηματα-συνεχεια δηλαδη,αλλα εδω επεσε ισχυρη αυτολογοκρισια..
Και παντα αληθειες,οφ κορς.Εκτος που δεν ειμαι καλη στη μυθοπλασια,η αληθεια δε θελει ιδιαιτερη προσπαθεια,ειναι εκει και απλα την καταγραφεις.Ειμαι και ολιγον τεμπελουλα...:)
Το ερωτημα ομως με βασανιζε κατα καιρους.
Ηθελα στ'αληθεια να τα γραφω ολα αυτα;
Χμμμμμ....δεν ξερω,για να πω την αληθεια.Ποτε το γραψιμο δεν ηταν μια απ'τις αναγκες μου,προτιμουσα να τα λεω με τις φιλες μου απ'το τηλεφωνο παρα να τα κραταω για τον εαυτο μου γραφοντας τα σ'ενα χαρτι.Το πολυ πολυ να τα κρατουσα βαθια κρυμμενα στο μυαλο...
Οποτε τι εκανα εδω;
Ποιος ξερει...ακομα δεν ειμαι σιγουρη.Μαλλον να τα πω παλι ηθελα...Αλλα μονο ως εκει που με επαιρνε-αν και δεν ειχα θεσπισει που ακριβως ηταν αυτο το"ως εκει".
Καποιες φορες μου'βγαιναν αυθορμητα και πολλα ποστ μαζι.Αλλοτε παλι τιποτα,το ατελειωτο κενο.Στην αρχη ετρεμα μη μπει καποιος και διαβασει τα γραπτα μου.Μετα,τρεμαμενα και διστακτικα εκανα το πρωτο μου"επωνυμο"σχολιο,γνωριζοντας οτι ετσι ανοιγα μια πορτα στο να με διαβασει καποιο ξενο ματι...
Ποτε δεν θα εμπαινα στο μονιτορ-στο πισω μερος του μυαλου παραμενει καποιος φοβος οτι θα με ανακαλυψει(η το εχει ηδη κανει)καποιος που με γνωριζει και στην πραγματικη ζωη.Και παρα το γεγονος οτι δεν αποκαλυπτω ποιος ξερει ποια μυστικα μου,δε θα ηθελα με ΤΙΠΟΤΑ να γινει κατι τετοιο.Ακομα ανησυχω,και ειναι εν μερει και ενας λογος αυτος που το κλεινω... (Μαλλον δεν τα καταφερα και πολυ καλα με το"ως εκει"τελικα...)
Ξερω οτι δεν εχω κανενος ειδους συγγραφικο ταλεντο η ιδιαιτερο χιουμορ η κατι ξεχωριστο στη γραφη μου τελος παντων-οποτε και δεν περιμενα κανεναν ογκο σχολιων.Χαρηκα που εστω δυο τρια ατομα βρηκαν κοινα με μενα,οπως κιεγω με αυτους,και ειναι ενας λογος αυτος που θα λυπηθω που θα το κλεισω,αν και σκεφτομαι οτι μαλλον δε θα σταματησω να τους διαβαζω και να σχολιαζω σ'αυτους οταν θα εχω κατι να πω...

Λιγα πραγματα θελω να γραψω για αυτα που παρατηρησα ως αναγνωστρια και εχουσα μπλογκ,για τους αλλους εδω περα.

