Μηπως ν'αρχισω να παιρνω λεωφορειο;

Εκει που λεω θα σταματησω να γραφω ιστοριες δρομου,ολο κατι γινεται,μια καλο,δεκαπεντε κακο,και να'μαστεεεε...

Κεντρο,ΠΑΛΙ ψαχνω παρκιν κιεχω 10 λεπτα στη διαθεση μου.
Διαθεση:καλη εως εκεινη τη στιγμη.
Απ!Λιγο ελειψε να μην το δω!Θεση,Θεση,ΘΕΣΗ!!!
Αναβω αλαρμ,και σταματαω.
Και σταματαει το πισινο μου ημιφορτηγακι κολλητα πισω μου.
Περιμενω.Θα κανει οπισθεν,δεν μπορει.
Μπορει.Στεκεται κοκκαλο.
Περιμενω,τιποτα.
Ανοιγω παραθυρο:
-Θα κανετε πισω να παρκαρω;
-Που να παω;(γυναικα)
-Πισω!
-Δεν μπορω,ειναι αλλοι πισω μου
ΦΦΦΦΦ
Κατεβαινω.Οντως εχει αλλους δυο τρεις που εχουν κολλησει κιαυτοι πανω της.
-Καλα αφου ΒΛΕΠΕΤΕ τα αλαρμ,γιατι ηρθατε και κολλησατε πανω μου;;
-Δεν τα αναψες εγκαιρα..
-Δεν ξερω τι θα γινει,εγω ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑΩ ΑΠΟ ΔΩ.
-Ε βαλε κατι να πιασεις τη θεση κι ελα μετα.
Απλουστατο,πως δεν το σκεφτηκα μονη μου,χμ,για να δουμε,ενα περιοδικο εχω στο πισω καθισμα,ενα κουτι χαρτομαντηλα αυτοκινητου κιενα πλαστικο μπετονακι στο πορτ-μπαγκαζ,φτανουν αυτα υποθετω,η να βαλω και τη ρεζερβα;
ΜΑ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ;;;;;;

ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!!!!!
Παω στους πιο κατω
-ΚΑΝΤΕ ΛΙΓΟ ΠΙΣΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΛΙΓΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΧΩΡΕΣΩ!
Τιποτα.Στρατιωτακια αμιλητα,ακουνητα,αγελαστα,καναν οτι δε με βλεπουν.
(Ειμαι ΣΙΓΟΥΡΗ οτι καποιο απ'αυτα τα καθικια,αν οχι ολα, εποφθαλμιουσε τη θεση-κοροιδο ηταν να με διευκολυνει;γρρρρρ..)
Απο κει και περα τα πραγματα ειναι λιγο συγκεχυμενα στο μυαλο μου.Θυμαμαι να φωναζω"δε φευγω απο δω παει και τελειωσε",να κορναρουν οι απο πισω,να'χει βγει κιενας απ'το μαγαζι απεναντι και να προσπαθει να με πεισει...
Εκει που στεκομαι με τα ποδια στυλωμενα κατω σα σκυλι που προστατευει το κοκκαλο του και περιμενω κιεγω δεν ξερω τι,η κυρια καταφερνει και κανει κατι ποντους πισω.Μπαινω μεσα κιαρχιζω την υπερπροσπαθεια αλλα ηταν πολυ στενα-κοπαναω κατι καδους,κοπαναω τον καθρεφτη σ'ενα σιδερο,"βρε πουλακι μου θα πεσεις πανω στα καγκελα"(η απο πισω αγωνιωντας),κοπαναω οντως πανω στα καγκελα,κορνες,ξανα μπρος,ξανα πισω,γκντουπ!"τωρα χτυπησες εμενα!"(η απο πισω απελπισμενη),ΜΠΙΙΙΙΙΠ!!!!απο πιο πισω..

Παρτο αποφαση:δε γινεται...
Με καρδια πιο βαρια κιαπο 20 αθλητες σουμο μαζι,(και με το δακρυ,οπως παντα,ετοιμο στην ακρη του ματιου-το παλεψα ομως και το εξατμισα πριν κυλησει!)εφυγα,τρεχοντας σαν τρελλη να κανω τον κυκλο μπας και ξαναπετυχω τη θεση αδεια..
ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ,το αλλο με τον Τοτο το ξερεις;
Το 10λεπτο μου ειχε εξαντληθει προ πολλου,κιοταν ειμαι σε τετοια πιεση χρονου,γινεται κατι παρομοιο με αυτο που εκανα τελικα:καθετα πανω σε διαβαση(μισο στο πεζοδρομιο,μισο στη διαβαση)σε κεντρικοτατο δρομο και ταματα στην Παναγια την Γλυκοφιλουσσα να μη με γραψουν...

