John the revelator(ή κάλλιο 5 και στο χέρι...)

Πολύ με δυσκόλεψε η σαλατίτσα με την αποστολή των 5 αποκαλύψεων...Τι να αποκαλύψω και να μη γίνω τελείως ρόμπα!Αλλά επειδή θέλω να παίξω και το παιχνίδι σωστά,σκέφτομαι ότι δε θα ήθελα να είναι και τελείως ανώδυνα πράγματα τύπου"αγαπώ τα ζώα".Οπότε...
here goes nothing:

1.Μου αρέσει υπερβολικά το καλαμπόκι σε όλες του τις μορφές-ποπ κορν,κονσέρβα,βραστό,ψητό...Η εξήγηση αναζητείται στην προηγούμενη ζωή μου(ήμουν κότα μάλλον).Ο ψιλικατζής της γειτονιάς έχει πάθει πλάκα(αγοράζω 5 5 τα ποπ ο τοπς-μια μέρα που του είχαν τελειώσει αισθάνθηκε τόσο άσχημα που μου έκανε δώρο ένα αυγουλάκι κίντερ για να με παρηγορήσει!).

2.Είμαι συνειδητοποιημένη οικολόγος-ανακυκλώνω συστηματικά και άποφεύγω να παίρνω πλαστικές σακκούλες απ'τα μαγαζιά.Επίσης όταν πηγαίνω να ψωνίσω,παίρνω μαζί μου τη σακκούλα μου.Ο ψιλικατζής της γειτονιάς έπαθε δεύτερη πλάκα που με έβλεπε να πηγαίνω με τη μεγάλη χαρτοσακκούλα Zara(για να χωράει τα ποπκορν)....

3.Κάποτε ένα καλοκαίρι που έβαζε στην τηλεόραση το Σταρ τρεκ(τα παλιά με τον Κάπτεν Κερκ)επανάληψη το πρωί στις 6 η ώρα,έβαζα κάθε μέρα ξυπνητήρι,το έβλεπα και μετά ξανακοιμόμουν.

4.Έχω περάσει 2 συνεχόμενα 24ωρα χωρίς ύπνο παίζοντας μπιρίμπα με την καλή μου ξαδέλφη.Τις 6 ώρες από τις 48 παίζαμε στα μουγγά διότι είχαμε μαλώσει για τους κανόνες του παιχνιδιού και δε μιλιόμασταν!

5.Έχω οδηγήσει μεθυσμένη 3-4 φορές(και δε θα το ξανακάνω ποτέ).Τη μια από αυτές,βράδυ σε ντίρλα κατάσταση,με συνοδηγό έναν ακόμη πιο ντίρλα συνάδελφο,μπήκα με το αμάξι σε ένα παρκο,βγαίνοντας κατέβηκα κάτι σκαλιά και ένα πεζοδρόμιο,και μετά,ακολουθώντας τις οδηγίες του συνοδηγού(-καλά πάμε Κώστααα;-καλά πάμεεεε-είσαι σίγουροοος;-καλά πάμεεεε),βγήκαμε από την πόλη νομίζοντας ότι κατευθυνόμαστε στα σπίτια μας.Πήρα χαμπάρι πού είμαστε όταν είδα πινακίδα που έγραφε όνομα άλλης πόλης.Ο συνοδηγός δεν πήρε χαμπάρι τίποτα.


Και τώρα η σειρά σας!
(πρέπει λέει να γράψετε 5 πράγματα αποκαλυπτικά για τον εαυτό σας γιατί αλλιώς....δεν έχω καταλάβει τι θα γίνει,αλλά πλάκα έχει τέλος πάντων!α,και να βάλετε άλλους 5 να κάνουν το ίδιο..:)

lost
brokenlink
luccia
skylos
cyrusgeo και π

Master of puppets

Είδα τα πρώτα επεισόδια του νέου ο-Θεός-να-το-κάνει-τάλεντ σόου-So you think you can dance.

Μιλάμε για τον απόλυτο πάτο.Και μάλιστα από ένα κανάλι που μέχρι πρότινος το θεωρούσα από τα πιο "της προκοπής".

Τρομάρα μου...

Παρακολουθούσα που και που κάποια από τα προηγούμενα παρόμοια κατασκευάσματα που ψάχνανε τραγουδιστές
(από περιέργεια,επειδή τά'βλεπαν οι άλλοι,επειδή τύχαινε να πέσω πάνω τους υποθέτω)
Αυτό το καινούριο έχει φτάσει σε καινούρια απύθμενα βάθη υποκουλτούρας και προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Από πού ν'αρχίσω...