Ειδα ατομα χαρισματικα,με λογο περιτεχνο,με λογο ποιητικο,πρωτοτυπο.Αλλοι ειναι εξαιρετικα αστειοι,ειναι και αυτοι με το περισσοτερο κοινο.Το γελιο φαινεται λειπει απ'τη ζωη μας...
(Παρενθεση μεγαλη:πως εκνευριζομαι ομως οταν βλεπω σχολια του τυπου"νασαι καλα και να μας κανεις παντα να γελαμε"η κατι παρομοιο απο το"κοινο"τους.Φανταζομαι οτι δεν το εννοουν για κακο,οτι ισα ισα θελουν να κολακεψουν τον/τη δυσμοιρη κατοχο,αλλα για μισο λεπτο βρε παιδια:βρηκατε τον προσωπικο σας Τσαρλι Τσαπλιν δηλαδη;πως την ειδατε;Ειναι βαρυ να ριχνεις στην πλατη του αλλου την προσδοκια του να σε διασκεδασει-αλλωστε δεν ειναι κωμικος που στο κατω κατω το κανει για επαγγελμα και πληρωνεται-ενας ανθρωπος ειναι σαν εμας που εχει το χαρισμα να γραφει με ιδιαιτερο,αστειο τροπο.Οταν συνεχως τονιζεις και ξανατονιζεις αυτο,ειναι σα να του αφαιρεις το δικαιωμα να γραψει οτιδηποτε μελαγχολικο,σα να ειναι καταναγκαστικο εργο το να γραψει κατι αστειο...
Ετσι το βλεπω εγω τουλαχιστον)
Ειδα και καποιους/ες που στοχος και σημαια τους ειναι η προκληση.Με διαφορους τροπους:"κακες λεξεις",σεξουαλικες εμπειριες,εμπειριες περιεργες γενικως...Φαινεται τοσο εντονα ποσο εχουν την αναγκη να ειναι τα"κακα παιδια",αυτα που βριζουν,που σοκαρουν,που δε μασανε,που τα λενε χυμα "κιοποιος γουσταρει..."....Χμμμμμ.....Εχω να πω οτι τα αυθεντικα κακα παιδια κατα τη γνωμη μου δεν εχουν και τοση αναγκη να αναγνωριστουν ως τετοια,και μαλιστα σε εναν τετοιο χωρο....
Ηταν καποια μπλογκς(μετρημενα στα δαχτυλα του ενος χεριου)που με κρατησαν ξυπνια ολο το βραδυ σχεδον για να τα διαβασω απ'αρχη μεχρι τελους.
Με το μπλογκ της Κουρουνας δε,που ηταν και το πρωτο που διαβασα ever,εκανα το αντιθετο:διαβαζα λιγο λιγο καθε μερα τα παλια της,για να μην τελειωσει!
Ειναι κιενα μπλογκ με μεγαλη αναγνωσιμοτητα.Του κ.Νικου Δημου.Μου το πρωτοπε ο φιλος που ηταν η αιτια να ανοιξω το ρημαδι(:).Μπηκα κιεγω μια μερα να δω.
Τι το'θελα;
(Βεβαια διατρεχω τον κινδυνο τωρα να με γραψουν στα μαυρα καταστιχα ο κ.Σαιρους και η παρεα του που ειναι φαν του κ.Δημου,αλλα I'll take my chances θεωρωντας οτι φτανει που εχουμε αλλα κοινα ενδιαφεροντα:)...)
Τι ειδα εκει μεσα;Του Αβρααμ και του Ισαακ τα καλα και τα κακα.Αλλα ποστς ηταν ομορφα,κυριως τα παλαιοτερα(γελασα πολυ μαλιστα με το"κιεχουμε και το καθημερινο ξυρισμα"),αλλα ομως ειχαν υφος ομιλουντος επι παντος του επιστητου ως ειδημων.Δεν αμφισβητω οτι ο κ.Δημου ειναι ενας μορφωμενος ανθρωπος,δεν εχω λογο να το κανω.Αλλα οχι επι των παντων.
Και φυσικα δεν ηταν αυτο που με χαλασε περισσοτερο,αλλωστε κατα κορον αυτο γινεται γυρω μας.Αυτο ομως που με εκανε να μην ξαναπερασω ουτε απ'εξω απο το εν λογω μπλογκ,ηταν αυτο που επαθα μετα.
Κανω λοιπον μια ετσι και μπαινω τυχαια καπου να δω τι εισι 348 comments.
Σχολια,σχολια,εκατονταδες σχολια.Καποια ονοματα επαναλαμβανονταν και καταλαβαινες με τη μια οτι ηταν μονιμοι θαμωνες.Φιλοσοφικες αναλυσεις,βιβλιογραφιες,επιστημολογικοφανης λογος,κατι αλλους που τον εβριζαν,φιλοφρονησεις μεταξυ τους,απ'ολα ειχε ο μπαχτσες.Καλα μεχρι εδω,ετσι τη βρισκουν οι ανθρωποι,τι με νοιαζει εμενα;Καποια αλλωστε γραφομενα ειναι και ενδιαφεροντα.
Τη νιλα την επαθα οταν αποφασισα να κανω ενα σχολιο-ουτε που θυμαμαι τι,η που.
Θυμαμαι ομως καλα την αντιδραση:ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!Ποιος ειδε το θεο-κ.Δημου και δεν τον φοβηθηκε.Αυτος ο ανθρωπος ειναι αδυνατον να δεχτει(οχι σωνει και καλα να την υιοθετησει,να την ακουσει η να τη συζητησει εννοω) γνωμη αντιθετη απο τη δικη του,εξ'ου και κατακεραυνωνει με τη μια οποιον τολμησει να αντιτεθει σε καποια του αποψη.Γι' αυτο και τα σχολια ειναι γεματα η απο λακεδες που βρισκουν το οτι λεει θεικο,η απο κατι αχρειους που βριζουν γιατι μαλλον καποτε την εφαγαν την κουτουλια απ'τον ιδιοκτητη και τους εχει μεινει τραυμα,η απο αλλους,μασκαρεμενους οπαδους,που ταχα τον μαλωνουν,μετα τους μαλωνει κιαυτος,και μετα ξανααγαπιουνται μεχρι το επομενο καυγαδακι-γιατι τους εχει αναγκη κιαυτος,χωρις κοινο τι να κανει εκει μεσα;