Δε με γραψανε αυτη τη φορα:-)

(Μια λαμπαδα ισαμε το μποι μου παρακαλω να γραφτει στο βερεσεδοτεφτερο...)

Μανα ειναι μονο μια(και το ξερει...)

Πρωι πρωι σημερα,τηλ απο μαμα:
-Τι κανεις;
-Καλα,μια χαρα,εσεις;
(δεν απανταει στο"εσεις;",προφανως ο σκοπος του τηλεφωνηματος ειναι αλλος)
-Τι εκανες με το σπιτι;
Παρενθεση:εχω αγορασει καινουρια επιπλα και μια βδομαδα τωρα ασχολουμαι με την επανατακτοποιηση του σπιτιου,συναρμολογηση,μετακινηση πραγματων κτλ
-Τελειωσα με το ενα δωματιο και τωρα θα κανω το αλλο
-(διστακτικα)Να'ρθω να σε βοηθησω;
-(ανυποψιαστη ακομα)Μα δε χρειαζομαι βοηθεια,τελειωσα με τα βασικα,μονο να τακτοποιησω τα πραγματα μενει
-Ε να σε βοηθησω να τακτοποιησεις τοτε
Ουφ...επρεπε να το παρω χαμπαρι νωριτερα..
-Οχι ρε μαμα,θα τα κανω εγω
-Καλα(λυπημενο)
Ενοχή,γρηγορα να χρυσωσω το πικρο χαπι που την ταισα
-Οταν το καθαρισω και το τακτοποιησω θα σε φωναξω να'ρθεις να το δεις
Αναθαρρει για ανεξιχνιαστο λογο και επανακαμπτει
-Ε να'ρθω να το καθαρισουμε τοτε(υποψια θυμου στη φωνη της)
-Οχι φυσικα!Θα το κανω εγω!
-Καλα(λυπημενο και απογοητευμενο)γεια(βιαστικο να κλεισουμε,ενδεικτικο του"με στεναχωρησες πολυ")
-Γεια...

Ειχα ξυπνησει με καλη διαθεση σημερα,κυριως επειδη θα μπορεσω να βαλω επιτελους σε μια ταξη το σπιτι,αισθανομουν πολυ ανεξαρτητη.

Μου γαμηθηκε η χαρα...

Ανεξαρτησια κατα τα αλλα...καααλά!

Προτεινομενη προσθηκη στο λεξικο:
Μαμα=πλασμα εξειδικευμενο στη δημιουργια ενοχων.Η ειδικοτητα παραλαμβανεται με το που το παιδι αρχιζει να καταλαβαινει και να επικοινωνει με τον κοσμο γυρω του,και κατοχυρωνεται μεχρι το τελος της ζωης(του παιδιου).Παραδειγματα:
"Αν δε φας το φαι σου,η μανουλα δε θα σ'αγαπαει-θα κλαιει-θα φυγει κτλ"
"Ειδες η Αννουλα της θειας Κατερινας τι καλο κοριτσι που ειναι και ποσο αγαπαει τη μαμα της;Συνεχεια μανουλιτσα μου και μανουλιτσα μου την εχει,οχι σαν εσενα που ουτε γυρνας να με δεις..."(αυτη η συγκριση με την Αννουλα συνεχιζεται στο διηνεκες με διαφορετικα life events τη φορα:"Ειδες η Αννουλα 19.8 εβγαλε..""ειδες η Αννουλα,παντρευτηκε το καλο το παιδι..""ειδες η Αννουλα,εκανε 2 παιδια-εσυ ποτε περιμενεις;"κ.ο.κ...)
"Που πας παλι μ'αυτο το μινι-θες να τον πεθανεις τον πατερα σου;εγκεφαλικο θα παθει,δεν αισθανοταν και καλα σημερα..."
"Ε,σαμπως εγω τι,πολλα χρονια μου'μειναν;"(χρησιμοποιειται σε ολες τις περιπτωσεις)
Και η πιο συχνη παραλλαγη του:
"Να πεθανω να ησυχασετε..."

Το ξερω:μετα απο λιγο θα την παρω τηλεφωνο να την καλοπιασω...What's a daughter to do?

"Βρε ειμαστε καλοι ανθρωποι κατα βαθος..."