Να πω για την"κριτική επιτροπή";

Για τον βλάκα Μεταξόπουλο,παιδί-θύμα της παράδοσης"ο γιατρός κάνει το παιδί του γιατρό,ο δικηγόρος δικηγόρο κτλ";
Από που κιως που κριτής ένας κομπλεξικός,ατάλαντος κληρονόμος σχολής χορού,που αντί να πάει να κάνει ψυχοθεραπεία για να ξεπεράσει το οιδιπόδειο με τον πατέρα-αφέντη-μέγα χορευτή των ελληνικών ταινιών Φώτη,έχει πάρει σβάρνα όλα τα ξεφτιλοριάλιτι που περιλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους "μαθήματα"της ευγενούς τέχνης του χορού και βγάζει τα απωθημένα του στους δύσμοιρους"σπουδαστές";
Για τη"νομίζω ότι είμαι η Μάρθα Γκράχαμ"(άντε η Σάσα Ντάριο)θηλυκή εκπρόσωπο της τέχνης,κ.Παπούλια;
Από που κιως που κριτής η κυρία Δύο ξένοι(δεν τό'βλεπα γιατί δεν άντεχα τις υστερίες και την τσιριχτή εκνευριστική φωνή της)μέτρια-έως κακή- ηθοποιός Παπούλια που παρεμπιπτόντως,είναι και χορεύτρια;Άντε δηλαδή όποια γυναίκα ξέρει να μαγειρεύει,να πάει κριτής στους Χρυσούς σκούφους(και με υφάκλα 1000 καρδιναλίων από πάνω...).
Για τον τρίτο της παρέας,το νάρκισσο που νομίζει ότι έχει το βλέμμα που σκοτώνει(τον φαντάζομαι κάθε πρωί μπροστά στον καθρέφτη του να παίρνει πόζες και να φτύνει το είδωλό του να μην αβασκαθεί),δεν γνωρίζω πόσα απίδια βάζει ο σάκος του στο ζήτημα χορός,διότι μου είναι παντελώς άγνωστος.Πάντως αν ξέρει από χορό όσο καλά ξέρει και από χρήση της ελληνικής γλώσσας,μαύρα τα μαντάτα....(Κάθε που ανοίγει το στόμα σκέφτομαι ότι είναι δυσλεκτικός,ή κάποιο πρόβλημα στο λόγο έχει τέλος πάντων...)

Για τη δε παρουσιάστρια απαξιώ να χαραμίσω χώρο στο μπλογκ μου.

Και αυτοί οι τρεις κριτές της συμφοράς ειρωνεύονται με υφάκι γαμάω ειδήμονος τα άμοιρα(ή άξια της μοίρας τους τελικά;)18χρονα που κοιτάζουν τα χαρτάκια για την"επόμενη φάση" που τους μοιράζουν,σαν τα κλειδιά του Παραδείσου..
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Μουρατίδης(ο οποίος τουλάχιστον κουβαλάει μια μακριά ιστορία ενασχόλησης με το αντικείμενό του,ένα πραγματικό πάθος γιαυτό κιένα ιδιότυπο χιούμορ που στα μάτια μου τον καθιστούσε πιο συμπαθή από ετούτους τους επηρμένους χωρίς λόγο και αιτία κομπλεξάρες)

Η παραγωγή αυτή τη φορά έχει σπάσει ρεκόρ γελοιοποίησης ανθρώπων με ειδικές ανάγκες.Ολόκληρο βίντεοκλιπ παρουσίασαν με πρωταγωνιστή τον κηπουρό του προαύλιου χώρου των οντισιόν να κυλιέται στα τσιμέντα.Μετά μυρίστηκαν ότι το ξεφτίλισμά του μπορούσε να συνεχιστεί μέχρις εσχάτων και έφτασαν να τον καλέσουν στην οντισιόν και να παρατείνουν έτσι το μαρτύριό του-και το δικό μας...
Κάποιοι από τους συμμετέχοντες που ξεχωρίζουν για το ότι δεν ξέρουν πότε να το βουλώσουν,να αποδεχθούν ότι τους έκοψαν και να πάνε σπιτάκια τους,γίνονται οι σταρ του επεισοδίου.Ανά τακτά χρονικά διαστήματα παρεμβάλλονται σφήνες με αγανακτισμένες δηλώσεις τους ή γκριμάτσες και βρισιές που απευθύνουν προς τους κακούς κριτές που τους στέρησαν το "δικαίωμα στο όνειρο... "