Ειδα κιαλλα,που ολοι τα ειδαμε:κατι καυγαδες μεταξυ φατριων μαγισσων και αλλων που αλλο λεει δηλωναν κιαλλο ηταν που καλα κρατει μεχρι σημερα,κατι καταγγελιες και κατι συλληψεις...
Γελοιοτητες.

Απο καποιους περασα κιουτε σταματησα.

Σε καποιους εκανα μια σταση για λιγο,μετα τους ξεχασα.

Και ειναι και αυτοι στους οποιους εμεινα.
Γιατι κατι ακουμπησε το μεσα μου.
Γιατι ηταν σα να διαβαζα για μενα.
Γιατι τους πονεσα.
Γιατι τους θαυμασα.
Γιατι γελασα.
Γιατι προβληματιστηκα.
Γιατι περασα ευχαριστα την ωρα μου με λινκς που εβαζαν η ιδεες που ειχαν.

Αυτους ολους,τους ευχαριστω για οτι μου προσφεραν,μικρο η πιο μεγαλο.Και τους ευχομαι την πιο καλη χρονια της ζωης τους!
Lost(take care,soulmate,και μη μου στεναχωριεσαι,ολα θα φτιαξουν),Gelial(να εισαι καλα και να μας κανεις...ουπς!:) ),Brokenlink(να προσεχεις τον εαυτο σου boy,αυτο και μετα ολα τ'αλλα),Kotosalata(να'σαι παντα καλοδιαθετη και παιχνιδιαρα,κοριτσακι),Luccia(να κανεις ολα οσα ονειρευεσαι,χρονος απλετος υπαρχει),Lili(να βρεις οοοτι ειναι αυτο που ψαχνεις),Σαιρους(πολυ το χαρηκα,τελεια φαση-να περνας καλα)Kourouna(σ'ευχαριστω),Λιτσα(κιεσενα,κιας σε βρηκα αφου ειχες ηδη φυγει) και last but not least,Missing mind(αγνωστη Χ,σ'ευχαριστω για ολα τα ομορφα σχολια,να εισαι καλα)...μακαρι οι ευχες μου να φτασουν μεχρι τ'αυτια της μοιρας και να στειλει σε ολους ομορφο μελλον...

Αντιο σας!
Και ΚΑΛΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ :)


Ο fellow blogger φιλος μου-αιτια των παντων- που διαβασε αυτο το τελευταιο μου ποστ πρωτος,μου λεει οτι θα ενοχληθουν ισως καποιοι μ'αυτα που γραφω.Εγω ελπιζω να μη γινει αυτο,αλλα κιαν γινει,τι να κανουμε...Ελπιζω μονο να μη γινει επειδη κατι απο αυτα που εγραψα δεν κατανοηθηκε σωστα και παρεξηγηθηκε,γιατι ο χωρος βριθει απο παρεξηγησεις-γραπτος λογος αλλωστε,χωρις προσωπα και εκφρασεις,υποκειται σε πολλους περιορισμους...