Παλι ιστορια με παρκαρισμα.
Εχω αραξει το αμαξι σε γωνια πανω σε διαβαση-το εχω κολλησει στο πεζοδρομιο για να χωρανε τα διερχομενα αυτοκινητα.Ειναι ωρα που η αγορα ειναι ανοιχτη,και ευχαριστω το Θεο ακομα και για αυτη την οχι και τοσο καταλληλη θεση,Αλλωστε δε θ'αργησω πολυ,εχω παρατηρησει οτι δε γραφουνε αυτη την ωρα,ειναι και μικρο το στενακι...
Καθομαι μεσα στο αυτοκινητο και κοιταω καποια μηνυματα στο κινητο πριν παω στη δουλεια μου
ΤΑΚ ΤΑΚ!
Τρομαξα!Ημουν αφοσιωμενη φαινεται
Καποιος μου χτυπουσε το τζαμι μεσα απο ενα αμαξι που περιμενε διπλα μου στο κοκκινο.
"Ωχ,τι θελει τωρα,να με κραξει που ειμαι πανω στη γωνια και δε χωραει καλα,εχει και τεραστιο τζιπ..."σκεφτομαι,καθως ανοιγω μαγκωμενα το παραθυρο του συνοδηγου.
Νεαρος,καλοφτιαγμενος,με λιγο απολογητικο υφος γιατι καταλαβε οτι με τρομαξε..
-Θελεις να παρκαρεις;Εγω μολις τωρα βγηκα,50 μετρα πιο πισω ημουν παρκαρισμενος.
.......What?Τι εγινε ρε παιδια;
Τι καλωσυνες ειναι αυτες;Τι πολιτισμος;Τι αλληλεγγυη;
Χαμογελαω
-Ευχαριστω,αλλα μεχρι να κανω τον κυκλο και να παω θα εχουν πιασει τη θεση 15 φορες
-Οχι,δε θα την πιασουν,ειναι πολυ κοντα!
επιμενει
-Δεν μπορω να το ρισκαρω,αλλωστε δε θα κατσω πολυ εδω,σ'ευχαριστω πολυ παντως!
Ετοιμαζεται να πει κατι αλλα εχει αναψει το πρασινο και τον κορναρουν.

Να κατι τετοια γινονται κιαρχιζω να επανεκτιμω το ελληνικο φιλοτιμο...
Μεχρι να μου κανει προσπεραση απο δεξια χωρις φλας ο επομενος μαλακοκαυλης(η και μαλακοκαυλιτσα,δεν τις βγαζω απ'εξω τις εκπροσωπους του φυλου μου,ισα ισα ορισμενες φορες ειναι και πιο μαλακισμενες οδηγοι) και να θυμηθω σε ποια χωρα ζω...

[Ασχετο:ποιο να'ναι το αντιστοιχο του "μαλακοκαυλης"για τις γυναικες;
Υποθετω"κρυομουνα";]

Sos!Sos!Καλη ταινια στην τηλεοραση πριν τις 3μιση τα μεσανυχτα...

Εχει το High fidelity στην τηλεοραση.
Δεν το βλεπω,το γραφω στο βιντεο,ως συνηθως.Για να το ξανααπολαυσω με την ησυχια μου.
Οσοι δεν το'χουν δει,να το ψαξουν κατεπειγοντως!
Ιδιως η φαση με το βρωμοξυλο στον Τιμ Ρομπινς...Κορυφη!

Φτου,ξεχασα να παρω εφημεριδα χθες.Τωρα;Πως θα εντοπισω ποιες ταινιες παιζονται;Διοτι χωρις μπουσουλα χανονται μαργαριταρια οπως:
-Πριν το ξημερωμα
-Το παιχνιδι των λυγμων
-Intimacy
Αυτα δε χαθηκαν,τα εντοπισα και τα εγραψα-το δε πρωτο,το'βαλε γυρω στις 2.30 αν θυμαμαι καλα.
Ολες οι καλες ταινιες την ωρα που βλεπεις το τεταρτο ονειρο!
Και τις ωρες που εισαι ξυπνιος,παπαροσηριαλ και Ζαν Κλοντ βαν Νταμ(η ακομα χειροτερα,Στιβεν Σιγκαλ!)
Ποιος κανει αυτο τον προγραμματισμο,θα'θελα να'ξερα...Ενα ονομα,ενα τηλεφωνο,να ξερω ποιον να μουτζωσω!

