Χθες πήγα να βάλω βενζίνη στο βενζινάδικο που δουλεύει το καμάκι μου,η βενζινού.Δεν την είχα ξαναπετύχει από
κείνη την πρώτη μέρα(ίσως επειδή φρόντιζα να βάζω βενζίνη από αλλού).
"Καλώστην"μου είπε με νόημα."Γειά σας",απήντησα σεμνά,"για 20 ευρώ παρακαλώ",και μετά γρήγορα γρήγορα βρήκα απασχόληση να σβήνω αναφορές και μηνύματα στο κινητό μου.
Η μέθοδος της στρουθοκαμήλου δεν έπιασε-για άλλη μια φορά.Εγώ δεν την έβλεπα,αλλά με έβλεπε αυτή.
"Μη μου πεις ότι παίζεις με το κινητό!Κλείστο γρήγορα"είπε με παιχνιδιάρικα μαλωσιάρικο ύφος.
Προσπάθησα να είμαι άνετη"δεν κάνει κινητό στα βενζινάδικα ε;Τό'χω ακούσει"
"Άν είναι να παίζεις παιχνίδια δεν πειράζει,τα μηνύματα όμως...απαγορεύονται"(ηδυπαθές χαμόγελο)
Είναι γεγονός πως ως αποδέκτης καμακιού,είμαι για τα μπάζα.Ό,τι αντενδείκνυται ως αντίδραση σε φλερτ,τό'χω κάνει.Απ'όλα τα καλά έχει ο μπαχτσές:ακατάληπτη ομιλία,μούγκα,να φύγω,βρίσιμο στους πιο επιθετικούς και απότομους,πάρε κόσμε λάθος συμπεριφορές.Κομπλάρω τρελλά μιλάμε(ένας θεός γνωρίζει πώς κατάφερα και έκανα κι έναν ικανό αριθμό σχέσεων στη ζωή μου,νά'ναι καλά που ήταν επίμονοι οι άνθρωποι).Όλες δε οι ωραίες και έξυπνες ατάκες μου έρχονται μετά την καταστροφή.
Αλλά με γυναίκα στο ρόλο του κυνηγού,πραγματικά αποδιοργανώθηκα.
Ξεστόμισα κάτι λέξεις που υποπτεύομαι πως δεν ήταν στα ελληνικά,και μετά,
ασυναίσθητα πήγα να βάλω το κλειδί στη μηχανή.Στο μυαλό μου σχηματίστηκε η σκηνή να φεύγω μαζί με τη μάνικα,να ξηλώνεται όλο το κουβούκλιο με τρομακτικό θόρυβο,το πετρέλαιο να πετιέται σε τεράστιους πίδακες και μια σπίθα να κάνει την πόλη τη χαρά του Ευαγγελάτου.Έβγαλα άρον άρον το κλειδί και έστριψα λίγο το σώμα μου προς τα αριστερά-πού πήγαινα η ρημάδα;έλα μου ντε
"Καλά...γυρνάς από την άλλη για να ανοίξεις το κινητό στα κρυφά ε;"μου πέταξε πηγαίνοντας να βγάλει
επιτέλους τη μάνικα
Μόλις άρχισε να απομακρύνεται,ξαναβρήκα τη φωνή μου ως δια μαγείας.
"Ε όχι,δε θέλω να σας ανατινάξω κι όλας"ψέλλισα
Ξαναγύρισε
"Δε θα ανατιναχτούμε,αλλά μπορεί να κλειδώσει το σύστημα,και θα αναγκαστώ να μείνω εδώ πέρα
όλο το βράδυ..".Κάρφωμα ματιών στο"βράδυ"
Είχα ήδη βάλει μπρος
"Άντε καλό βράδυ",είπα σπινιάροντας.Ήταν 3 η ώρα το μεσημέρι.
*Κανονικά θα έγραφα lesbian chic,αλλά διάβασα στην εφημερίδα πως οι κάτοικοι της Λέσβου έχουν κινήσει δικαστικά το ζήτημα της ταύτισης του ονόματος του νησιού με τη γυναικεία ομοφυλοφιλία και διεκδικούν να χρησιμοποιείται μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός.Και νομίζω κέρδισαν κι όλας.Άσε μη μας τρέχουνε τώρα...