Book of life

Θα'θελα να παρω μια σβηστρα
και να σβησω τη ζωη μου
να την ξαναγραψω απ'την αρχη
Με σωστη ορθογραφια
με καλλιγραφικα γραμματα
κιομορφες λεξεις

με πλοκη συναρπαστικη
να τη διαβασεις μονορουφι

με τιτλο πιασαρικο
και υμνους απ'τους κριτικους

Στο δικο μου βιβλιο
λειπουν σελιδες
αλλες τυπωθηκαν αναποδα
και αλλες ειναι ολοτελα λευκες

αλλου η υποθεση πλατειαζει και βαριεσαι
κιαλλου ειναι τοσο μπερδεμενη που δε βγαζεις ακρη

Καποια κεφαλαια μου τα υπαγορευσαν αλλοι
καποια μεινανε μισοτελειωμενα
καποια ειναι εκτος θεματος

Το δικο μου βιβλιο δεν εχει χαπι εντ
Την Κοιμωμενη την πλακωσε το παπλωμα
Η Σταχτοπουτα δεν εχει γοβακι για να χασει
Το Ασχημοπαπο κοιταζει μα δε βλεπει την αντανακλαση του κυκνου στο νερο

Το βιβλιο μου μενει απουλητο στα ραφια

ντρεπομαι να υπογραψω το αντιτυπο

και δεν εχω που να το αφιερωσω

:-)

Πηρα πισω τις πινακιδουλες μου.Σε μια μερα.Χωρις προσαυξηση στο προστιμο.Χωρις φακελακια και λαδωματα.Μονο μ'ενα χαμογελο...


Λες να αγγιξε την Αστυνομια το πνευμα των Χριστουγεννων;

:)



(Την περασμενη φορα που μου τις ειχαν παρει,τις ειχα αναρτημενες στο παρμπριζ για ενα 6μηνο,μεχρι που αξιωθηκε να μου τις βιδωσει ο συνεργειος οταν το πηγα για τα φρενα.Για να δουμε τι ρεκορ θα σπασω αυτη η φορα...)

F..k και παλι f..k και ξανα f..k...

Διπλη κληση και αφαιρεση πινακιδων για 10 μερες.....
Κι ολα αυτα για τριων τεταρτων υποθεση..........
Κι οχι για διασκεδαση,αλλα για επαγγελματικο ζητημα...............


Φακ και ξανα φακ!


..................................


Και παλι φακ!



Φακ εις το τετραγωνο,εις την τριτη,εις την τεταρτη,εις την παρασκευη και το σαββατοκυριακο
εις την οχτακοσιοστη πεντηκοστη εκτη
εις το βουνο ψηλα εκει
εις το ονομα του δωρου των χριστουγεννων
και των εορταστικων ημερων χωρις αυτοκινητο



σνιφκλαψλυγμγρμφ.......

Ολυμπιακοι

Τρεχει τρεχει τρεχει-κατοσταρι
................................................
Δεν ουρλιαξε καν το φρενο
Δεν προλαβε να τη δει
Κανει κυκλους στον αερα
Ιδια αθλητρια της ενοργανης
Μμμμ....η προσγειωση
δεν ηταν καλη
Δε θα παρει το χρυσο
Ουτε το αργυρο
Ουτε το χαλκινο
Μα κατσε,εχει αλλη μια ευκαιρια
Τωρα κανει καταδυση
σε μια κοκκινη πισινα
Που μεγαλωνει,μεγαλωνει
Η μηπως αυτη μικραινει μεσα της
Σαν την Αλικη
στη χωρα του ποτέ-ποτέ

Μοντερνο τριαθλο

Τα καταφερε
Μια και μονη αθλητρια
Στο πιο ψηλο σκαλι του βαθρου
Χαμογελαει
Σα να κοιταει τη σημαια της χωρας της
Με βλεμμα συνεπαρμενο
Ενα δακρυ κυλα
Ενω ακουγεται ο υμνος
(λιγο μονοτονος,αληθεια)
Και γυρω αναβοσβηνουν φωτα
Μπλε και κοκκινα-τα φλας θα'ναι