Καμπη

Μεχρι τωρα ετρεχε να ξεφυγει.
Οχι πια.
Δεν την κυνηγανε πλεον.
Τωρα
να παει που;
Στεκει σταματημενη
Ακινητη
Περιμενει καποιον να περασει να την παρει.
Και το ξερει
Θα κατεβει στην επομενη σταση
-η θα την κατεβασουν
γιατι δεν ειχε εισιτηριο
λαθρεπιβατης
με τσουχτερο προστιμο

Δε θα φτασει μεχρι το τερμα
Δε θελει να υπαρχει τερμα
Δε θελει να ξερει οτι υπαρχει τερμα

Ουτε θελει να κανει τον ιδιο κυκλο ξανα και ξανα

Μα που ειναι;
Αργησε...

Κλεισιμο λογαριασμων

Ενα Σαββατο πρωι
Ξυπνησε

κι εγραψε τη διαθηκη του

Και μετα επιασε να ετοιμαζει
ενα μηνα πριν,κατι που θα γινοταν
ενα μηνα μετα.

Αυτος

Ο ανθρωπος της τελευταιας στιγμης

Τι κινητοποιος δυναμη
Η προσμονη του απολυτου τελους

Με φορά κατα πανω

Κοκκινο μακρυ,λιγο βρωμικο
Μπλε μεταλλικο
Κοκκινο μικρο παλιο-σταματαει-αδειαζει-ξαναφευγει
Διχρωμο επαγγελματικο

Παλι κοκκινο-με μαυρη ριγα
......

Πρασινο μεσαιο
Ασπρο μεγαλο
Κοκκινο μακρυ παλιο
Μαυρο με ηλιθιες αεροτομες
Γκρι-γαλαζιο πολυ μικρο
Μαυρο μαουνα
Κρεμ(;!)

Οι υπερωριες χωρις αντικειμενο ειναι βαρετες
Οι Ελληνες προτιμουν τα κοκκινα αυτοκινητα

Μπλογκοσφαιριση

Μπλογκοσφαιρα.
(Ποιος σκεφτηκε αραγε αυτο τον ορο;Χαλιαααα!Καταρχην ειναι κακοηχος.Συντεθειμενος απο 2 λεξεις διαφορετικης γλωσσας,εκ των οποιων η πρωτη ειναι ηδη συντμηση αλλων 2...Χεσε ψηλα...)
Τι θελει να υποδηλωσει αραγε;Ενα αλλο συμπαν απ'το γηινο μηπως;
Χα!
Το ιδιο μου φαινεται εμενα,επακριβως.Κιας κυκλοφορουν διαφορα ουφο...
Ειναι σα να βλεπεις τηλεοραση και κανεις ζαπινγκ,μεχρι να καταληξεις στα αγαπημενα σου προγραμματα.Μονο που για εκει υπαρχουν και τα tv guides και σε βοηθουν καπως στον προσανατολισμο.
Ενω εδω....στο πελαγος με βαρκα την ελπιδα και μεχρι να βρεις νησακια ομορφα ν'αραξεις,περνας απο υφαλους,σκοπελους,καρχαριες,μουρμουρια,δρακαινες,σκυλες και χαρυβδες και ενιοτε καννιβαλους...
(Οπως τωρα με εναν blogger που εγραφε με γυναικειο ονομα και πεσαν να τον φανε..)
Κι οσο απεφευγα την Τατιανα...

No hope for this country...

Πριν λιγες μερες,παρκαροντας εξω απο την πολυκατοικια μου,παρατηρησα μια αλλαγη.Υπηρχε μια προσθηκη στη γνωριμη εικονα του χωρου(αμαξια ατακτως παρκαρισμενα εδω κιεκει,το μπαρ που ανοιξε προσφατως στη γωνια αδειο ακομη,τα 3 αδεσποτα της γειτονιας ξαπλαρωμενα στο πεζοδρομιο):
Ενας γαλαζιος καδος ανακυκλωσης-διπλα στους 2 προυπαρχοντες πρασινους(σκουπιδιων).
Δεν πιστευα στα ματια μου!
Σαν οαση στην ερημο εμοιαξε αυτος ο καδος στα ματια μου.Σα κομματι ουρανου που φαινεται απο χαραμαδα σε τοιχο φυλακης.
Τα τελευταια χρονια ανακυκλωνω συστηματικα,και ειδικα για τα μπουκαλια επρεπε να κανω χιλιομετρα για να βρω τους ειδικους καδους.Και τωρα,να!Ενας κατω απ'τα ποδια μου!
"Πω πω,αναβαθμιζεται σιγα σιγα τελικα κιαυτη η κωλογειτονια,ειδες που ολο βριζεις,κατι κινειται προς τον πολιτισμο"και τετοια συγκαταβατικα σκεφτομουν καθως ξεκλειδωνα την εξωπορτα.
Δεν κρατησε και πολυ.
Μετα απο δυο μερες παω να πεταξω τα σκουπιδια και παρατηρω οτι ο καδος ειναι σπασμενος-καποιος ειχε ξεχαρβαλωσει το καπακι.
"Μα γιατι,ΓΙΑΤΙ;Τα μπουκαλια θελανε να κλεψουνε γαμωτο;"
Χθες ολοκληρωθηκε το κακο:ειδα τον καδο τιγκα στην πλαστικη σακκουλα με το σκουπιδι.