Για να δοθεί έμφαση στις συγκινησιακά φορτισμένες στιγμές,υπάρχει πλούσια σκηνοθετική παρέμβαση.Μουσική υπόκρουση,π.χ.σκληρή θυμωμένη ραπ συνοδεύει τον απελπισμένο-πολύ φτωχό για να πάει σε σχολή χορού νεαρό μετανάστη που νομίζει ότι έχασε τη μοναδική ευκαιρία της ζωής του και παρακαλάει για μια ακόμα ακρόαση και δώστου κάνει το σταυρό του μπας και συγκινηθεί ο Μεταξόπουλος και τον περάσει...Η κάμερα ακολουθεί κατά πόδας τον άλλο απορριφθέντα-ασιάτης αυτός,που στην προηγούμενη οντισιόν που είχε κινδυνεύσει να τον κόψουν,έδειξε επιθετικές τάσεις-για να δούμε τώρα που εκδιώχθηκε τελειωτικά,θα τα καταφέρουμε να τον ζορίσουμε τόσο ώστε να μας κάνει τη χάρη;Ναι!Μετά από επίμονη καταδίωξη(σχεδόν μέχρι το σπίτι του τον ακολούθησαν),ο νεαρός απηυδεί,σπρώχνει τον κάμεραμαν και του πετάει ένα κονσερβοκούτι...(και λίγα τού'κανε...).Αυτά τα εμπεδώνουμε αφού μας τα δείχνουν σε ριπλέι σα να ήταν γκολ σε τελικό μουντιάλ...

Και η ξεφτίλα,μέχρι να βρουν τον "πανχορευτή"(απ'ότι κατάλαβα,ψάχνουν κάποιον που να τα καταφέρνει το ίδιο καλά σε όλα τα ήδη χορού,από καλαματιανό μέχρι μπαλέτο...μα είναι δυνατόν;;;;!!!!!!) έχει ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να ολοκληρωθεί.Έχει να πέσει πολύ κλάμα από"χαμένους"και "κερδισμένους"(ποιοί να είναι αυτοί άραγε...),πολλά ουάου!,πολλά φ..κ,πολλά"ο χορός είναι ζωή μου""πριν περπατήσω χόρεψα""προτιμώ να πεθάνω απ'το να μη χορεύω",πολλές πιρουέτες,πολλά κοροιδευτικά χάχανα και ξινισμένες μούρες από τους"καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στην πόλη"κριτές...(διότι ως γνωστόν,στην Ελλάδα ακόμα κιο τελευταίος γελοίος στο χωριό μπορεί να πλασαριστεί για πρώτος.Αρκεί να το δηλώσει...)

Και η ελληνική τηλεόραση βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο της ηλιθιότητας.

Γιαυτό τώρα τελευταία πατάω το κουμπί για να την ανάψω όλο και λιγότερο...

Back in the USSR

Σήμερα το πρωί πάλι τα ίδια

Αυτή τη φορά το μακελειό έλαβε χώρα στο χώρο εργασίας.


Σκέψεις διάφορες κολύμπησαν για ώρα μες τη λίμνη του μυαλού μου και μετά όλο και βούλιαζαν μέχρι που τους στέρεψε το οξυγόνο και πνίγηκαν...

Κάποιες απ'αυτές τόσο καιρό το πάλευαν-τι πεισματάρες οι άτιμες-να ζήσουν...πιάνονταν απ'ότι σωσίβιο έβρισκαν πρόχειρο-πίσω μέρη φακέλων λογαριασμών,μικρά τετράγωνα χαρτάκια σημειώσεων...μα μετά χάνονταν στα βάθη μιας τσάντας ή έφευγαν στην πλαστική σακκούλα μαζί με αποκόμματα αποδείξεων και περιτυλίγματα απο τσιχλόφουσκες-σωσίβια αυτές της αντικαπνιστικής εκστρατείας...


Δεν άντεξα να τις βλέπω να πεθαίνουν
Κάτι μέσα μου βροντοφώναξε στ'αγγλικά
"NO MORE UNFAIR DEATH!"


ΟΚ λοιπόν

Ήμουν άδικη απέναντί τους και σκληρή
Λέω να τις ξαναγράφω
όποτε,όσο και αν θέλω

Τώρα πια ξέρω
πως αν θέλω να σταματήσω τη ζωή μου,μπορώ να το κάνω ανεξαρτήτως μπλογκ
κιαν είναι να τη συνεχίσω,μπορω και με μπλογκ!

Κιαν θελήσω να ξανασταματήσω,θα το κάνω!

Δε γαμιέται

Δε χρωστάμε σε κανέναν(εγώ κιο Βασίλης Παπακωνσταντίνου)
ούτε καν στον εαυτό μας

Τώρα ξέρω ως που με παίρνει

Τίποτα δεν είναι όπως πριν

Όλα είναι καλύτερα!