Θα μεινει στη μνημη ολων
Παγκοσμιο ρεκορ
Με ψηλοτακουνα στην ασφαλτο

ΙΚΕΑ:Καλωσηρθατε στη ζευγαροχωρα

Οδηγιες προς ναυτιλομενους:
Αν ειστε μονοι στη ζωη(χωρις ταιρι εννοω)και το φερετε βαρεως,και το κυριοτερο:αν ΜΟΛΙΣ χωρισατε....αποφυγετε σαν το διαολο το λιβανι το ΙΚΕΑ και γενικα τα πολυκαταστηματα του ειδους.
Θα αισθανθειτε σαν γηινος στον Αρη.Εκτος κλιματος.Διοτι αν δεν εισαι κρεμασμενος απο ενα χερι και να γουτσουνιαζεις"θα μας χωραει αυτο το κρεβατι μωρο μου;"ή,τουλαχιστον,να γκρινιαζεις"αμαν βρε Λακη πια,πες τη γνωμη σου κιεσυ,να παρουμε το μπλε σετ σεντονιων η το πρασινο;"(διπλα Λακης με υφος"βρε δεν πα να παρεις και το σκατουλί;τι με νοιαζει εμενα θα χασω το ματς λεμε!),δεν εχεις θεση εκει μεσα.
Πιθανως να θυμηθεις οτι κιεσυ πριν λιγους μηνες βολταριζες εκει μεσα με τον πρωην οταν ησουν ΜΙΑ ΑΠ'ΑΥΤΟΥΣ, χορευοντας ανεμελα στο ρυθμο της μουσικης και ξαπλωνοντας σε καθε καναπε πριν κανετε σταση για σβίντις μίτμπολς,και να νταουνιαστεις ακομη περισσοτερο
(παρα το γεγονος οτι δε μετανιωνεις που χωρισες,σου λειπει αυτη η αισθηση της δυαδας,οτι δεν πορευεσαι μονος σ'αυτη την παλιοζωη αλλα παρεα μ'εναν Λακη,κιας σου τη βαραει αφορητα ο τροπος που μασαει οταν τρωει)
Το Σεπτεμβρη μονο αλλαζουν τα πραγματα,που ευδοκιμει το ειδος"αγια τριας"(βλεπε:γονεις με γιο φοιτητονι που ηρθαν να του ψωνισουν για τη γκαρσονιερα).Τις υπολοιπες 335 ημερες του μηνα,με peak τις προεορταστικες περιοδους,η ποικιλια"χομο ζευγάριους"εξαπλωνεται με ρυθμο ασιατικης γριππης.
Κι εσυ εχεις ανοσία...
Περιφερομενος αναμεσα σε εκατονταδες χεροκρατουντες,νιωθεις τα δικα σου ανω ακρα να κρεμονται χωρις σκοπο.Και σου'ρχεται να τρεξεις και να σπασεις την αλυσιδα,οπως το παιχνιδι που παιζαμε μικροι.Να μαθουν αυτοι!

Τσου ρε Λακη!

Θα γυρισει ο τροχος,θα ψωνισει κιο φτωχος(απ'το Λακη Γαβαλα)