Ηταν μια απ'τις πιο απελπιστικες εικονες που εχω δει στη ζωη μου...

Κριμα που δεν εχω ψηφιακη.

Θα ηθελα να την κανω αφισα.
Και να τη μοιραζω εξω απ'τα εκλογικα κεντρα.Για να μην εχουμε αυταπατες.
Η Ελλαδα δε βρωμαει μονο απ'το κεφαλι.Ζεχνει ολοκληρη,σα ξεχασμενο κουφαρι πατημενου σκυλου στην ασφαλτο,σε μερα καυσωνα...

Για δες τι θυμηθηκα-τον παππου απ'τον Ποπαυ...

Πηγα στο ψυγειο με το νεροποτηρο στο χερι να βαλω ενα ποτηρι γαλα.
Αντι γι'αυτο,εβαλα βοτκα-πορτοκαλι.


Σα να βλεπω ολοκληρη την προσωπικοτητα μου σ'αυτη την αντιφαση.

Σκεψη:μπας και απο καπνιστρια το γυρισω σε αλκοολικη;Απο ποιο πεθαινεις πιο γρηγορα;

....
Με το αλκοολ,εχω αρκετες(και οχι ολες καλες) εμπειριες...
Οταν καταλαβαινω τα ορια μου ειμαι μες την τρελη χαρα και το γελιο,μια απολαυση για τους συνδαιτυμονες οπως μου εχουν πολλακις μαρτυρησει.Ευτυχισμενη και αγαπησιαρα.
(Θυμαμαι βεβαια και φασεις τρελλης χαρας οπου αδειαζα γεματα τασακια στα κεφαλια των αλλων και πετουσα τα πραγματα μου μαζι με τα δικα τους απ'το παραθυρο-μαλλον δεν με απηλαυσαν και πολυ ΕΚΕΙΝΟ το βραδυ..)
Μια στις τοσες,ομως, δεν προλαβαινω να πιασω το σημειο του"οπα,μεγαλη,εδω ειμαστε,στοπ"και περναω στην επομενη φαση που ειναι παντα μα παντα μα παντα,ΞΕΡΑΤΟ.
Το που θα συμβει,δεν μ'απασχολει εκεινη την ωρα-οι αλλοι ειναι που τα τραβανε αλλωστε(αυτο με απασχολει την επομενη,που συνειδητοποιω το ρεζιλι,υποβοηθουμενη κιαπο περιγραφες των πιο νηφαλιων,π.χ."ετσι πως ειχες σκυψει και ξερνουσες,φαινοταν το βρακι σου!Αληθεια σου λεω"-Γκρρρ,ευχαριστω,Χ.,σε πιστευω!):Εχω κατα καιρους αδειασει το περιεχομενο του στομαχου μου σε απειρους δρομους και αλλους εξωτερικους χωρους-αποκορυφωμα η κεντρικη πλατεια της πολης της οποιας σπουδαζα,καταχειμωνο με χιονια,εναλλαξ μια εγω μια ενας αλλος απ'την παρεα.Επειδη δεν μπορουσα με τιποτα να μπω σε οτιδηποτε με ροδες,πηγαμε εξι ατομα με τα ποδια 7 χιλιομετρα μεχρι τις εστιες (περπατωντας με ταχυτητα αθλητων βαδην,να σημειωσω,διοτι κατι ειχα παθει κιετρεχα λες και μου ειχαν βαλει νεφτι).
Αυτη η τελευταια παρενεργεια συνεβαινε επισης συχνα.Φτανοντας σε ενα συγκεκριμενο επιπεδο αλκοολ στο αιμα,αρχιζα να τρεχω(η ψυχαναλυτικη ερμηνεια του φαινομενου,αγνοειται,κιοποιος τη βρει να μου τη φερει παρακαλω).Με κυνηγουσαν και με πιανανε συνηθως συντομα,γιατι η τελικη που επιανα με τα οχταρια δεν ηταν ακριβως εφαμιλλη του Καρλ Λιουις...Η σκηνη που μου υπενθυμιζει συχνα πυκνα φιλος μου ηρωας απο κεινα τα χρονια,ειναι:μεσανυχτα, εγω ξυπολητη με πυτζαμες να τρεχω στους διαδρομους της πολυκατοικιας,με προλαβε λιγο πριν γκρεμοτσακιστω στο δευτερο πλατυσκαλο,με φορτωσε στην πλατη και για να με κρατησουν στο κρεβατι με δεσανε με κατι μαντηλια απ'τα σιδερα μεχρι που ξεραθηκα..
Να μη μιλησω για το hangover της επομενης μερας-συνηθως ειμαι σε ημιλυποθυμη κατασταση τουλαχιστον μεχρι το απογευμα της επομενης

Ασε,τωρα που τα θυμηθηκα,για Ορεστης Μακρης δεν κανω.Δεν εχω το αναλογο στυλ,πως να το κανουμε.Ουτε μονη μου σε μπαρ δε θα τολμουσα να παω,σκετο ονειδος θα ημουν για τη βασανισμενη ταξη των αλκοολικων.
Αν ηταν να παω απο εξαρτηση αλλωστε,παντα με φανταζομουν τοξικομανη-ουτε αυτο μου βγηκε ομως...
Πω πω ρε γαμωτο,ξενερωμα!
Να μην μπορει καποιος να αυτοκαταστραφει με αξιοπρεπεια...

Μακαρι...

Το βραδακι ειχα δουλεια στο κεντρο και κατεβηκα με το αμαξι.
Η συνηθισμενη οδυσσεια(Ιλιαδα θα της ταιριαζε καλυτερα,περι πολεμου μιλαμε):παρκιν.Εψαχνα,εψαχνα,εψαχνα,ειχα αλλα 5 λεπτα διαθεσιμα να βρω κατι και μετα θα ηταν σιγουρο οτι θα αργουσα στο ραντεβου μου.Στην απελπισια μου το χωνω μπροστα σε κατι καδους,και προσευχομαι να μην εμφανιστει φορτηγο(που δε θα χωρουσε με καμμια Παναγια)και μου το παρει ο γερανος...
Εκει που αγωνιζομαι να το κολλησω οσο πιο πολυ γινεται και με κινδυνο να το χαραξω,ακουω εναν κυριο απ'εξω να ρωταει"θες να παρκαρεις;"Κατευθυνοταν προς το αυτοκινητο του,παρκαρισμενο λιγο πιο περα.Δεν καταλαβα σε ποιον το ρωταγε,αλλα μαλλον σε μενα απευθυνοταν,καθως ειχα αναμμενα τα αλαρμ και ο απο πισω μου φαινοταν οτι θα εφευγε ευθεια.Κινητοποιηθηκα να παρω θεση.Δυστυχως ημουν πιο μπροστα απ'το στενο που ηταν αυτος.
Και τσουπ! χωνεται ενας παλιοκαθικης και μου τρωει τη θεση,ενω ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΑΛΑΡΜ...
Βριζω αδυναμα"ε ρε τον μαλακα"αλλα αποκαμωμενη απο τις κακουχιες του τελευταιου 10ημερου,αντι να πεταχτω εξω και να μαλλιοτραβηχτω,αρκουμαι να κοιταξω λυπημενα προς τη χαμενη θεση και ξαναγυριζω στους καδους μου-η ψυχολογια μου οχι καλυτερη απο το περιεχομενο τους...
Εκει που καθομαι με το ματι ολο κατηφεια,ενα χερι μου χτυπαει το τζαμι
-Θελετε να παρκαρετε;
Μια χαμογελαστη κοπελα.
Την ειχε παρει το ματι μου να ζουζουνιαζεται με το φιλο της παραδιπλα,οσο ο αλλος μου'τρωγε το παρκιν
Και συνεχιζει-σας ακουσα πριν που σας πηραν τη θεση.Εγω φευγω σε δυο λεπτα,αν θελετε περιμενετε να παρκαρετε.

:-)))))
Χαμογελο ως τ'αυτια

-Σ'ευχαριστω παρα πολυ!

-Πηγαινετε πιο πισω,μη σας το πιασουν παλι!


Λες να αλλαξε η τυχη μου;

Η γυρισε ο Ερμης,που ηταν αναδρομος το πρωτο δεκαημερο;

Κι αυριο ειναι Παρασκευη και 13;Ε ρε γλεντια!