Πρεπει να εχουν πεσει μεγαααααλες αναδουλειες στον τομεα της πωλησης γυναικειων ενδυματων-και δη επωνυμων.
Δεν εξηγειται αλλιως η στροφη 180ο της συμπεριφορας των υπαλληλων σε καταστηματα οπου τα απαραιτητα αξεσουαρ για να γυρισει και να σε κοιταξει η πωλητρια ηταν τουλαχιστον Louis Vuitton στον ωμο(οχι απο μαυροΠΡΟΣ ΘΕΟΥ,και οχι της περσινης σαιζον,την καινουρια των αριθμημενων κομματιων),ξυνισμενη μουρη"ηρθα να σκασω τουλαχιστον 3000 ευρω για την κορη μου,γλυφτε μου τα παπουτσια"και κορη παραμασχαλα με υφος"ασε με τι με κουβαλησες εδω εγω θελω με τις φιλες μου να ψωνιζω στο Bershka"(σλαααατς,χαστουκι,αχαριστο πλασμα,που σε μεγαλωσα μεσα στα baby Dior και τι καταλαβα, να γυριζεις να με προσβαλλεις με τετοιες χυδαιοτητες)
Εαν εμπαινες ντυμενη με φυσιολογικα ρουχα,π.χ.Ζαρα(φτου κακα!),δυο τινα συνεβαιναν:
-Ησουν ανυπαρκτη,κιαν τολμουσες να ρωτησεις κατι σου απαντουσαν με συγκρατημενο θυμο"τι με αναγκαζεις να σου μιλαω αφου δεν εχεις λεφτα κακομοιρα"
-Ησουν υποψηφια κλεφτρα και σε ακολουθουσαν σε ολο το καταστημα σα λαγωνικα με το βλεμμα στα χερια"τωρα θα το χωσει στην τσαντα,αλλα δε θα της περασει,θα την πιασω και θα γινω υπαλληλος του μηνα"
Ε λοιπον τωρα,οχι μονο τρεχουν να σε προυπαντησουν στην εισοδο,οχι μονο ειναι υπερ του δεοντος ευγενικες"αυτα;να κοιταξω αν εχω,ναι,βεβαια,αμεσως"χαμογελο πλατυ,αλλα σου πιανουν και κουβεντα!
"Ναι ειναι πολυ ωραια αυτα,ειναι πολυ καλης ποιοτητας και η σολα πολυ μαλακη""σας αρεσε;μου επιτρεπετε να το δω κιεγω να σας πω την αποψη μου;μα ειναι παρα πολυ ωραιο πανω σας!δεν σας αρεσε...να κοιταξω να σας φερω κατι παρομοιο;να ψαξω και στην αποθηκη..."
Κιοχι μονο αυτο...
Σε ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ(!) κιολας οταν ξαναπηγαινεις μετα απο λιγες μερες και σε χαιρετανε σα συγγενη που ηταν χρονια στην Αυστραλια και τους τον εφερε η Κορομηλα..
(Ε,φυσικα,μαλλον ησουν το μονο ατομο που πατησε μεσα στη βδομαδα...)


Μονο στο τελος η δικια μου"αυλικος μεχρι να φτασεις στο ταμειο"εχασε για λιγο τον αυτοελεγχο της ευγενικης μασκας και αφησε τον παλιο της σνομπ εαυτο να ξεμυτισει.Οταν ειπα χωρις πολλη σκεψη"θα τις παρω",τις πανακριβες(αλλα τελειες!:)μποτες.
Η στιγμιαια λαμψη στο ματι ελεγε:θα τις πααρει;Δεν το περιμενα με τιποτα με τα αμαρκα παπουτσια που φοραει,που φαινονται ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ,(ειναι ομως αγαπημενα,bitch)νομιζα οτι υπομενω στωικα την ταλαιπωρια γιατι ο διευθυντης διεταξε να γλυφουμε ολους ανεξαιρετως.

Τα φαινομενα απατουν,αγαπητη...Να'ξερες ποσους και ποσους πελατες εχεις χασει στο παρελθον επειδη τους εκρινες απο το περιτιλυγμα...


Η αναφορα στο Λακη ειναι απολυτως τυχαια και ουδεμια σχεση εχει με τα παραπανω(θα μπορουσε,ομως...)