Ρε συ συμπαν εκει εξω,για πες μου κατι σε παρακαλω:

ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΜΟΥΤΖΩΣΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ Ο ΜΗΝΑΣ;

Με το που ξεκιναει η μερα απο τοτε που γραφω στα χαρτια μου τοσο/Οκτωβριου,κατι στραβο θα συμβει απαραιτητως-με καποιον θα τσακωθω στο δρομο,με καποιον θα εκνευριστω,σταναχωρεθω,παρεξηγηθω κτλ.και συνεχιζεται ετσι μεχρι το βραδυ ωσπου να ξαναξυπνησω και να αρχισουν τα ιδια η παρομοια.
Οπως σημερα,κακη ωρα, που πηγα το πρωι σερνοντας τα νυσταγμενα μου βηματα να παρω τ'αμαξι μου να παω στη δουλεια μου.Εκει που ξεκλειδωνα,πετιεται μπροστα μου μια 45αρα με ξασμενο ξανθο μαλλι,τσιγαρο στο χερι,μπλουζακι με στρας και υφος Δεσπως Διαμαντιδου στα κοκκινα φαναρια και μου βαζει χερι πως της εκλεισα την προσοψη του μαγαζιου(κομμωτηριο)και"κοπελια,κοιτα,μη σε ξαναδω να παρκαρεις εδω,ακους;"διοτι εχει 4 παιδια να θρεψει και θα φωναξει την αστυνομια ετσι και με ξαναδει εκει...

Ε;
Την κοιταξα για λιγο αποσβολωμενη και μετα θυμηθηκα τι εγινε χθες το βραδυ-εψαχνα παρκιν μιση ωρα και δεν υπηρχε τετραγωνικο ελευθερο πουθενα γιατι ειχε καποια εκδηλωση εδω κοντα.Αρχισα να εξηγω την κατασταση,βλεπω δεν παιρνει απο λογια.Μπαρουτιαζω,επιμενω ομως σε κατι ευγενικα,τυπου"ο τροπος που μιλατε δεν μου αρεσει καθολου"
Χα!
Που πας κοπελα μου με τα σεις και με τα σας;
Δε χαμπαριαζε τιποτα,γινοταν αντιθετως ολοενα και πιο επιθετικη.Ενας τυπος που ηταν εκει μου λεει"αστο,αστο,δεν εγινε τιποτα"και μου κανει νοημα να φυγω.
Εδωσα τοπο στην οργη,ειχα αργησει κιολας.
Πισω μου η πατρονοκομμωτρια συνεχισε να φωναζει"θα φωναξω την αστυνομια αν σε ξαναδω εδω!",κραδαινοντας απειλητικα το χερι με το τσιγαρο.
"Φωναξε οτι θες"της πεταξα απ'το μισανοιχτο παραθυρο κιεβαλα μπρος για να δω τι αλλο μου επεφυλασσε η μερα μετα το χαρουμενο πρωινο ξυπνημα...Ειχα κιαλλα εξι τσιγαρα στο πακετο,παλι καλα!Μου ερχοταν να τα μπηξω,τι σκατα γινεται,ολοι οι μαλακες του κοσμου πανω μου θα πεσουν;

Καποιος ισως πει"σιγα μωρε,σε ολους συμβαινουν τετοια,δεν ειναι και προς θανατον".
Δεν αντιλεγω.
Αυτα που αναφερω ειναι τα light.Τα σοβαρα τα κραταω και τα επεξεργαζομαι.
Κιοταν εχεις μεγαλα και σοβαρα,τα μικρα αυτα ειναι το κερασι στην τουρτα.Η σταγονα που ξεχειλιζει.The last straw.

Δε θα παρω τσιγαρα,δε θα παρω τσιγαρα,δε θα παρω τσιγαρα...

Το λιγοτερο απ'τα δυο κακα

Σημερα το πρωι σε καποια φαση,βρεθηκα ενωπιον δυο επιλογων:

1)Να πω σε καποιο ατομο κατι που υποψιαζομουν οτι θα το μετανιωνα μετα απο λιγο
2)Να παω στο περιπτερο να παρω πακετο
.................
Ευτυχως
...
Πηρα πακετο.
(και κοντευω ηδη να το τελειωσω!)

Δεν πειραζει-πολυ...

Εξαλλου,το τσιγαρο ξανακοβεται.
Το αλλο,που δεν πρεπει να ειπωθει και ειπωνεται,δεν ξαναγυρναει πισω στο στομα...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:Του αγοριου απεναντι(πειτε του πως το κοψα...μαλλον)

Με τον ψιλικατζη απεναντι απ'το σπιτι μου ειχαμε σιωπηρη συννενοηση:εμπαινα στο μαγαζι και κατευθειαν απλωνε χερι προς τα πακετα-μια φορα ψωνισα κατι αλλο και αποσυντονιστηκε...Θα πρεπει να τον ενημερωσω οτι δεν εχω τιποτα προσωπικο μαζι του,γιατι τον βλεπω που με κοιταζει ανησυχος τα τελευταια πρωινα........
Η μηπως να μην πω τιποτα;Περσι τοχα ξανακοψει,το ανακοινωσα ολο χαρα στον αλλο ψιλικατζη λιγο παραπερα,τον κυρ-Μενιο ο οποιος με θαυμασε για το καλο που κανω στην υγεια μου και τη δυναμη του χαρακτηρα μου,και μετα που το ξαναρχισα ντρεπομουν να του το πω,οποτε επαιρνα απ'αυτον τα πατατακια μου και για τα τσιγαρα πηγαινα στο περιπτερο στου διαολου τη μανα-μεχρι που ανοιξε ο απεναντι...
Μη βιαστω να πω τιποτα λοιπον μεχρι να σιγουρευτω.
Αλλιως θα καταντησω να τρεχω για τα τσιγαρα μου στην αλλη ακρη της πολης.
Ειναι και περιεργη μαρκα,και με σταμπαρουν απ'αυτα.Ο ενας περιπτερας που μου κραταει τις κυριακατικες εφημεριδες,με σημειωνει με τη μαρκα των τσιγαρων σαν επωνυμο,π.χ.Μαρια Μαλμπορο λαιτς...
Τωρα;
Σκετη"Μαρια";Πρεπει να βρω κατι αλλο να με χαρακτηριζει...

Να'χουμε την υγεια μας...να καπνιζουμε και το τσιγαρακι μας

4η μερα ακαπνη.

Περιεργη κατασταση.Απ'τη μια αισθανομαι οτι ειμαι δυνατη και δε θα το ξαναρχισω.
Απ'την αλλη λεω"δε γαμιεται,μια ζωη την εχουμε,γιατι να στερουμαστε τις λιγες απολαυσεις που μας προσφερει;Παιδια σκυλια δεν εχω για ν'ανησυχω αν τ'αφησω ορφανα".
Απ'τη μια μ'αρεσει που νιωθω το στομα μου καλυτερο,το στηθος μου πιο ελαφρυ,τα ρουχα μου και το σπιτι μου δε μυριζουν.
Απ'την αλλη,δε μ'αρεσει που το πρωι φτιαχνω τον καφε μου,πινω την πρωτη γουλια και μετα... πινω τη δευτερη...και μετα καθομαι και κοιταω το κενο σα μαλακας.
Και δε μ'αρεσει που τρωω,κιερχεται η ωρα του τσιγαρου μετα το φαι...και για να ξεχασω το ζορι μου,ξανατρωω,και σε λιγο καιρο θα γινω μια ολο υγεια φαλαινα.
Απ'τη μια μ'αρεσει που σκοπευω να βαλω κατι σε κινηση στη ζωη μου,τωρα που δε μου βγαινει η γλωσσα στα δυο βηματα.
(Και θα μ'αρεσει πιο πολυ οταν το κανω κιολας).
Και μ'αρεσει που εχω εναν κουμπαρα και βαζω μεσα τα διευρα που μου'παιρνε ο ψιλικατζης και σε λιγους μηνες θα τα παρω και θα τα εξαργυρωσω σε diesel και guess-αν βγαινουν σε extra large...
Απ'την αλλη δε μ'αρεσει που μου λεει ο αλλος"ελα ρε,κατσε λιγο,να κανουμε ενα τσιγαρο"και δεν καθομαι επειδη"το'κοψα"(γκρρρ!)και δεν αντεχω να τον βλεπω να ρουφαει ηδυπαθως κιεγω να κοιταζω σαν το γατι στις ταβερνες αυτους που γλυφουν τα ψαροκοκκαλα..
Και πιο πολυ μου λειπει αυτο το τελευταιο τσιγαρο πριν τον υπνο...
Τωρα οι μελαγχολικες μου σκεψεις εμειναν χωρις παρεα.
Να αιωρουνται στο κενο χωρις το μαγικο καπνοχαλι να τις πηγαινει βολτα...

ΣΚΑΤΑ!

Γιατι δε βγαζουν ενα τσιγαρο που να μη βλαπτει την υγεια;Τοσο δυσκολο ειναι πια;

Ουφ...

Πως να παω για υπνο τωρα,ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟ;
Και πως θα ξυπνησω αυριο,ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ;

Τι να το κανεις το ενδιαμεσο...

:-(