Χασμα γενεων

Εχει μηνες τωρα που στη δουλεια εχουμε δικτυο.Ηθελα να φερω το λαπτοπ μου,αλλα μου ελειπε το καλωδιο της συνδεσης,και τοσο καιρο δεν πηγαινα να παρω.Οχι απο βαριεστημαρα...
Ο λογος ηταν οτι δεν ηξερα τι να ζητησω.Το μονο που θα μπορουσα να πω αφεαυτου μου,ηταν οτι"θελω ενα καλωδιο που μπαινει στο λαπτοπ διπλα απο κει που μπαινει το κανονικο του τηλεφωνου,που ειναι πιο πλατυ"και,οπως ειναι προφανες,προτιμουσα να μεινω χωρις συνδεση παρα να υποβαλλω τον εαυτο μου σε αυτον τον εξευτελισμο.
Καποια στιγμη ειπα να ρωτησω φιλο ειδικο επι των υπολογιστων.Απεδειχθη οτι δεν θυμοταν πως ακριβως λεγεται αυτο το καλωδιο(και τον ειχα για παντογνωστη...)αλλα ΜΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ οτι θα μπορουσα να το ζητησω απλα ως"καλωδιο για συνδεση με δικτυο"."Βρε σιγουρα;""μα ναι σου λεω,ετσι ειναι""μα ειναι τοσο απλο;""ναιαιαιαι"
Τον ακουσα κιεγω και πηγα.
Μεγαλο καταστημα ηλεκτρονικων ειδων.Ρωταω με το που μπαινω"θα ηθελα ενα καλωδιο για συνδεση με δικτυο"
"ναι,θα πατε επανω"
Χα!Το καταλαβε!Piece of chocolate cake.
Παω πανω,ενας μονο βαριεστημενος πιτσιρικας εξυπηρετουσε εναν πελατη που φαινοταν οτι θα τον αγκαζαρει για πολλη ωρα-του εβγαζε διαφορα απο τις προθηκες και μιλουσαν σε μια ακαταληπτη γλωσσα.
Περιμενω,περιμενω,καποια στιγμη ορμαω και τους κοβω,σκεφτομενη"δυο λεπτα θα κανει να μου δωσει το καλωδιο μου,δεν μπορω να κατσω εδω δυο ωρες.."
-Συγνωμη,επειδη βιαζομαι,μπορειτε να μου δωσετε ενα καλωδιο για συνδεση με δικτυο;λεω χαλαρα ως πτυχιουχος του τμηματος ηλεκτρονικων υπολογιστων του Πολυτεχνειου,και γρηγορα,αγορακι,εχουμε και δουλειες.
Με κοιταζει βαριεστημενα,ξεκιναει κατευθειαν για ενα ραφι πιο περα.
Πανευκολο,τι βλακας το καθυστ
-Για συνδεση PC με PC το θελετε,η για τσιντσονγιανγκγινκονκαι;(κινεζικα)
................................................
Γυρναει,με κοιταει,"εγκεφαλικο επαθε;τι με κοιταει σα χανος"πιθανες σκεψεις αν κρινω απο την εκφραση.
-................................................Οριστε;
-ΓΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗ PC ΜΕ PC ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ Η ΓΙΑ ΤΣΙΝΤΣΟΝΓΙΑΝΓΚΓΙΝΚΟΝΚΑΙ;

Πουλακι μου,και με τηλεβοα να το φωναξεις,παλι δεν θα καταλαβω!


Σκεφτομενη εκ των υστερων,θα μπορουσα να εχω διαφορες αντιδρασεις που θα με εσωζαν απο το διασυρμο.Π.χ.
1)Αφου ηξερα οτι δεν θελω να συνδεσω υπολογιστη με υπολογιστη,θα ισχυε δια της εις ατοπον απαγωγης το κινεζικο,αρα ενα απλο"το δευτερο"η τουλαχιστον"οχι PC με PC "θα εφτανε.
2)Γλυκο βλεμμα στον κοιμισμενο και"τι ωραια που τα λετεεε"για να κερδισω χρονο.
3)Να φυγω.

Οτιδηποτε θα ηταν καλυτερο απο την παρακατω προταση-περιγραφη της πραγματικοτητας:
-Εγω δεν ξερω απ'αυτα εχω ενα λατοπ και στη δουλεια εχουμε δικτυο και μου ειπαν ετσι να το ζητησω κιοτι ετσι λεγεται καλωδιο για δικτυο δεν ξερω απ'αυτα

Με κοιταξε σαν κατσαριδα,πριν τη λιωσει με τη χοντροσολα του

Πηγε στο ραφι

-Ποσα μετρα το θελετε;
Το υφος του ελεγε"αναρωτιεμαι αν το ξερει κιαυτο..."
Ευτυχως,το ηξερα.
-Οχι πολυ μακρυ
Σαφης πληροφορια.Δεν καταδεχτηκε ουτε να με κοιταξει,το στομα ομως ειχε το σουφρωμα"Παναγια μου που επεσα"
-Αυτο ειναι 5 μετρα, μου πεταει,μου πασαρει κιενα σακκουλακι με ενα καλωδιο και εξαφανιζεται

Ακουω τη φωνη της μαμας μου να μου λεει"εκει που εισαι ημουνα κιεδω που ειμαι θαρθεις"καθε φορα που με ρωταει για πεντηκοστη φορα τι κουμπι να πατησει στο κινητο για να δει τα αποθηκευμενα τηλεφωνα(που της αποθηκευσα εγω)κιεγω ξεφυσαω"αμα ρε μαμα ακομα να μαθεις;"

Μαμα,πιασε μου θεση.....here I come!